Żegnały ją tłumy wiernych. Wśród nich przedstawiciele policji, organizacji kombatanckich, strzeleckich i szkół. Do kościoła św. Ludwika przybyli także parlamentarzyści i przedstawiciele organizacji niepodległościowych. W uroczystościach pogrzebowych uczestniczyli też uczniowie ze Szkoły Podstawowej im. gen. Stanisława Maczka w Bliżynie.

Józefa Życińska ps. „Zośka” była łączniczką Armii Krajowej. Należała do oddziału Jana Piwnika „Ponurego”. W homilii proboszcz parafii św. Ludwika Stanisław Wlazło mówił, że Józefa Życińska swoją postawą i swoimi życiowymi wyborami dawała nam szansę, byśmy dalej mogli być Polakami i żyć w wolnym kraju.

Mjr Józefa Życińska urodziła się w 1930 roku we wsi Wołów w gminie Bliżyn. W czasie wojny pomagała radzieckim więźniom niemieckiego obozu w Bliżynie, była też łączniczką Armii Krajowej. W październiku 1943 roku złożyła przysięgę i dostała pseudonim „Zośka”. W oddziale poznała przyszłego męża, Aleksandra Życińskiego ps. "Wilczur". W 1948 r. wzięła ślub z Aleksandrem Życińskim, ale niestety niedługo później dostała się wraz z mężem i innymi partyzantami do niewoli. Chociaż „Zośka” była już wtedy w ciąży, nie uniknęła katowania ze strony funkcjonariuszy. W więzieniu urodziła córkę Aleksandrę. Ze względu na stan zdrowia zwolniono ją w 1950 roku, jednak każdego dnia musiała się meldować na posterunku milicji. Przez 13 lat nie mogła znaleźć pracy ze względu na przeszłość.

Powtórnie wyszła za mąż, przez kilkadziesiąt lat szukała grobu pierwszego męża. Dzięki prowadzonym w 2015 roku pracom poszukiwawczym i ekshumacyjnym udało się ustalić miejsce pochówku Aleksandra Życińskiego pseudonim „Wilczur”. Pogrzeb odbył się w Bliżynie we wrześniu 2016 roku.

Józefa Życińska w lutym 2017 roku została odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Wcześniej otrzymała stopień majora Wojska Polskiego.