Galeria Domu Kultury “Idalin” zaprasza w czwartek, 17.10.2019 r. o godz. 18.00 na otwarcie wystawy malarstwa Andrzeja Białeckiego. Wstęp wolny.

ANDRZEJ BIAŁECKI  ur. 1957 r. w Przysusze. Ukończył Instytut Wychowania Artystycznego UMCS w Lublinie (1982). Zajmuje się malarstwem (olejnym, pastelami, akwarelą) oraz grafiką komputerową. Ulubiona tematyka – portret, abstrakcja. Z wykształcenia  nauczyciel plastyki. Od początku działalności zawodowej związany z oświatą. Początkowo jako nauczyciel plastyki w Szkole Podstawowej w Niemcach k/Lublina, a od 1984 związany z oświatą w Lipsku. W latach 1991 – 1999 pracuje jako doradca metodyczny Plastyki Ośrodka Doskonalenia Nauczycieli w Radomiu. W latach 1999 – 2008 pełni funkcję dyrektora Publicznego Gimnazjum w Lipsku. Obecnie na emeryturze.Obrazy abstrakcyjne Andrzeja Białeckiego maja charakter synestetyczny. Przenosza w świat emocji odczuwanych podskórnie za pomocą nieoczekiwanie pomieszanych zmysłów. Nieoczywiste, nasycone kolorem palety barw i percepcyjna głębia porywają odbiorcę w przestrzeń wyobraźni. W centrum wylania się obiekt o charakterze organiczno-abiotycznym, onirycznym i wprowadza w opowieść kontynuowaną przez odbiorcę. Rzeczy nie są tym, czym się wydają, rzeczywistość pulsuje nieuchronnie.Pejzaże przed-senne, eufemiczne, rozmywające się zanim zdążymy je ogarnąć spojrzeniem. Zwracają uwagę zarówno uchwyceniem rytmu przyrody, jak i absolutnym mistrzostwem technicznym; artysta nie boi się eksperymentów i konsekwentnie stawia na indywidualizm. Malarstwo portretowe Andrzeja Białeckiego niesie ze sobą świetlistość, wnikliwą obserwacje oraz piętno subiektywnego spojrzenia. Pełne ciepła a zarazem wyraziste, są również świetnym przykładem erudycji i warsztatu artysty. Hiperrealizm wymaga precyzyjnej ręki, która zaprasza do zrozumienia. Prace wykonywane są na różnych podłożach – płótnie, papierze welurowym, płycie,  papierze czerpanym, drewnie, za pomocą bogatego wachlarza technik. Artysta bezustannie rozwija swój warsztat sięgając po nowe narzędzia, świadomy, ze jest on jedynie drogą do innego zamysłu artystycznego. W swoich poszukiwaniach twórczych oscyluje wokół człowieka i jego (nie)codziennych doświadczeń. Uchwycona wrażliwym okiem chwila zostaje utrwalona i ukazana w swojej niejednoznaczności, kierując odbiorcę w stronę dialogu z dziełem. (za: DK Idalin)