- Ta świątynia wojskowa ma bardzo bogatą historię, bowiem już po I wojnie światowej została przeznaczona na katolicką świątynię garnizonową Wojska Polskiego - mówił rozpoczynając uroczystą mszę św. proboszcz parafii ks. Kryspin Rak:

W uroczystej mszy św. wzięli udział przedstawiciele wszystkich służb mundurowych: wojska, policji i straży miejskiej. W homilii JE ks. bp Józef Guzdek - bp polowy Wojska Polskiego przywołał patrona świątyni - św. Stanisława biskupa:

- W długiej historii kościoła mamy wielu naśladowców Jezusa - Dobrego Pasterza, którzy w imię wolności Bogu i bliźnim, którzy w obronie wiary, ewangelicznych wartości, Ojczyzny, potrafili życie swoje dać. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich - powiedział Jezus do swoich uczniów. To ewangeliczne wymaganie do końca zrealizował patron tej świątyni - mówił w homilii ks. bp Józef Guzdek.

Kościół pw. św. Stanisława biskupa i męczennika powstał w wyniku przemianowania i następnie przebudowania cerkwi prawosławnej św. Mikołaja na placu Sobornym (ob. Plac Konstytucji 3 Maja), która w połowie 1915 roku została opuszczona przez Rosjan wycofujących się z Radomia. Budynek wojsko austro-węgierskie przekazało władzom miejskim. Początkowo z inicjatywy radomskiego oddziału PTK, zamierzano przeznaczyć go na Muzeum Narodowe Ziemi Radomskiej. Ostatecznie władze miejskie przekazały go wojsku na kościół garnizonowy. W grudniu 1918 r. zaczął odprawiać w nim nabożeństwa dla wojska kapelan ks. Jan Koziński. 8.05.1920 r. kościół został poświęcony.W 1925 r. postanowiono zatrzeć cerkiewne kształty budowli. Plany przebudowy opracował radomski architekt Kazimierz Prokulski. Prace rozpoczęto 14.06.1925 r. i ukończono po 5 latach, 5.10.1930 r. konsekrował go bp Polowy Wojska Polskiego Stanisław Gall. Projektant nadał obiektowi harmonijną, zwartą i stosunkowo strzelistą formę o cechach neoklasycystycznych z charakterystycznym portykiem, podtrzymującym belkowanie i tympanon z kopułą w zwieńczeniu. Przebudowano też podziemia na kaplicę, w której mieli być chowani zasłużeni radomianie.W czasie okupacji odprawiano w nim nabożeństwa dla Niemców. Od 1945 r. ponownie obsługiwali go kapelani wojskowi, choć oficjalnie funkcje kościoła garnizonowego pełni od 1989 r. W 1986 r. w podziemiach urządzono kaplicę św. Maksymiliana Kolbego.21 stycznia 1993 r. bp Polowy Wojska Polskiego Sławoj Leszek Głódź erygował parafię Ordynariatu Polowego Wojska Polskiego - przypomniał w homilii ks. bp Józef Guzdek:

W latach 2006 – 2007 odnowiono zewnętrzną elewację oraz otoczenie.W przedsionku znajdują się tablice pamiątkowe poświęcone poległym żołnierzom Wojska Polskiego, partyzantom AK i BCh oraz pilotom, którzy zginęli tragicznie startując z lotniska na Sadkowie.

Przed kościołem ulokowano w 1925 r. symboliczną płytę Grobu Nieznanego Żołnierza – obecna zrekonstruowana w 1995 r.