Przywrócić im pamięć
Okazuje się, że jeszcze wiele ofiar niemieckich represji z czasu II wojny światowej pozostaje bezimienna. Nie doczekały się upamiętnienia, a ich historie mogłyby pozostać zapomniane, gdyby nie program straty.pl. Pracownicy Instytutu Pamięci Narodowej chcą przywrócić im pamięć, aby przyszłe pokolenia Polaków pamiętały, jak wielu zwykłych obywateli było poddawanych represjom, a tysiące z nich zapłaciło za wolność najwyższą cenę. Poszukiwani są wolontariusze, którzy zwrócą się do rodzin, instytucji i świadków historii o pomoc w uzupełnianiu danych o ofiarach, których losy nie zostały dotąd udokumentowane.
Historia pięciu polskich rodzin z Ciepielowa i Rekówki
Na kanale IPN tv dostępny jest 19. odcinek miniatur filmowych z cyklu „Nie tylko Ulmowie”. Film „Najmłodszy miał roczek” przedstawia historię pięciu polskich rodzin chłopskich: Kowalskich, Obuchiewiczów, Skoczylasów i dwóch rodzin Kosiorów - z Ciepielowa Starego i Rekówki na południe od Radomia. Członkowie tych rodzin oraz ukrywani przez nich Żydzi zostali przez Niemców rozstrzelani i spaleni 6 grudnia 1942 r. Wśród niewinnych, bohaterskich ofiar było dwadzieścioro dzieci.
80 lat od zdobycia Monte Cassino
Pod koniec 1943 roku alianci znaleźli się już na ziemi włoskiej. Na początku 1944 roku alianci rozpoczęli walki o Monte Cassino. Do maja trwały krwawe starcia i nie udało się zdobyć wzgórza. Nocą z 11 na 12 maja do boju weszli żołnierze 2 Korpusu Polskiego generała Władysława Andersa. 18 maja nad gruzami klasztoru zawisła polska flaga i Monte Cassino zostało zdobyte.
Najważniejsza była dla nich Polska…
„Najważniejsza była dla nich Polska… 72. pułk piechoty im. płk. Dionizego Czachowskiego” to nowa wystawa przygotowana przez delegaturę IPN w Radomiu. Wystawa powstała we współpracy z Muzeum im. Jacka Malczewskiego.
Jan Rogowski „Czarka”, cichociemny od "Ponurego"
W tym dniach minęła kolejna rocznica, gdy Gestapo aresztowało go 3 stycznia 1944 roku, w zasadzce na moście na Pilicy w Białobrzegach, Jana Rogowskiego ps. „Czarka”, cichociemnego zastępcy dowódcy Jana Piwnika „Ponurego”.
Radomski IPN
Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu został powołany 19 stycznia 1999 roku. Już od 2001 roku w działa radomska Delegatura IPN, która mieści się w budynku Urzędu Miejskiego, wejście od ul. Niedziałkowskiego.
Wspominali polskich asów przestworzy
We wrześniu Powiatowy Instytut Kultury z Muzeum Sił Powietrznych w Dęblinie zaprosili do Kowali na wydarzenie ku czci polskich asów przestworzy: Żwirki i Wigury. W Kowali 11 listopada 1932 roku odsłonięto niewielki pomnik. Powstał z inicjatywy i potrzeby serca okolicznych mieszkańców a stało się to po tragicznej śmierci polskich pilotów.
Rocznica uwolnienia więźniów
9 września 1945 roku około 150 żołnierzy antykomunistycznego podziemia pod dowództwem Stefana Bembińskiego "Harnasia" uwolniło więźniów z radomskiego więzienia UB. W tych dnia obchodziliśmy 78. rocznicę odbicia radomskiego więzienia.
47 fotografii z Czerwca 1976
Otwarcie wystawy, koncerty i piknik rodzinny, tak m.pn. będaą wygladać obchody 47. rocznicy radomskiego Czerwca’76 w Radomiu. Również radomski IPN przygotował specjalne wydawnictwo „Czterdzieści siedem mgnień Radomskiego Czerwca 1976” autorstwa Karoliny Słowińskiej i dr. Arkadiusza Kutkowskiego — pracowników delegatury.
Lekarka i więźniarka obozów w Majdanku i Auschwitz
Doktor Stefania Perzanowska ps. 'Żywna” zostanie zapamiętana jako członkini Polskiej Organizacji Wojskowej, Ochotniczej Legii Kobiet, Armii Krajowej, a także więźniarka niemieckich obozów koncentracyjnych, gdzie jako lekarz pomagała kobietom w tych okrutnych czasach i miejscach.
Żołnierze podziemia niepodległościowego - Aleksander Młyński Drągal
Jednym z najbardziej znanych "wyklętych" jest Aleksander Młyński pseud. Drągal. Żołnierz wileńskiej Armii Krajowej, Powstaniec Warszawski, stworzył po wojnie odział Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość, który walczył z władzami komunistycznymi.
Żołnierze Niezłomni ziemi radomskiej
1 marca obchodziliśmy Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych. Szacuje się, że podziemie niepodległościowe w latach 1944/45–1956 mogło liczyć nawet około 200 tys. konspiratorów, z czego przez oddziały leśne przewinęło się około 20 tys. osób. Podobna liczba zginęła w różnych okolicznościach: w wyniku skazania na śmierć przez sądy, zabicie w trakcie walki, zamęczenia podczas śledztwa lub w więzieniu.