KULTURA
Justyna Adamczyk Golden hour – złota godzina. Wernisaż
Wystawę prac Justyny Adamczyk pt: Golden hour – złota godzina będzie można od 5 lipca 2024 roku oglądać w Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu. Wernisaż o godz. 17.
W Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu zaprezentowane będą prace Justyny Adamczyk. We wtorek, 2 lipca 2024 roku odbyła się konferencja zapowiadająca wystawę.
Dyrektor Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu Leszek Ruszczyk:
Kurator wystawy Damian Jendrzejczyk:
Autorka wystawy pt: Golden hour – złota godzina Justyna Adamczyk:
Justyna Adamczyk - artystka wizualna związana z Radomiem (jej pierwszym etapem edukacji artystycznej było tutejsze liceum plastyczne), absolwentka Akademii Sztuk Pięknych im. E. Gepperta we Wrocławiu na kierunku malarstwo w 2007 roku. Dwukrotnie otrzymała stypendia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (w 2005 i 2006 roku). Przez kilkanaście lat swojej pracy twórczej zdobyła imponujący dorobek wystawienniczy prezentując swoje prace m.in. w Londynie, Melbourne, Seulu, Chicago, Nowym Jorku, czy ostatnio w Berlinie.
Jej prace znajdują się w wielu kolekcjach prywatnych i publicznych, m.in. w polsko – niemieckiej fundacji OP ENHEIM we Wrocławiu , Muzeum Narodowego w Gdańsku oraz Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu. W swojej twórczości, wypowiadając się głównie za pomocą malarstwa, rysunku czy instalacji, często przenosi widza do intymnego świata swoich wspomnień i doświadczeń, zarówno tych dobrych i przyjemnych, jak i tych bardziej traumatycznych. Poprzez swój oryginalny język formalny pozwala odbiorcy zajrzeć w głąb samego siebie i zmierzyć się także ze swoją przeszłością, również tą ukrytą głęboko w zakamarkach podświadomości.
Ekspozycja przenosi nas do intymnego świata doświadczeń i wspomnień - zarówno tych dobrych jak i traumatycznych autorki czyli Justyny Adamczyk. Artystka w swojej twórczości koncentruje się na emocjach i próbuje znaleźć odpowiedni język formalny, aby je wyrazić. Dotyka tematyki traumy, pamięci oraz ulotności ludzkiego losu. Za pomocą stosowanych środków artystycznej ekspresji próbuje przekazać odbiorcom utrwalane w jej dziełach emocje aby zwiedzający zajrzeli w głąb siebie i zmierzyli się również ze swoją przeszłością ukrytą głęboko w zakamarkach podświadomości.
Golden hour to hołd dla ulotnych chwil, które autorka chciałaby zatrzymać. Zmierzenie się z rzeczywistością, uchwycenie i celebrowanie przelotnych momentów, które kształtują nasze życie. Połączenie trwałości materiałów z efemerycznością (nietrwałe, szybko przemijające, nie pozostawiające po sobie żadnego śladu ani nie wywierające swoim istnieniem wpływu na świat) zarejestrowanych obrazów, ukazujących kruchość i trwałość ludzkich doświadczeń.
W kulturze słowiańskiej złota godzina nawiązuje do tych tradycji, łącząc je z cennym momentem, który może decydować o życiu człowieka. Symbolizuje przejście między światłem a ciemnością, dniem a nocą, odniesienie do zmiany, transformacji czy nawet odradzania się. Czas uspokojenia , gdy natura wydaje się cichsza a ludzie odczuwają spokój i ukojenie.
- Symbolika medyczna, czas, gdy istnieje największa szansa na uratowanie życia, szczególnie w nagłych wypadkach czy kryzysach medycznych. Czas, jaki upływa od momentu wystąpienia zdarzenia od przybycia służb ratunkowych. Decydujący moment , który może przesądzić o życiu lub śmierci.
- Symbolika społeczna, moment w którym ludzie zbierają się razem, aby celebrować dzień lub przygotować się na noc, łącząc społeczności i dając im czas na relaks i refleksję.
- Znaczenie w fotografii, najlepsze warunki oświetlenia
Złota godzina. Metafora ulotnych chwil i symbolika decydujących momentów w życiu każdego człowieka, które mogą zmienić życie każdego człowieka. Czas nadziei, transformacji i celebracji, który warto docenić. Justyna Adamczyk koncentruje się na fetyszyzacji (otaczanie przedmiotów i zjawisk irracjonalnym kultem) i estetyzacji traumy (sprawianie, że coś staje się ładne gustowne) starając się stworzyć dla niej własny język formalny.
Justyna Adamczyk, urodzona 16 października 1981 roku w Opocznie, artystka wizualna, malarka, rzeźbiarka, tworzy instalacje site-specific, a także projektuje biżuterię.
Ukończyła Zespół Szkół Plastycznych im. Józefa Brandta w Radomiu w klasie o specjalności konserwacji elementów architektonicznych (2001) oraz Akademię Sztuk Pięknych im. E. Gepperta we Wrocławiu na kierunku malarstwo (2007). Dwukrotnie otrzymała stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2005 i 2006).
W swojej twórczości artystka koncentruje się na fetyszyzacji i estetyzacji traumy, starając się stworzyć dla niej własny język formalny. Wykorzystując różne techniki twórcze, zwłaszcza malarstwo, rysunek i rzeźbę, przenosi widza do intymnego świata swoich wspomnień i doświadczeń. W jej nasyconych symboliką pracach często można odnaleźć nawiązania do sztuki dawnej oraz polskiej kultury ludowej. Przez kilkanaście lat swojej pracy twórczej zdobyła imponujący dorobek wystawienniczy, prezentując swoje prace m.in. podczas Weekend Gallery w Berlinie, na The 3rd International Exhibition on New Media Art. w Cica Museum w Seulu (Korea Południowa), 4 Heads, Broome Street, Soho w Nowym Jorku (USA), w E|C Gallery w Chicago (USA), Muzeum Narodowym w Gdańsku, Fundacji Galerii Foksal w Warszawie, Gdańskiej Galerii Miejskiej w Gdańsku, Fundacji OP ENHEIM we Wrocławiu oraz Galerii Wozownia w Toruniu.
Jej prace znajdują się w wielu kolekcjach publicznych i prywatnych, m.in. w Muzeum Narodowym w Gdańsku, Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu oraz polsko-niemieckiej Fundacji OP ENHEIM we Wrocławiu.
Kurator wystawy: Damian Jendrzejczyk
Wystawa czynna: 5 lipca do 3 listopada 2024 roku.
Autor grafiki i plakatu: Tomasz Płonka.