Popielica jest niewielkim nadrzewnym, roślinożernym gryzoniem o nocnej aktywności. Przesypia większość swojego życia, zaczyna hibernować pod koniec września, a budzi się dopiero pod koniec maja. 

Na terenie Nadleśnictwa Kozienice od 2013 roku prowadzi się badania na temat dynamiki populacji, rozrodu, wykorzystania środowiska, tempa metabolizmu oraz przeżywalności popielicy. Kierownikiem projektu jest dr hab. Zbigniew Borowski, profesor Instytutu Badawczego Leśnictwa. 

W trakcie badań stwierdzono, że najniższe zagęszczenie popielicy wynosiło 4 osobniki na hektar, a najwyższe aż 46 os./ha! Na podstawie wyników można stwierdzić, że gatunek, który w wielu rejonach kraju wyginął, na terenie Puszczy Kozienickiej jest dość powszechny i występuje w bardzo wysokich zagęszczeniach. - Myślę, że jest to po części efekt działań leśników. Od lat staramy się zostawiać wszelkie drzewa dziuplaste dla ochrony ptaków, ale przy okazji stwarzamy dobre warunki do rozwoju popielic – powiedział Artur Mazur, zastępca nadleśniczego Nadleśnictwa Kozienice: 

Badania jednak cały czas trwają, a przyczyna tak dużej populacji popielicy w Puszczy Kozienickiej wciąż jest do odkrycia.