Andrzej Zaucha urodził się 12 stycznia 1949 roku w Krakowie. Z zawodu był zecerem. Chciał zostać sportowcem. W kajakarstwie, które uprawiał, osiągnął poziom mistrzowski. Był nawet wytypowany do kadry na olimpiadę w Tokio. Nie pojechał, bo już wiedział, że muzyka będzie jego główną pasją. 

Zaczynał od występów w zespołach Czarty, Telstar, zaś od 1968 do 1971 roku śpiewał w kultowej dziś jazzrockowej kapeli Dżamble. Nagrał z nią album "Wołanie o słońce nad światem", a także wystąpił na festiwalu "Jazz nad Odrą" we Wrocławiu. W 1971 związał się z grupą Anawa. Dwa lata później wyjechał, by koncertować za granicą. Wydał kilka płyt, wśród których najważniejsze to: „Wszystkie stworzenia małe i duże”, „Stare, nowe, najnowsze”, „Andrzej Zaucha”. 

Od 1980 roku Andrzej Zaucha występował już solowo. Wtedy też współpracował m.in. z Jarosławem Śmietaną, Michałem Urbaniakiem i Janem Ptaszynem Wróblewskim. 

Do największych przebojów arysty należą takie utwory, jak m.in.: "Byłaś serca biciem", "C'est la vie - Paryż z pocztówki", "Czarny Alibaba", "Bądź moim natchnieniem", "Bezsenność we dwoje", "Jak na lotni".  

Andrzej Zaucha zginął tragicznie 10 października 1991 roku. Pochowano go na krakowskim Cmentarzu Batowickim. 

"Andrzej był największym wykonawcą muzyki jazzowo-soulowej w Polsce. Dlatego jego nieobecność na polskiej estradzie jest ogromną stratą. Nie miał on co prawda wielu przebojów, ale był bardzo lubiany. Świetnie czuł bowiem różne gatunki muzyczne" - mówił o artyście Michał Bajor w rozmowie z "Dziennikiem Polskim".