7 Triennale Młodych „Kunszt” Orońsko, 2014

Muzeum Rzeźby Współczesnej w

Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku,

Otwarcie wystawy: 4 października 2014, godz. 14.00

Wystawa czynna: 5 października – 30 listopada 2014

Kurator: Leszek Golec,

Współpraca: Jarosław Pajek,

Koordynator: Michał Grabowski

W 1992 roku Jan Berdyszak zainicjował projekt promocji „młodej sztuki” w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, który był prekursorską ideą na ówczesnej scenie artystycznej i stał się jedną z najważniejszych manifestacji tego typu w Polsce. Zyskaliśmy możliwość poznania najbardziej interesujących twórców nowych pokoleń, których większość potwierdzała swój talent w późniejszej karierze artystycznej.

Impreza orońska wyróżnia się spośród podobnych wydarzeń otwartą, demokratyczną formułą ukazującą rozmaite dokonania w zakresie nie tylko rzeźby, ale także innych sztuk wizualnych. Zasady wyboru uczestników zmieniały się na przestrzeni lat. Jednak zawsze selekcja była dokonywana przez grupę kuratorów, krytyków bądź doświadczonych artystów w oparciu o ustalone demokratyczne kryteria. Uczestnicy tegorocznego Triennale zostali wyłonieni przez trójkę pracowników Centrum Rzeźby Polskiej: Leszka Golca, Jarosława Pajka i młodszego od nich Michała Grabowskiego przy pomocy pedagogów państwowych uczelni artystycznych z całego kraju. Ostateczne opracowanie i aranżację wystawy przyjął na siebie Leszek Golec.

W projekcie weźmie udział 25 artystów związanych z polskimi uczelniami, którzy zaprezentują rzeźbę, obiekty, instalacje artystyczne, sztukę video. Choć niektórzy są jeszcze na studiach, a inni zupełnie niedawno je ukończyli, ich prace i projekty cechuje wysoki poziom profesjonalizmu, co zdecydowaliśmy się zaakcentować tytułem wystawy. Czeka nas niezwykle interesujący przegląd utalentowanych młodych artystów, którzy często przed rozpoczęciem kariery artystycznej poszukiwali innych dróg życiowych. Ukończyli uczelnie techniczne, architektoniczne, psychologię czy szkoły muzyczne, a dopiero później zdecydowali się na sztukę wizualną, co często owocuje interesującymi efektami przekonującymi o dużej dojrzałości ich autorów. Podejmują oni w swojej twórczości ważne polityczne i społeczne problemy, wykazując zaangażowanie godne aktywistów czy ekologów.

Tegorocznemu Triennale Młodych towarzyszyć będzie indywidualna wystawa uczestnika wcześniejszej edycji tej imprezy, Grzegorza Drozda, eksponowana w Galerii Oranżeria, która jest wynikiem współpracy naszej instytucji z Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie.

Eulalia Domanowska

Dyrektor Artystyczny

Grzegorz Drozd,

Where you go mister?

Kurator: Eulalia Domanowska

Współpraca: Stach Szabłowski

Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku

Galeria Oranżeria i Pałac Józefa Brandta

Otwarcie wystawy 4 października 2014, godz. 14.30

Wystawa otwarta od 5 października do 30 listopada 2014

Wystawa Grzegorza Drozda Where you go Mister” jest współczesną opowieścią o poszukiwaniu utraconego raju.. Autor po podróżach do Azji dzieli się z nami swoją refleksją o krainach reklamowanych przez biura turystyki jako miejsca szczęścia. Jednak rzeczywistość okazuje się daleka od marzeń. Artysta Europejczyk podróżujący po krajach południowo – wschodniej Azji napotyka szereg problemów trapiących mieszkające tam społeczności. Na każdym kroku napotyka tubylców zadających łamaną angielszczyzną pytanie, które stało się tytułem wystawy. Owo pytanie miałoby ułatwiać handlarzom nawiązanie kontaktu z potencjalnym nabywcą w nadziei sprzedania mu pamiątek w rodzaju naszyjnika z muszelek, który – jako jeden z eksponatów - pojawia się na naszym pokazie. Wystawa w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku jest nową odsłoną wystawy „Zmory”, pokazywanej latem tego roku w Centrum Sztuki Współczesnej, Zamek Ujazdowski w Warszawie i efektem współpracy obu instytucji. Prawie wszystkie prezentowane prace powstały wiosną tego roku w orońskim centrum, gdzie Grzegorz Drozd, przy współpracy Alicji Łukasiak i pracowników CRP przygotowywał swój pokaz. Obecna prezentacja jest wyborem dokonanym przez kuratorkę, która z licznych tropów i tematów pokazywanych w Warszawie wybrała temat egzotyki i poszukiwania utraconego raju.

Artysta podąża tropem podróżników z czasów renesansu, którzy poszukują w dalekich krajach biblijnego Edenu. Podobnie w dziewiętnastowiecznej wiktoriańskiej Europie, w czasach romantyzmu, artyści zwracają się w stronę Orientu, snując erotyczne fantazje, a pod koniec tegoż stulecia szukając miejsca ucieczki od industrialnej rzeczywistości, która w owych czasach jawi się filozofom i ludziom kultury w Europie szpetnym dziełem szatana. Daleki Wschód, buddyzm, filozofia Zen ponownie stają się przedmiotem zainteresowania zachodniej cywilizacji w czasach kontrkultury i rewolty młodzieży w ubiegłym wieku. Autor wystawy „Where you go Mister?” wraz ze swoją partnerką, artystką Alicją Łukasiak, udaje się w podobny rekonesans na progu XXI wieku, próbując tym razem zweryfikować nie tylko wyobrażenia i marzenia swoich poprzedników, ale także sprawdzić informacje docierające do nas za pośrednictwem wszędobylskiego Internetu i relacji turystów odwiedzających Indie czy Tajlandię. Jego poszukiwania są wynikiem niezadowolenia i rozczarowania polską, a co za tym idzie także europejską sytuacją kulturową i cywilizacyjną, która przeżywa obecnie kolejny kryzys wartości, zbiegający się ze wstrząsami ekonomicznymi i skomplikowaną sytuacją geopolityczną. Liberalne korporacyjne modele zaczynają zawodzić. Uporządkowany świat standardów okazuje się być ślepą uliczką, a my znów – jak poprzednicy – szukamy antidotum na nasz skodyfikowany zachodni świat.

Kurator warszawskiej wystawy, Stach Szabłowski, pisał: „Twórczość Grzegorza Drozda jest jak najdalsza od procederu wytwarzania kolejnych sformatowanych elementów przeznaczonych do podtrzymywania spektaklu sztuki. Bliżej jej do modelu powiastki filozoficznej – gatunku, który wolnomyślicielską społeczną krytykę oraz refleksję podszytą satyrycznym zacięciem zręcznie łączy z nawiązaniami do awanturniczego romansu.”¹. „Idole i totemy. Szamani i drwale. Święte kaktusy i szklane lunety, przez które można zobaczyć obrazy. Tu rękodzieło spotyka się z radością tworzenia – i nikt nie próżnuje. Tancerze tańczą,

magiczne rośliny rosną, (…), a znaleziona figura dłuta nieznanego autora, która od 1974 roku leżała zakopana w parku Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku,”² staje się centrum wokół którego odbywają się magiczne, niejednoznaczne rytuały. W lewym skrzydle oranżerii, obok porcelanowych figurek, roślin i głębokiego błękitu namalowanego atolu, w „pejzażu wysp szczęśliwych” świeci wielkie metalowe słońce, wykonane z żelaza pokrytego rdzą może zalśnić tylko pod wpływem widzów, którzy mogą przywrócić mu blask przy pomocy kawałka papieru ściernego i własnej energii. Po drugiej stronie przestrzeni wędruje metalowy księżyc w pełni. Wokół orońskiej anonimowej rzeźby pojawiają się obrazy egzotycznego raju i muszelkowy naszyjnik wędrujący w przestrzeni wystawy. Oranżerię wypełniają dźwięki egzotycznych krajów przenosząc nas na chwilę o tysiące kilometrów od orońskiego parku.

Galeria Oranżeria zostaje zamieniona w namiastkę raju. Dwa obrazy i film „Gulgun” opowiadający o hinduistycznych rytuałach włączone są w historyczny kontekst wnętrz Pałacu Józefa Brandta. Jest to próba wejścia sztuki współczesnej w tkankę muzealną i nawiązania do historii patrona Orońska, który wzorem wielu innych dziewiętnastowiecznych artystów, znajdował w egzotyce Wschodu niewyczerpane źródło inspiracji do swego malarstwa.

Gdzie więc jest Arkadia? Daleko od domu czy w naszych głowach?

Na wystawie zostaną zaprezentowane rzeźby, obiekty artystyczne i ceramiczne, instalacje, obrazy, film i instalacja dźwiękowa.

Eulalia Domanowska

Kurator wystawy

Z-ca Dyrektora ds. artystycznych

Galeria Kaplica

REDRUM

Kurator : Leszek Golec

Otwarcie 4.10.2014

  Hubert Czerepok (ur. 1973 w Słubicach) jest absolwentem zakopiańskiej Szkoły Kenara, oraz poznańskiej ASP, gdzie studiował w pracowniach Izabeli Gustowskiej i Jana Berdyszaka. W duecie artystycznym Magisters (ze Zbyszkiem Rogalskim) produkował absurdalne fotografie i filmy. Współpracując z Sebastianem Mendezem, opracował strategiczną grę Survivors of The White Cube - symulację świata sztuki. Tworzył ze Stevem Rushtonem death-metalową grupę Children of Sodom.

Rysuje, maluje, tworzy obiekty, instalacje, realizuje wideo, animacje, wykonuje filmy found footage. Opracowuje projekty multimedialne, oraz działa w przestrzeni publicznej. Jednym z tematów przez niego podejmowanych są relacje pomiędzy fikcją i prawdą historyczną, przy czym to nie fakty same w sobie interesują artystę najbardziej, ale sposób w jaki mutują i ulegają formalnym i semantycznym przekształceniom.

W latach 2002 - 2003 odbył studia podyplomowe w Jan van Eyck Academie w Maastricht w Holandii, a w latach 2004 - 2005 w Higher Institute for Fine Arts w Antwerpii w  Belgii.  

Brał udział w wielu wystawach indywidualnych w kraju i zagranicą, m.in. „Historia i Utopia“, Galeria Arsenał w Białymstoku; „Lux Aeterna“ w Galerii Żak | Branicka w Berlinie; „Devil’s Island“ w La Criee Centre d’Art Contemporain w Rennes, Francja; „Cultural Transference“ w EFA Project Space, The Elizabeth Foundation for The Art, Nowy Jork, USA; “Regres / Progres” w Centrum Szuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie.

Od wielu lat prowadzi warsztaty artystyczne dla dzieci i młodzieży (m.in. w CSW Łaźnia w Gdańsku, Galerii Arsenał w Białymstoku, Świetlicy Krytyki Politycznej w Cieszynie), w których podejmuje zagadnienia związane z artykulacją wolności, dekonstrukcją sterotypów.

W latach 2006-2009 asystent, a w 2009-2013 adiunkt w Pracowni Wideo na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. Od 2013 jest profesorem Akademii Sztuki w Szczecinie gdzie prowadzi Pracownię Filmu Eksperymentalnego.