Kustoszem sanktuarium od lipca ubiegłego roku jest ks. Artur Piasek. Przypomina, że kult pielęgnowany jest w tym miejscu od XVII wieku, najpierw przez dominikanów, potem przez ponad dwadzieścia lat byli tam franciszkanie, aż ostatecznie duszpasterstwo prowadzą księża z diecezji radomskiej.

- To piękne dziedzictwo nie współgra ze stanem materialnym tego cennego zabytku, przy którym już od kilku lat prowadzone są prace remontowe. Od lipca zeszłego roku udało się wyremontować, przy udziale parafian, drugą wieżę świątyni, a w tym roku dzięki pozyskanym sporym funduszom z budżetu państwa zostanie wyremontowany fronton kościoła i dach, który będzie pokryty blachą miedzianą - opowiada ks. Piasek.

Dodaje, że przygotowywana jest też dokumentacja projektowa remontu ogrodzenia dawnego klasztoru dominikanów, dzięki dotacji Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.

- Przy okazji dziękuję wszystkim, którzy się do tego przyczynili, a którym na sercu leży nie tylko piękno architektury sakralnej, ale też mają świadomość, jak cenne duchowo jest to miejsce, do którego przybywa co roku kilkutysięczna pielgrzymka Kół Żywego Różańca z diecezji radomskiej, pielgrzymka strażaków z trzech powiatów, organizujemy dni chorych, dzień strażaka, dni skupienia dla narzeczonych, odbywają się tu różne koncerty, pielgrzymują do nas różne grupy duszpasterskie, a także liczne pielgrzymki z całej Polski - powiedział ks. Artur Piasek.

Od ponad 300 lat w sanktuarium znajduje się łaskami słynący wizerunek Madonny z Dzieciątkiem Jezus. Obraz przywieziony został z Moskwy przez Marię Kalinowską, żonę cześnika czerwonogrodzkiego. 18 sierpnia 1974 roku Prymas Tysiąclecia ks. Kardynał Stefan Wyszyński dokonał koronacji obrazu. Przyczyniło się do tego świadectwo nieżyjącego już bpa Jana Czerniaka, sufragana gnieźnieńskiego, który przebywając w czasie wojny jako kapłan w Wysokim Kole został cudownie uzdrowiony. W roku 1984 uroczyście obchodzono jubileusz 300-lecia obecności Matki Bożej w Obrazie Wysokokolskim, która czczona jest jako Królowa Różańca Świętego. W 2003 roku nieznani sprawcy okradli sanktuarium. Włamywacze zabrali m.in. złote korony z obrazu.

Budowę kościoła i klasztoru zakończono w 1661 roku. Kanclerz koronny Jan Wielopolski sprowadził do Wysokiego Koła dominikanów z Lublina. Po kasacie klasztoru przez władze carskie świątynia pełni funkcję kościoła parafialnego. Z dawnego XVII-wiecznego klasztoru pozostało południowe skrzydło, obecnie plebania, z zachowanym układem cel i korytarzy.