W Wielki Piątek bp radomski Marek Solarczyk odwiedzi sanktuarium Chrystusa Cierniem Koronowanego oraz Krwi Zbawiciela w Wielkiej Woli-Paradyżu. Przewodniczył będzie w nim Liturgii Męki Pańskiej. Rozpocznie się ona o godzinie 16. Wcześniej (o godz. 15) zaplanowane zostało nabożeństwo do Bożego Miłosierdzia, a po nim (15.30) droga krzyżowa, informuje ks. prał. Piotr Supierz, proboszcz parafii w Paradyżu.

Ks. Piotr Supierz przypomina, że zgodnie z dekretem Penitencjarii Apostolskiej w sanktuarium Chrystusa Cierniem Koronowanego oraz Krwi Zbawiciela w Wielkiej Woli-Paradyżu do Niedzieli Bożego Miłosierdzia można uzyskać odpust zupełny.

Sanktuarium Chrystusa Cierniem Koronowanego oraz Krwi Zbawiciela w Wielkiej Woli-Paradyżu to jedyne w diecezji radomskiej sanktuarium poświęcone Chrystusowi cierpiącemu. Kościół jest budowlą trójnawową wybudowaną w stylu późnobarokowym. W centralnej części ołtarza głównego wisi cudowny obraz Chrystusa Cierniem Ukoronowanego. Pochodzi on z I połowy XVII w. Jest to dzieło olejne na płótnie przyklejonym do deski. Sukienka pochodzi z początku XVIII w. W Wielki Piątek 8 kwietnia 1678 roku Kazimierz Saryusz Skórkowski, komornik graniczny opoczyński, w czasie modlitwy we własnym alkierzu spostrzegł krople krwi na obliczu Jezusa na obrazie Chrystusa Cierniem Koronowanego. Wieści o obrazie szybko rozeszły się po okolicy, a okoliczni mieszkańcy gromadzili się przed nim na modlitwie i wypraszaniu łask. Około 1686 r. Kazimierz Saryusz Skórkowski sprowadził do opieki nad cudownym obrazem bernardynów, którym ufundował klasztor i pierwotny kościół drewniany pw. Przemienienia Pańskiego, św. Michała Archanioła i św. Kazimierza królewicza. 22 VI 1690 r. przeniesiono obraz do kościoła w Paradyżu, bo tak nazwano miejsce zamieszkania zakonników. Budowa murowanego kościoła i klasztoru trwała w latach 1747–1757. W 1763 r. prymas Władysław Łubieński wydał orzeczenie, w którym określił obraz jako łaskami słynący.