W tym roku bp Marek Solarczyk musi pogodzić wędrowanie do Matki Bożej Częstochowskiej z udziałem w Światowych Dniach Młodzieży w Lizbonie. Zwrócił uwagę, że przed nami kolejna już 45. Piesza Pielgrzymka Diecezji Radomskiej na Jasną Górę. Bp Solarczyk ma nadzieję, że "będzie to piękny czas naszej wspólnoty, naszej troski o to, co nas jednoczy z Bogiem i między nami".

- Niech to będzie okazja do tego, aby nasze hasło: „Wierzę w Kościół Chrystusowy” rzeczywiście się potwierdziło i wyraziło w życiu każdego z nas. Niech to będzie również czas, szczególnie w tych początkowych dniach pielgrzymki, wielkiej wdzięczności za spotkanie młodych z papieżem Franciszkiem w Lizbonie. Abyśmy rzeczywiście byli tymi, którzy idą razem, idą z Bogiem, idą z Jego łaską po to, aby być świadkami Bożego życia - zachęca wiernych bp Marek Solarczyk.

Bp Solarczyk od początku swej posługi biskupiej w diecezji radomskiej wędruje jako pątnik na Jasną Górę. To wyraz jego maryjnej duchowości. Zanim został biskupem radomskim, ponad 20 razy wędrował pieszo w pielgrzymce na Jasną Górę. Już wówczas poznawał gościnność parafii diecezji, która miała mu zostać powierzona przez Ojca Świętego pasterskiej trosce.

45. Piesza Pielgrzymka Diecezji Radomskiej wyruszy w najbliższą niedzielę, 6 sierpnia. Pielgrzymkę rozpocznie Msza św. o godz. 9.30 na placu przy Wyższym Seminarium Duchownym w Radomiu. Pielgrzymi dotrą na Jasną Górę 13 sierpnia.

Pielgrzymkę Diecezji Radomskiej tworzy pięć kolumn: dwie radomskie, skarżyska, konecka i opoczyńska.

Historia radomskiej pielgrzymki do Częstochowy zaczyna się w latach 70. ubiegłego wieku. To był trudny czas, zaledwie dwa lata po robotniczym proteście radomskich robotników, wyszła z Radomia pierwsza piesza pielgrzymka na Jasną Górę. Wyjście 360 pielgrzymów do Częstochowy, jeszcze w ramach warszawskiej pielgrzymki, było aktem odwagi, ale ku zdumieniu wszystkich nie odnotowano żadnych represji ze strony milicji. Pielgrzymi po raz pierwszy śpiewali podczas przemarszu pieśń pt. „Czy wy wiecie, że jesteśmy świątynią?” zmieniając słowa na: „Czy wy wiecie, że jesteśmy z Radomia?”.

W kronice 6. grupy, tzw. sercańskiej można było zanotować wiele ciekawych zdarzeń. Jednym z nich był fakt zatrzymania samochodu w 1977 roku przez MO w Potworowie. Auto bagażowe zostało zatrzymane pod pretekstem, iż miał rurę wydechową z prawej, a nie z lewej strony. Pojazd był produkcji angielskiej. Po trwających 1,5 godziny targach na komendzie i po tym, jak 1,5 tys. pielgrzymów stanęło wokół budynku modląc się, milicjanci zwrócili dokumenty samochodu.

Rozkwit ruchu pątniczego nastąpił za sprawą dwóch księży: ks. Zdzisława Domagały (zmarł 2003 roku) i ks. Lecha Gralaka. W drugiej połowie 1978 roku zapadły kluczowe decyzje, które zaowocowały tym, że następnego roku do Częstochowy wyruszyła w liczbie ponad 2 tys. osób I Piesza Pielgrzymka Radomska na Jasną Górę.

Dalszy rozkwit ruchu pątniczego nastąpił w latach 80. ubiegłego wieku. W okresie od 1983 roku do 1992 do Częstochowy pielgrzymowało po kilkanaście tysięcy pątników. Najliczniejsza odbyła się w 1986 r., kiedy to do duchowej stolicy Polski pielgrzymowało aż 16 281 osób. W następnych latach 90. liczba pielgrzymów wynosiła ok. 10 tysięcy, a w jubileuszowym roku 2000 w pielgrzymce wędrowało 11 534 pątników.

W latach 1396-1642 z Radomia przyszły na Jasną Górę dwie pielgrzymki. Następne ożywienie pieszymi pielgrzymkami odnotowano w latach 1865-1914. W tym czasie z terenu Guberni Radomskiej przed oblicze Matki Bożej Częstochowskiej przybyło 340 tys. osób. Po II Wojnie Światowej ruch pielgrzymkowy znacznie osłabł. W roku 1962 roku do Częstochowy z Radomia wyruszyło zaledwie 14 osób.