Budynek wzniesiono w 1938 roku, w stylistyce modernistycznej według projektu inż. W.Sahajdakowskiego, pod kierunkiem inż. arch. J.Zabłockiego, z przeznaczeniem na siedzibę Dyrekcji Lasów Państwowych. W okresie II wojny światowej pełnił funkcję niemieckiego Urzędu Leśnego. W latach 1975-89 był siedzibą Komitetu Wojewódzkiego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). Od 1990 roku ponownie mieści się w nim Dyrekcja Lasów Państwowych.

- Wnętrze budynku zmieniło się w stosunku do zrealizowanego projektu z 1938 roku. Największe zmiany miały miejsce po wydarzeniach w czerwcu 1976 roku, kiedy to zostało częściowo spalone podczas protestów robotniczych. Wnętrze wyremontowano wraz z wymianą lub odtworzeniem klatek schodowych, stolarki okiennej, zmianą wystroju oraz wtórnym podziałem części pomieszczeń. Warto wspomnieć, że po lewej stronie od wejścia, na elewacji skrzydła północnego budynku, zachowało się oryginalne godło państwowe z okresu II Rzeczypospolitej z napisem Lasy Państwowe - mówi Agnieszka Żukowska, rzecznik prasowy Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.

Budynek Dyrekcji Lasów Państwowych jest doskonałym przykładem nowoczesnej architektury modernizmu, realizowanej w Radomiu w latach 30. XX wieku. Przeprowadzone remonty i inwestycje nie wpłynęły negatywnie na wygląd zewnętrzny budynku, jego bryłę, gabaryty oraz wystrój elewacji. Stanowi istotny element architektoniczno-przestrzenny w ukształtowanej historycznie zabudowie ulicy 25 Czerwca. Ponadto, jest ważnym dokumentem historii powojennej Polski i Radomia w związku z masowymi protestami antyrządowymi 25 czerwca 1976 roku, które zapoczątkowały ogólnopolską konsolidację środowisk opozycyjnych. Świadczy również o długich dziejach i rozwoju instytucji Lasów Państwowych w Radomiu.