W sobotę, 25 października odbyła się uroczystość podniesienia do godności Bazyliki Mniejszej kościoła sanktuaryjnego Matki Bożej Ostrobramskiej w Skarzysku-Kamiennej. Uroczystościom przewodniczył i homilię do licznie zgromadzonych wiernych, którzy nie zmieścili się w kościele wygłosił kard. Gerhard Müller, prefekt Kongregacji Nauki Wiary z Watykanu. Wśród uczestników uroczystości w Skarżysku-Kamiennej byli także: abp Zygmunt Zimowski, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia, abp Wacław Depo, metropolita częstochowski, abp Tomasz Peta z Kazachstanu, bp Henryk Tomasik i bp pomocniczy Adam Odzimek, a także biskupi z Rzeszowa, Krakowa, Łodzi, Siedlec, Świdnicy. Przybyłych na uroczystości powitał biskup radomski Henryk Tomasik, zaraz później Bullę Ojca Świętego Franciszka z 2013 roku nadającą kościołowi Matki Bożej Miłosierdzia w Skarżysku-Kamiennej tytuł bazyliki odczytał abp Zygmunt Zimowski. Po odczytaniu bulli nastąpiła zmiana świec na ołtarzu, odsłonięta zostala też tablica pamiątkowa na ścianie świątyni, zabrzmiał także hymn watykański.
W homilii wygłoszonej w języku polskim, co wywołało aplauz zgromadzonych, kard. Gerhard Müller przywołał wzór życia Maryi, dziękował Bogu za przykład realizacji miłosierdzia jaki został dany w osobie Matki Bożej Miłosierdzia. Przypomniał też, że z woli Ojca Świętego Franciszka sanktuaryjny kościół otrzymuje zaszczytny tytuł bazyliki. - To kolejny dar miłosiernego Boga w tym świętym miejscu. Z godnością bazyliki łączą się liczne przywileje. Miłosierny Bóg będzie udzielał tutaj licznych łask. W miłosierdziu Bogu świat znajdzie pokój a człowiek bezpieczeństwo – powiedział kar. Müller nawiązując do słów św. Jana Pawła II. Niech więc w tej bazylice obficie udzielane i doświadczane będzie miłosierdzie Boże. Niech wypełnia je modlitwa i miłosierdzie dla nas i całego świata. Trwajcie na modlitwie z Matką Miłosierdzia. Niech wierni korzystają tutaj z daru Bożego przebaczenia. Niech pogubieni na drogach świata, spotykają tutaj czekającego Boga–mówił dalej prefekt Kongregacji Nauki Wiary.
Kard. Gerhard Müller nawiązując do słów Ojca Świętego Franciszka powiedział, że Kościół powinien być miejscem bezinteresownego miłosierdzia, gdzie wszyscy mogą doświadczyć przebaczenia i żyć zgodnie z Ewangelią. Przypomniał też, że od lat to sanktuarium spieszy z posługą miłosierdzia wobec potrzebujących. - Tytuł bazyliki związuje jeszcze mocniej Skarżysko- Kamienną, miasto któremu patronuje Matka Boża Miłosierdzia i całą diecezję radomską z Kościołem Rzymskim i następcą św. Piotra – powiedział gość z Watykanu. Na koniec zwrócił się do zebranych słowami: - Pamiętajcie, że tytuł bazyliki jest wielkim wyróżnieniem i zobowiązaniem. Bądźcie z niego dumni. W nawiązaniu do słów kard. Stefana Wyszyńskiego, Prymasa Tysiąclecia oddaję was w najlepsze macierzyńskie dłonie Matki Boga i człowieka– zakończył kard. Müller.

Po homilii w procesji z darami poszli żołnierze AK, policja, kolejarze, kapłani jubilaci, leśnicy, wilnianie, przedstawiciele dekanatu i przedstawicielki Polskiego Związku Kobiet Katolickich. W darze złożono kwiaty, świece, chleb i wino, owoce lasu oraz dar od kad. Henryka Gulbinowicza- jego pierścień. Na zakończenie Mszy świętej po Komunii i odśpiewaniu dziękczynnego Te Deum- nastąpiły podziękowania. Za dar Bazyliki Mniejszej w Skarżysku- Kamiennej dziękował prezydent miasta Roman Wojcieszek.  
Biskup Henryk Tomasik podziękował Ojcu Świętemu za to, że w roku 25 lecia, czyli srebrnego jubileuszu sanktuarium ostrobramskie otrzymuje tytuł bazyliki i ten papieski dar. - Stanowi on wielkie wyróżnienie. Wierni gromadzący się w bazylice w swych modlitwach mają szczególnie pamiętać o Ojcu Świętym i o intencjach, które nosi on w swym sercu. Stąd też uroczystego charakteru nabierają w bazylice liturgiczne obchody związane ze św. Piotrem Apostołem i uroczystości papieskie. Wierni nawiedzający bazylikę mogą zyskać łaskę odpustów, których udziela Ojciec Święty- powiedział biskup radomski.

Podczas uroczystości nadania godności Bazyliki Mniejszej kościołowi sanktuaryjnemu w Skarżysku- Kamiennej Kapituła Ostrobramska nadała przyznane po raz pierwszy medale: "Pani z Ostrej Bramy i Dziełom Miłosierdzia Oddany". Przyznano osiem medali. Otrzymali je: kard. Gerhard Müller, abp Henryk Gulbinowicz, abp Zygmunt Zimowski, abp Wacław Depo, bp Henryk Tomasik, siostry Karmelitanki Dzieciątka Jezus, które posługują w sanktuarium, dobrodziejka Stefania Dulęba i Wiesława Pisarska, przewodniczka od lat związana z sanktuarium.

Pamiątkowy dar dla nowej bazyliki przekazał kard. Müller - na ręce ks. Jerzego Karbownika przekazał swój biret kardynalski.   

Wszystkim za wszystko podziękował ks. prał. Jerzy Karbownik, kustosz sanktuarium. Poinformował, że papieski dekret został wydany 25 października 2013 r., ale parafia czekała rok, żeby przygotować się jak najlepiej przez misję i nowennę i połączyć to wydarzenie ze srebrnym jubileuszem sanktuarium. Na początku października ks. prał. Karbownik był w Watykanie i spotkał się z papieżem Franciszkiem.

Po zakończeniu Mszy św. na scenie przed nową bazyliką odbyły się prezentacje zespołów ludowych, już wieczorem odmówiony został Różaniec, a na zakończenie uroczystości o godz. 19 odbyło się oratorium pt: Święta przy Tobie chwila.

Homilia kard. Gerharda Müllera, Prefekta Kongregacji Nauki Wiary
podczas Mszy Świętej połączonej z nadaniem tytułu Bazyliki Mniejszej
kościołowi pw. Matki Bożej Ostrobramskiej w Skarżysku-Kamiennej
(Diecezja Radomska)

Skarżysko-Kamienna, dnia 25 października 2014 r.

Witaj Królowo, Matko Miłosierdzia!

Najdostojniejszy Księże Biskupie Henryku, Pasterzu Kościoła Radomskiego,
Najdostojniejsi Księża Arcybiskupi i Biskupi,
Szanowni Przedstawiciele Władz Państwowych i Samorządowych,
Czcigodni Kapłani i Osoby Konsekrowane,
Drodzy Alumni,
Szanowni Mieszkańcy Miasta Skarżyska-Kamiennej,
Drodzy Bracia i Siostry!

„Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami”! (Łk 1,28). Słowami Archanioła Gabriela pozdrawiamy dziś Matkę Bożą spoglądającą miłosiernie z Ostrej Bramy. Pragniemy wraz z Nią uwielbiać Boga „bogatego w miłosierdzie” (por. Ef 2,4).
Dziękuję Bożej Opatrzności za to, że po raz drugi mogę pielgrzymować do Matki Bożej Ostrobramskiej w Skarżysku-Kamiennej. Z tego miejsca pozdrawiam diecezjalny Kościół radomski z jego Pasterzem – Księdzem Biskupem Henrykiem. I pozdrawiam Skarżysko-Kamienną – „Miasto papieskiego zawierzenia”. Poprzez obecnych tu Pasterzy pozdrawiam cały Kościół, który jest w Polsce. Ze słowami braterskiego pozdrowienia zwracam się do wszystkich uczestników tej uroczystości.
Stajemy wraz z Maryją pod krzyżem Zbawiciela i uwielbiamy Boga za Jego miłość „do końca” (por. J 13,1). „Raduj się, Kościele, Matko nasza! Ta zaś świątynia niechaj zabrzmi potężnym śpiewem całego ludu”! (Exsultet). Wyśpiewujemy więc, dziś w tej Bazylice, wraz z Matką Miłosierdzia, słowa radosnego „Magnificat”: „Wielbi dusza moja Pana i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy” (Łk 1,46). Witaj Królowo, Matko Miłosierdzia!

1. Zapatrzeć się w Matkę Miłosierdzia

Dziękujemy Bogu za to, że „z miłosierdzia swego zbawił nas” (Tt 3,5). Kiedyś – u zarania dziejów – wobec grzechu pierwszych ludzi, Bóg nie odwrócił się od człowieka, lecz obiecał Zbawiciela. „Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie” (por. Łk 1,50).
Miłosierny Bóg pochyla się nad człowiekiem. W tajemnicy Nazaretu przedstawia On swój plan Maryi i oczekuje na Jej zgodę. Pokorna Służebnica Pańska, oddana Bogu bez reszty, przyjmuje wolę Bożą. Ileż trzeba było zawierzenia, mimo wielu znaków zapytania! Benedykt XVI uczył, że „Maryja […] ukazuje się jako żywy namiot Boga, w którym chce On na nowy sposób zamieszkać pośród ludzi” (Jezus z Nazaretu). Stała się więc szczególnym Sanktuarium, wypełnionym Bożą Obecnością.
Całe życie Maryi jest powtarzaniem wciąż na nowo oddania się na służbę Bożemu planowi Miłosierdzia. Z pewnością niejednokrotnie odnajdywała w głębi swego serca echo słów Anioła: „Nie bój się!”. Za każdym razem powtarzała też z ufnością „Oto ja Służebnica Pańska”. Jakżeż te słowa musiały mocno zabrzmieć w sercu Maryi w Wielki Piątek na Golgocie! Tam Chrystus zwiastował Jej, że ma być Matką wszystkich ludzi, Matką Kościoła. Św. Jan Paweł II uczył: „Maryja jest […] Tą, która w sposób szczególny i wyjątkowy – jak nikt inny – doświadczyła miłosierdzia, a równocześnie też w sposób wyjątkowy okupiła swój udział w objawieniu się miłosierdzia Bożego ofiarą serca” (Redemptoris Mater, 9). Witaj Królowo, Matko Miłosierdzia!

2. Trwać jednomyślnie na modlitwie z Matką Miłosierdzia

Umiłowany uczeń Chrystusa „wziął Maryję do siebie” (por. J 19,27). Stąd też oczekując później na Ducha Świętego, uczniowie „trwali jednomyślnie na modlitwie razem z Maryją, Matką Jezusa” (por. Dz 1,14). Z Wieczernika Apostołowie wyszli, by głosić Dobrą Nowinę całemu światu. Głoszenie Ewangelii to głoszenie prawdy o Bogu „Który jest, Który był i Który przychodzi” (Ap 1,8), to ukazywanie miłosiernego Boga, który jest rozkochany w każdym człowieku. Św. Augustyn tłumaczył, że „człowiek jest tęsknotą Boga, jest celem Jego miłości”.
Bóg wciąż okazuje ludziom swoje Miłosierdzie. Ojciec Święty Franciszek uczy, że „Bóg nigdy nie męczy się przebaczaniem; to nas męczy proszenie Go o miłosierdzie” (Evangelii gaudium, 3). Chrystus opisując Ojca miłosiernego mówił wprost, że gdy syn marnotrawny powracał, to Ojciec „wybiegł naprzeciw niego” (Łk 15,20), bo miłość się zawsze śpieszy. Bo Bóg jest niezmierzony w swoim Miłosierdziu!
Ta prawda była tak bardzo bliska Matce Bożej. Całe Jej życie było służbą Bogu i ludziom. Z pośpiechem więc i ona wędrowała do Elżbiety (por. Łk1,39), by – ja uczył bł. Paweł VI – „służyć jej pomocą swej miłości i obwieścić miłosierdzie Boga Zbawiciela” (Marialis cultus, 7). W Kanie Galilejskiej, wskazując na Chrystusa, prosiła służących: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie” (J 2,5). Wiernie wędrowała za Chrystusem, najpełniej słuchała Słowa Bożego i realizowała je (por. Łk 11,28). Po Wydarzeniach Paschalnych trwała zaś z młodym Kościołem, by mu służyć.
Zadanie „jednomyślnego trwania na modlitwie z Maryją, Matką Jezusa” wpisane jest w istotę każdego sanktuarium maryjnego. Dzieje tego skarżyskiego Sanktuarium nie są długie. Patrzymy dziś z wdzięcznością na minione 25 lat. Tak wiele tu się dokonało. Wspomnienia wydają się być świeże w pamięci tak wielu ludzi – tutejszych Parafian, Mieszkańców Miasta i Diecezji, czy licznych Pielgrzymów. Tak, Bóg posługuje się ludźmi! Jak nie nazwać dziś – wobec ukoronowanego papieskimi koronami Obrazu Matki Miłosierdzia – „błogosławionym” zamysłu Biskupa Edwarda Materskiego, Pierwszego Biskupa Radomskiego, którego ślady dostrzegałem też w roku ubiegłym, nawiedzając Katedrę i Seminarium Duchowne w Radomiu! Jak nie dziękować Bogu za ten dynamizm rozwoju Sanktuarium, który przypomina ewangeliczny „pośpiech” i „wybieganie” na ludzkie drogi z darem Bożego Miłosierdzia! Dziękujemy Bogu za przykład realizacji miłosierdzia, jaki został nam dany w osobie Maryi. Witaj Królowo, Matko Miłosierdzia!

3. Naśladować Maryję, Matkę Miłosierdzia

Z woli Ojca Świętego Franciszka ten kościół otrzymuje dziś zaszczytny tytuł Bazyliki. To kolejny dar miłosiernego Boga wpisujący się w dzieje tego miejsca. Z godnością Bazyliki wiążą się liczne przywileje. Miłosierny Bóg jeszcze hojniej będzie tu udzielał swych łask. Znamiennie przecież brzmią dziś słowa św. Jana Pawła II: „W miłosierdziu Boga świat znajdzie pokój, a człowiek szczęście!” (17 VIII 2002 r.).
Niech więc w tej Bazylice obficie udzielane i doświadczane będzie Miłosierdzie Boże. Niech wypełnia ją modlitwa o miłosierdzie „dla nas i całego świata”. Trwajcie na modlitwie z Matką Miłosierdzia. Niech wierni chętnie korzystają tu z daru Bożego przebaczenia. Niech pogubieni na drogach świata spotykają tu czekającego na nich Boga. Niech korzystanie z darów odpustów, nadanych temu miejscu przez Ojca Świętego, stanie się pomocą dla wszystkich: żyjących i tych, którzy przeszli już do życia wiecznego. Niech zapatrzenie w Maryję owocuje naśladowaniem Jej w wypełnianiu uczynków miłosierdzia. Naśladowanie Maryi jest przecież istotą prawdziwej pobożności maryjnej.
„Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny” (Łk 6,36). Ojciec Święty Franciszek tłumaczył, że „Kościół powinien być miejscem bezinteresownego miłosierdzia, w którym wszyscy mogą się czuć przyjęci, kochani, w którym mogą doświadczyć przebaczenia i być zachęceni do życia zgodnego z Ewangelią” (Evangelii gaudium, 114). Od lat to Sanktuarium spieszy z posługą miłosierdzia wobec potrzebujących. Niech nie brakuje Wam sił i „wyobraźni miłosierdzia”, bo „błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią” (Mt 5, 7).
Tytuł Bazyliki związuje dziś jeszcze mocniej Skarżysko-Kamienną – Miasto, któremu patronuje Matka Miłosierdzia – i całą Diecezję Radomską z Kościołem Rzymskim i Następcą św. Piotra. Wsłuchujcie się z uwagą w jego głos i módlcie się w intencjach Papieża i całego Kościoła. Pamiętajcie też, że tytuł Bazyliki jest wielkim wyróżnieniem i zobowiązaniem. Bądźcie z niego dumni!

Drodzy Bracia i Siostry! W tym miejscu z mocą powtarzam, i czynię moimi, słowa Wielkiego Maryjnego Prymasa, Sługi Bożego Kardynała Stefana Wyszyńskiego: „Oddaję was w najlepsze, macierzyńskie dłonie Matki Boga Człowieka i Matki naszej, Maryi”! (V 1961 r.).
Z jubileuszową wdzięcznością raz jeszcze zwracam się do Matki Miłosierdzia i modlę się do Niej wraz ze św. Janem Pawłem II: „Matko z Ostrej Bramy, dzięki Ci za to, że jesteś Matką Miłosierdzia” (5 VI 1991 r.).
Witaj Królowo, Matko Miłosierdzia!
Amen.