15.03.2014r. (sobota), godz. 18:00

Barokowe skrzypce

Sala Koncertowa R.O.K.

Zbigniew Pilch – skrzypce, dyrygent

Radomska Orkiestra Kameralna

W programie m.in.:

J. S. Bach: III Suita orkiestrowa D-dur

Pietro Locatelli: Concerto grosso op. 7 nr 6 ‘Il pianto d'Arianna’
Arcangelo Corelli: Concerto grosso op. 6 nr 3
Jean-Baptiste Lully: Muzyka do „Mieszczanina Szlachcicem”

Ceny biletów:

I strefa - bilet normalny 20zł, bilet ulgowy 17zł,

II strefa - bilet normalny 14zł, bilet ulgowy 12zł,

karnet w I strefie na 5 wybranych koncertów – 65 PLN

Skrzypce zamiast batuty, właśnie w ten sposób Orkiestrę poprowadzi znakomity artysta – Zbigniew Pilch. Jak mówi: „Większość repertuaru orkiestrowego jest przeznaczona na orkiestrę prowadzoną przez batutowego dyrygenta. Uważam jednak, że muzyka XVIII i początku XIX wieku prowadzona od skrzypiec brzmi bardzo ciekawie. Jest to oczywiście inny rodzaj brzmienia i według mnie jest on bardzo piękny i efektowny”.

Zbigniew Pilch jest nie tylko skrzypkiem i dyrygentem ale także wykładowcą akademickim. Jest artystą o niezwykle szerokich zainteresowaniach, które obejmują całość muzyki instrumentalnej od XVI do XXI wieku. Gra na skrzypcach barokowych i współczesnych, altówce i violi d'amore. Owa wszechstronność znajdzie swój wyraz w programie tego pięknego koncertu, przesyconego trzema barwami baroku: geniuszem Niemca – Bacha, włoską śpiewnością – Locatellego i Corellego i francuską elegancją, skąd inąd Włocha z pochodzenia, Jeana-Baptisty Lully.

Natomiast sformułowanie „Skrzypce barokowe”, jak tłumaczy artysta, oznacza instrument historyczny, wskazuje sposób gry na nim i określa historyczne zasady budowy. Ale instrument ten jest narzędziem przydatnym do gry muzyki od końca renesansu, aż do romantyzmu. Określanie go jako „skrzypce barokowe” to jedynie skrót myślowy. Jednakże należy przyznać, że ten dawny styl wykonawczy właśnie w baroku osiągnął pierwszy szczyt swojego rozwoju. Wówczas pojawili się pierwsi wielcy skrzypkowie – od Arcangelo Corellego, przez Antonio Vivaldiego, Giuseppe Tartiniego, Pietro Locatellego aż po Niccolò Paganiniego w XIX wieku. Była to pierwsza erupcja wiolinistyki.

(za: ROK Radom)