Od czterech wieków w Smardzewicach koło Tomaszowa Mazowieckiego, tuż przy Zalewie Sulejowskim, posługują ojcowie franciszkanie. O. Marek Zienkiewicz, proboszcz parafii przypomina, że w 1620 roku Wojciechowi Głowie objawiła się św. Anna, polecając mu wybudowanie kapliczki dla czci Maryi i Jezusa.

- Gospodarz przejął się tym bardzo, a św. Anna potwierdziła swą misję licznymi cudami i uzdrowieniami, zwłaszcza przez wodę ze źródełka. Wieść ta rozeszła się bardzo szybko i do Smardzewic przybywały rzesze pielgrzymów. Od 1639 roku opiekę nad nimi sprawowali franciszkanie. Tak wielu ludzi garnęło się do św. Anny. I nikt nie odchodził bez Jej pomocy. Tutaj również św. Anna uprosiła cudowne urodziny przyszłego biskupa Stanisława Zbąskiego, który pobudował murowaną świątynię, w której dalej św. Anna jest czczona - powiedział Marek Zienkiewicz:

W okresie zaborów zakon franciszkański został skasowany. Dopiero w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku zakonnicy powrócili do Smardzewic. Założyli tam nowicjat dla kandydatów do zakonu. Wśród nich byli męczennicy peruwiańscy: bł. Michał Strzałkowski i bł. Zbigniew Tomaszek. W trakcie liturgii 26 lipca zostanie poświęcony gruntownie odrestaurowany ołtarz główny św. Anny jak również znajdujący się w centralnym miejscu ołtarza obraz św. Anny, patronki sanktuarium i miejscowej parafii:

W XVI w. Smardzewice należały do parafii Nagórzyce. Pierwszy drewniany kościół św. Anny zbudowano w latach 1621–1622 z fundacji biskupa kujawskiego Pawła Wołuckiego. Świątynię usytuowano w miejscu, w którym w 1620 r. miejscowemu gospodarzowi Wojciechowi Głowie ukazała się św. Anna wraz z Jezusem i Maryją. Ze względu na zwiększającą się liczbę pielgrzymów bp Maciej Łubieński sprowadził do Smardzewic w 1639 r. franciszkanów konwentualnych, dla których ufundował drewniany klasztor. W latach 1683–1699 został wybudowany murowany kościół jako wotum biskupa warmińskiego Stanisława Zbąskiego w podziękowaniu za otrzymane łaski, szczególnie za dar zdrowia. Obok kościoła, z fundacji biskupa włocławskiego Krzysztofa Szembeka (późniejszego prymasa Polski), wzniesiono w latach 1722–1746 murowany klasztor, a cały kompleks otoczono murem. Parafię w Smardzewicach erygowano w 1775 r. W 1864 r. władze carskie skasowały klasztor. Była to forma represji na zakonnikach za ich pomoc udzieloną powstańcom styczniowym. Opiekę nad kościołem św. Anny przejęli księża diecezji sandomierskiej. W 1971 r., za zgodą bp. Piotra Gołębiowskiego, placówkę ponownie objęli franciszkanie.