STYCZEŃ

Tłumy wiernych i wielu kapłanów zgromadziły uroczystości pogrzebowe 58-letniego ks. Ryszarda Szczęśniaka. Liturgie pogrzebowe odbyły się w Bielisze i rodzinnym Mniszku zmarłego kapłana.

- Promieniował radością i szczerością, co sprawiało, że bardzo szybko zjednywał sobie ludzi. Był zawsze otwarty na młodzież, co owocowało tym, że w parafiach, gdzie pracował, powstawały zespoły, schole, liczne grupy duszpasterskie - mówił w kazaniu ks. Dariusz Karasek, kolega z rocznika święceń.

- „Otrzyjcie już łzy, płaczący” - ta pieśń, zaśpiewana na wejście liturgii pogrzebowej, przypomina nam, że stajemy tutaj z głęboką wiarą w moc Chrystusa Zmartwychwstałego. Panu Bogu dziękujemy za życie i pracę ks. kan. Ryszarda Szczęśniaka. Modlimy się o wieczne zbawienie dla niego i wspieramy modlitwą jego najbliższych, mamę, siostry i wszystkich mu bliskich - mówił bp Henryk Tomasik.

Ks. Ryszard Szczęśniak urodził się 11 lipca 1958 r. w Wieniawie. Pochodził z parafii Mniszek. Święcenia kapłańskie przyjął 19 maja 1984 r. w Radomiu. Jako wikariusz pracował w parafiach Białaczów i pw. Chrystusa Króla w Radomiu.

Od 1991 r. był wizytatorem katechetycznym, diecezjalnym duszpasterzem młodzieży, pierwszym asystentem Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Diecezji Radomskiej. W 1995 r. został mianowany proboszczem parafii pw. Chrystusa Nauczyciela w Radomiu. W 2012 r. został proboszczem parafii pw. MB Różańcowej w Bielisze koło Radomia.

MARZEC

Zmarł ks. Jan Stępień, najstarszy kapłan diecezji radomskiej. Miał 99 lat. Przed wstąpieniem do seminarium duchownego był żołnierzem Narodowych Sił Zbrojnych. Po wojnie przebywał w ubeckich więzieniach w Rembertowie i Poznaniu. Był kapelanem Związku Żołnierzy NSZ. W 2008 roku został Kapelanem Honorowym Jego Świątobliwości. W kapłaństwie przeżył 65 lat.

Ks. Jan Stępień był księdzem niezłomnym, który dał wyjątkowe świadectwo swojej wiary. – Wówczas przyrzekłem, że jeśli przeżyję, poświęcę swoje życie Bogu – wspominał kilka lat temu na antenie Radia Plus Radom ks. Stępień. – Narzekałem w życiu, że brakuje mi czasu na modlitwę, dzisiaj takich rozterek już nie mam – żartował ksiądz senior.

Ks. Jan Stępień urodził się 30 styczna 1920 r. w Ogonowicach koło Opoczna. W 1939 roku, po zajęciu Polski przez wojska niemieckie, wstąpił do Narodowej Organizacji Wojskowej, a następnie do NSZ. Uczestniczył w wielu akcjach przeciwko Niemcom pod Przysuchą, Diablą Górą, Żarnowem i Barkowicami Mokrymi.

Podczas okupacji sowieckiej został aresztowany przez NKWD i przebywał w kilku więzieniach. Po zwolnieniu uczył się w II Państwowym Gimnazjum i liceum w Łodzi i uzyskał tak świadectwo dojrzałości. W 1952 roku otrzymał święcenia kapłańskie. Jako wikariusz pracował w Radoszycach, Węgrzynie i Koprzywnicy. W roku 1958 organizował nową parafię w Majdowie, a następnie przeszedł na probostwo w Świerżach Górnych. W 1964 roku został proboszczem w Rajcu koło Radomia, gdzie prowadził budowę kościoła.

23 marca zmarł ks. kan. Stefan Włodarczyk, penitencjarz w Sanktuarium Matki Bożej Miłosierdzia w Skarżysku Kamiennej.

Ks. Włodarczyk urodził się 30 marca 1948 r. w Gałkach. Święcenia kapłańskie przyjął 9 czerwca 1974 roku. Po święceniach pracował jako wikariusz w parafiach: Kowala, Iłża, Radom – św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Jako proboszcz duszpasterzował w parafii Sławno k. Radomia oraz w parafii Świerże Górne. Po przejściu na emeryturę w 2006 roku zamieszkał jako rezydent przy parafii MB Ostrobramskiej w Skarżysku-Kamiennej.

KWIECIEŃ

Zmarł ks. Bogdan Nogaj, proboszcz parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Sadach. Miał 69 lat.

Ks. Bogdan Nogaj urodził się w Dąbrówce Warszawskiej. Święcenia kapłańskie przyjął 3 czerwca 1978 r. Był wikariuszem w Zawichoście, Wolanowie, Odrzywole, Magnuszewie, Siennie, Ostrowcu Świętokrzyskim i Drzewicy. Następnie był proboszczem w 6 parafiach: Domaszno (1989-1992), Wygoda (1992-1995), Skrzyńsko (1995 – jako administrator), Pawłów k. Starachowic (1995-1999), Gadka (1999-2005), Sady (2005-2017).

W kwietnu zmarł także ks. Wiesław Zalas, rezydent parafii św. Aleksego w Przedborzu.

Ks. Wiesław Zalas urodził się 24 lipca 1946 roku w Tarasie. Święcenia kapłańskie przyjął 31 maja 1979 r. Po święceniach pracował jako wikariusz w parafiach: Jedlińsk, Osiek, Bedlno, Sucha, Iwaniska, Tomaszów Mazowiecki – św. Marcina, Borkowice. Był proboszczem w Dąbrówce Nagórnej (1993-2002) i Wrzeszczowie (2002-2011). Po przejściu na emeryturę zamieszkał w Przedborzu.

WRZESIEŃ

W piątek, 21 września późnym wieczorem w wieku 62 lat, w 36 roku kapłaństwa po ciężkiej chorobie zmarł ks. kan. Zenon Kicior - proboszcz parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Stąporkowie. Pełnił również funkcję kapelana powiatowego strażaków.

W tym miesiącu zmarł także ks. kan. Adam Andrzej Łączyński, proboszcz parafii w Odechowie od 1992 r. Miał 65 lat. Ks. Łączyński urodził się 31 maja 1953 roku w Pionkach. Święcenia kapłańskie przyjął 6 czerwca 1981 r. Po święceniach pracował jako wikariusz w parafiach Szewna oraz Odechów. Od 1992 roku pełnił funkcję proboszcza parafii Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny w Odechowie koło Skaryszewa.

PAŹDZIERNIK

Uroczystości pogrzebowe ks. infułata Bonifacego Miązka, emerytowanego profesora Uniwersytetu Wiedeńskiego, odbyły się 26 października w Ruskim Brodzie w diecezji radomskiej. Do jego najważniejszych osiągnięć historycznoliterackich należy, oprócz polskojęzycznych opracowań z zakresu literatury polskiej, cykl publikacji niemieckojęzycznych, obejmujących zasięgiem tematycznym niemal całokształt dziejów literatury polskiej. Ks. Bonifacy Miązek, który jest honorowym obywatelem miasta i gminy Końskie, zmarł 17 października 2018 r.. Przeżył 84 lata, w tym 60 lat w kapłaństwie. Mszy świętej pogrzebowej przewodniczył biskup radomski Henryk Tomasik. W koncelebrze uczestniczyło ok. 100 księży z Polski, Austrii, Niemiec i Anglii.

Ks. prof. inf. Bonifacy Miązek urodził się 27 marca 1935 r. w Koloni Szczerbackiej (parafia Ruski Bród). W 1954 r. zdał maturę w Państwowym Liceum Pedagogicznym w Końskich. Wstąpił następnie do sandomierskiego seminarium i w 1959 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Przez 6 lat pracował jako wikariusz i nauczyciel religii. Miał wtedy kontakty z paryską "Kulturą" i to z tego względu zainteresował się nim Urząd Bezpieczeństwa. By uniknąć aresztowania, wyjechał w październiku 1965 r. wraz grupą księży na wycieczkę do Rzymu i po drodze, w Wiedniu, odłączył się i poprosił o azyl polityczny w Austrii. Tam na Uniwersytecie Wiedeńskim studiował literaturę polską, a potem został wykładowcą literatury polskiej tej uczelni.

Sam piął się po szczeblach naukowej kariery aż po profesurę, a opiekując się studentami wypromował 14 doktorów. Opublikował szereg prac naukowych i tomiki poezji, uznanych przez środowiska polonijne, czego wyrazem były liczne nagrody. Do jego najważniejszych osiągnięć historycznoliterackich należy, oprócz polskojęzycznych opracowań z zakresu literatury polskiej, cykl publikacji niemieckojęzycznych, obejmujących zasięgiem tematycznym niemal całokształt dziejów literatury polskiej.

Ks. Miązek dwukrotnie otrzymał nagrodę literacką "Wiadomości” - za tom poezji „Ziemia otwarta” oraz za antologię poezji kapłańskiej "Słowa na pustyni", do której wstęp napisał Karol Wojtyła. Jest także laureatem Nagrody Kościelskich. Należał do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.