W wędrówkę wyruszyli z Ejlatu przy samej granicy Izraela z Egiptem i po pokonaniu przeszło 400 km doszli to Jerozolimy. Ale zanim doszli do Ziemi Obiecanej musieli pokonać m.in. pustynię.

- Trud pielgrzymowania miał determinujące znaczenie. Wysokie temperatury w ciągu dnia i niskie w nocy powodowały, że organizm reagował bardzo różnie. W dzień temperatura dochodziło do 35-40 stopni w kanionie, natomiast noc musieliśmy spędzić pod gołym niebem w temperaturach od 8 do 12 stopni. A ponadto sama droga, która składała się z wielu przewyższeń. Siły nam ubywało, bo oczywiście organizm swoje musiał powiedzieć. Te wszystkie trudności fizyczne, dla każdego z nas, którzy doświadczaliśmy tego znikały. Wszyscy zgodnie potwierdzaliśmy, że ten trud nie miał większego znaczenia jak modlitwy i intencje, które nieśliśmy - mówi Andrzej Trzosek, Rycerz Kolumba Rady 14004 od 2007 roku.

Wędrówka była bardzo wymagająca, trzeba było się do niej odpowiednio przygotować. Mimo to w trasie czasami zdarzają się chwile zwątpienia, jednak wspólna wędrówka i pomoc innych dodawała pielgrzymom otuchy.

- Każdy ma takie chwile, kiedy w zmęczeniu mówi, że chyba nie był to dobry pomysł, może nie aż tak, ze chcielibyśmy wracać. natomiast wtedy doświadczaliśmy wspólnoty i to jest coś, co jeden z naszych pielgrzymów, który nie znał nikogo w grupie, zauważył, ze to było jego najważniejsze doświadczenie z całej pielgrzymki. Troszczymy się o siebie, rozmawiamy ze sobą, udzielamy sobie rad - dodaje ks. Wiesław Lenartowicz, proboszcz parafii pw. Matki Bożej Częstochowskiej w Radomiu i kapelan Rycerzy Kolumba Rady 14004.

A jakie emocje im towarzyszyły w czasie pielgrzymowania? Jakie doświadczenia wynieśli z tej pielgrzymki? O tym Magdalena Król opowiadali ks. Wiesław Lenartowicz, proboszcz parafii pw. Matki Bożej Częstochowskiej w Radomiu i kapelan Rycerzy Kolumba Rady 14004 oraz Andrzej Trzosek, Rycerz Kolumba Rady 14004 od 2007 roku: