- Z Krakowej Góry, gdzie pielgrzymowaliśmy, rozciągają się piękne widoki na całą okolicę. Towarzyszyli nam rycerze ze Stowarzyszenia Chorągwi Sandomierskiej - mówi wójt gminy Robert Fidos, historyk z wykształcenia. - Chcemy budować tożsamość historyczną w naszej gminie i prezentować dorobek minionych pokoleń - dodał wójt Fidos. Główne obchody z okazji 650-lecia parafii w Borkowicach odbędą się 14 czerwca.

Na Krakowej Górze, w 1933 roku ks. Jan Wiśniewski, historyk i społecznik wystawił w 250. rocznicę zwycięstwa Jana III Sobieskiego nad Turkami pod Wiedniem, pamiątkową kaplicę. Wewnątrz znajduje się figura Matki Bożej z napisem: "1683 - 1933". Wciąż żywe są legendy związane z tym miejscem. Według miejscowego podania w okolicznych lasach zagubił się na polowaniu król Kazimierz Wielki. Stanąwszy na wzgórzu, zauroczony pięknem okolicy podobnym do widoku z zamku na Wawelu, nazwał go Krakowa Górą. W pobliżu kapliczki znajduje się końcowa XIV stacja oryginalnej drogi krzyżowej rozpoczynającej się przy klasztorze Sióstr Benedyktynek Misjonarek.

Pierwsze wzmianki historyczne o Borkowicach pochodzą z XIV wieku. Zachowane do dzisiaj dokumenty wspominają rodzinę Duninów jako ofiarodawców i dobrodziejów kościoła. Modrzewiowy kościół przetrwał cztery wieki do czasów wojen szwedzkich. Nowy kościół również drewniany ufundował w 1772 roku Jan Giboni, potomek włoskiego rodu sławnych kuźników osiadłych w Polsce za panowania Zygmunta II Wazy. W 1828 roku rozebrano istniejący kościół i z drzewa zestawiono nowy, trzeci już z kolei kościół drewniany, który miał być tymczasowy do momentu wybudowania nowego murowanego. Czwarty kościół w Borkowicach, do dziś istniejący, murowany, neogotycki stanął z fundacji Katarzyny Małachowskiej. Jego budowę ukończono w 1845 roku.