Do stanowiska OZN odniósł się również ks. Robert Kowalski, dyrektor Caritas Diecezji Radomskiej. W Radomiu Okno Życia istnieje od 2009 roku. - Z niepokojem usłyszałem o możliwości zamykania Okien Życia, które są błogosławionymi miejscami, gdzie ratuje się życie małych dzieci. Przecież pamiętamy o doniesieniach medialnych, że zwłoki niemowląt znajdowano na śmietnikach. Dzisiaj obserwujemy dziwne zjawisko i chęć pozbawienia narzędzi do ratowania życia. Trzeba dalej rozmawiać. Należy zadbać, by procedury dostosowywać, by były przyjazne życiu, a nie służyły do zamykania Okien Życia - przekonywał ks. Kowalski.

Okno Życia to miejsce, w którym matka może pozostawić anonimowo swoje nowo narodzone dziecko bez narażania jego życia i zdrowia. Okna Życia są ogrzewane i zaopatrzone w dzwonek. Obecnie w całym kraju jest 55 takich okien, wiele z nich znajduje się pod opieką Caritas diecezjalnych.

Dziecko pozostawione w Oknie Życia przekazywane jest bezzwłocznie do szpitala. Opiekunowie Okna jednocześnie informują o pozostawionym dziecku ośrodek adopcyjny, który natychmiast powiadamia o tym sąd, występując równocześnie z dwiema prośbami: o wydanie postanowienia w sprawie zarządzeń opiekuńczych dotyczących dziecka oraz o nadanie dziecku tożsamości, czyli imienia i nazwiska. Odpowiadając na prośbę ośrodka, sąd wydaje decyzję o umieszczeniu dziecka w rodzinie zastępczej typu pogotowia rodzinnego. O szybkości działania sądu świadczy fakt, że decyzja taka w wielu ośrodkach w Polsce była wydawana nawet tego samego dnia, w którym do sądu wpłynęło pismo. Powyższa decyzja sądu zapewnia dziecku opiekę po wyjściu ze szpitala.Do tej pory w Oknach Życia w Polsce pozostawiono 86 niemowląt.