Konferencja z okazji 100. rocznicy urodzin zasłużonego biskupa zorganizowana będzie w siedzibie sandomierskiego Wyższego Seminarium Duchowego. Poprzedzi je Eucharystia w jego intencji w kościele św. Michała Archanioła.
Podczas konferencji: ks. Rafał Piekarski z Radomia przedstawi sylwetkę i życie bp. Wójcika. Ks. Waldemar Gałązka z Sandomierza omówi zasadnicze kierunki badań naukowych hierarchy, ks. prof. Wojciech Góralski i ks. prof.. Mirosław Sitarz w swych referatach zwrócą uwagę na znaczenie dokonań naukowych biskupa - autora ponad 300 publikacji z dziedziny prawa kanonicznego, w kontekście posoborowej reformy.
Bp Walenty Wójcik urodził się 9 września 1914 roku w Byszówce. Świadectwo dojrzałości otrzymał w Gimnazjum Kurii Diecezjalnej w 1934 roku. W tym samym roku został przyjęty do Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu. 11 czerwca 1939 roku otrzymał święcenia kapłańskie. Był administratorem parafii: Przybysławice i Bliżyn oraz wikariuszem w Skarżysku Kamiennej. W grudniu 1945 roku rozpoczął studia na Wydziale Prawa Kanonicznego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, gdzie otrzymał stopień doktora. Następnie powrócił do Sandomierza i objął funkcję profesora i prefekta WSD w Sandomierzu oraz notariusza, a następnie sędziego Sądu Biskupiego. 26 października 1960 roku papież Jan XXIII mianował go biskupem pomocniczym diecezji sandomierskiej. Sakrę biskupią przyjął w bazylice katedralnej w Sandomierzu 2 lutego 1961 roku z rąk bp. Jana Kantego Lorka.
W latach 1962-1963 bp. Wójcik brał udział w I i II sesji Soboru Watykańskiego. Systematycznie uczestniczył w kongregacjach generalnych. Od 1966 roku zasiadał w gremiale kapituły sandomierskiej, której przewodniczył jako dziekan od roku 1977 do dnia swojej śmierci. Po śmierci bp. Piotra Gołębiowskiego został wybrany wikariuszem kapitulnym i pełnił tę funkcję od 3 listopada 1980 r. do 1 kwietnia 1981 r. Bp Wójcik był autorem ponad 300 publikacji z dziedziny prawa kanonicznego oraz z dziejów bibliotek kościelnych. Był członkiem komitetów redakcyjnych "Roczników Teologiczno-Kanonicznych" (w latach 1956-1961) i "Studiów Sandomierskich" (1980-1989).
Przez szereg lat był członkiem Komisji Episkopatu do spraw Rewizji Kodeksu Prawa Kanonicznego, Komisji Prawnej, Rady Naukowej Episkopatu i członkiem Towarzystwa Naukowego KUL. Zmarł 22 listopada 1990 roku. Pogrzeb odbył się w sandomierskiej bazylice katedralnej. Jego ciało złożono w jej podziemiach.