Radom 90.7 FM | Końskie i Opoczno 94 FM | Skarżysko Kam. 94.5 FM | Kozienice 97.9 FM
Na antenie:
PRZEBOJE Z NUTĄ NOSTALGII
Radio Plus Radom
Patron dnia: św. Wirgiliusz z Irlandii, biskup
Dziś jest: Środa, 27 listopada 2024

RADOM

Wspominamy radomian, którzy odeszli w ostatnim roku

środa, 02 listopada 2022 07:37 / Autor: Elżbieta Warchoł
Wspominamy radomian, którzy odeszli w ostatnim roku
Radio Plus Radom
Elżbieta Warchoł

2 listopada przeżywamy Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych, Dzień Zaduszny. Przywołujemy imiona zasłużonych radomian, którzy odeszli do wieczności w ostatnim roku. Byli wśród nich kapłani, nauczyciele, lekarze, dziennikarze, sportowcy, działacze społeczni. Dziękujemy za ich życie i pracę na rzecz miasta i jego mieszkańców.
Ich pamięci będzie też poświęcony Koncert zaduszkowy, który odbędzie się 9 listopada w sali koncertowej ROK przy ul. Żeromskiego. Początek o godz. 18. Wystąpią: aktorzy Teatru Proscenium, Robert Grudzień, Piotr Zarzyka, Paweł Mosiołek, młodzież z Zespołu Szkół Plastycznych w Radomiu i z Ośrodka im. J. Korczaka, a także z Zespołu Szkolno - Przedszkolnego w Jedlińsku.

biskup ADAM ODZIMEK – urodził się w 1944 roku w Radomiu, gdzie ukończył liceum; a po studiach w Wyższym Seminarium Duchownym w Sandomierzu przyjął święcenia kapłańskie w 1969 roku. W ramach represji państwowych wobec Kościoła został w trakcie nauki w seminarium powołany do służby wojskowej. Posługę kapłańską sprawował w kilku parafiach, a następnie odbył studia biblijne na KUL-u, gdzie uzyskał tytuł doktora teologii w zakresie nauk biblijnych i został wykładowcą Nowego Testamentu w sandomierskim seminarium. Po studiach w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie otrzymał w 1985 roku sakrę biskupią i godność biskupa pomocniczego diecezji sandomiersko-radomskiej. Był także opiekunem biblioteki seminaryjnej. W 2019 roku, po 50 latach kapłaństwa, przeszedł na emeryturę. Zainicjował piesze pielgrzymki trzeźwościowe z Radomia do Niepokalanowa. Był miłośnikiem siatkówki, znanym kibicem zwłaszcza drużyny Cerrad Enea Czarni Radom. Zmarł mając 77 lat, pochowany jest w grobowcu biskupów radomskich na cmentarzu przy ul. Limanowskiego.

ks. prałat ADAM KOŃCZAK – urodził się w 1941 roku. Po studiach filozoficzno-teologicznych w Wyższym Seminarium Duchownym w Sandomierzu posługiwał jako wikariusz, a po studiach z zakresu nauk biblijnych na KUL-u uzyskał tytuł doktora oraz tytuł licencjata w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie. Był wykładowcą Pisma Świętego, prowadził lektorat języka włoskiego w seminariach w Sandomierzu i Radomiu, gdzie pełnił funkcje prefekta i wicedyrektora. Posiadał godność kanonika honorowego Sandomierskiej Kapituły Katedralnej. Przeżył w kapłaństwie 56 lat. Zmarł mając 80 lat.

ks. prałat KAZIMIERZ SZARY – urodził się w 1934 roku w Sławnie koło Radomia. Święcenia kapłańskie przyjął w 1958 roku w Sandomierzu. Posługiwał jako wikary w parafiach w Olbierzowicach, Siennie, Jedlni-Letnisko, Opocznie i w Radomiu. Był proboszczem parafii w Aleksandrowie, Stromcu i Zwoleniu. Od roku 2005 aż do przejścia na emeryturę w 2009 roku był rektorem kościoła św. Józefa w Kozienicach, potem zamieszkał w Domu Księży Emerytów w Radomiu. Zmarł mając 88 lat, z których 64 spędził w kapłaństwie. Pochowany został na cmentarzu parafialnym w Cerekwi.

ks. MIECZYSŁAW DEKA – urodził się w 1938 roku. Przez 55 lat kapłaństwa posługiwał jako wikariusz w parafiach: Koniemłoty, Niekłań i Opatów oraz w parafii Najświętszej Marii Panny w Radomiu; następnie był proboszczem w parafiach w Koniemłotach, Wrzosie i Starachowicach. Zmarł w Domu Księży Emerytów w Radomiu mając 84 lata. Pochowany jest w rodzinnym Opocznie.

ks. MIROSŁAW RUDNICKI – urodził się w 1956 roku. Święcenia kapłańskie przyjął w 1985 roku. Posługiwał jako wikariusz w Kuczkach i w parafii św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Radomiu. W 1998 roku został mianowany proboszczem nowo utworzonej parafii pw. Ducha Świętego w Radomiu. Zmarł mając 66 lat.

siostra JANINA MATEUSIAK – urodziła się w 1960 roku we wsi pod Łukowem w diecezji siedleckiej, gdzie ukończyła Studium Medyczne. Do Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu wstąpiła 41 lat temu, gdzie służyła jako pielęgniarka. Została potem powołana do pracy nauczycielskiej i do emerytury w 2020 roku była katechetką w kilku szkołach. Posługiwała w Kolonii Jedlnia w gminie Pionki diecezji radomskiej jako opiekunka Kaplicy Adoracji Wieczystej. Była przewodniczącą sekcji katechetycznej przy Konferencji Wyższych Przełożonych Żeńskich Zgromadzeń Zakonnych w Polsce. Organizował piesze wędrówki i pielgrzymki, m.in. do Ukrainy, Białorusi i Ziemi Świętej. Zginęła tragicznie w wypadku autokaru wiozącego pielgrzymów do Medjugorie. Miała 62 lata.

diakon KAROL DOBRASIEWICZ – urodził się w 1991 roku w Radomiu. Po maturze i studiach na Uniwersytecie Technologiczno-Humanistycznym odbywał formację przygotowującą do święceń kapłańskich w Wyższym Seminarium Duchownym w Radomiu. Był wolontariuszem w Centrum Młodzieży „Arka”, angażował się w organizację rekolekcji dla osób poszukujących drogi życiowej oraz w pracę w Szkole Lektorów dla Ministrantów. Święcenia diakonatu przyjął w 2019 roku. Praktyki duszpasterskie odbywał w ośrodku „Promień” w Mariówce. Zginął tragicznie w wypadku samochodowym mając 31 lat.

MAŁGORZATA ZAJĄC – urodziła się w 1958 roku. Pracowała w Mazowieckim Urzędzie Wojewódzkim, była także zastępcą dyrektora Domu Pomocy Społecznej przy ul. Struga. Od 2015 roku była radną Urzędu Miejskiego, działała w Komisjach: Budżetowej, do spraw Majątku Spółek Miejskich oraz do spraw Polityki Senioralnej i Współpracy z Organizacjami Pozarządowymi. Była bardzo zaangażowana w sprawy pomocy osobom chorym, niezaradnym życiowo i ubogim. Zmarła mając 62 lata.

HALINA KACZMARCZYK – urodziła się w 1951 roku. Była nauczycielką, wieloletnią dyrektorką Publicznej Szkoły Podstawowej nr 9 w Radomiu. Była aktywnym działaczem ZHP. Zmarła mając 70 lat.

GRAŻYNA ŁEPECKA – urodziła się w 1954 roku na Pomorzu, gdzie uczyła się w szkole podstawowej i liceum, a po maturze ukończyła studia na Wydziale Geografii na Uniwersytecie Gdańskim. W 1980 roku przyjechała do Radomia, gdzie została nauczycielką geografii – najpierw w szkołach podstawowych nr 39 i 24, a potem w II Liceum Ogólnokształcącym im. Marii Konopnickiej. Oprócz szerokiej wiedzy odznaczała się wielką pasją i zamiłowaniem zarówno do swojego zawodu, jak i pracy pedagogicznej. Organizowała różnego rodzaju imprezy krajoznawczo-turystyczne, rajdy i wycieczki zarówno po Polsce, jak i zagraniczne. Przygotowywała uczniów do olimpiad geograficznych i nautologicznych oraz wiedzy o Unii Europejskiej. Dzieliła się swymi umiejętnościami będąc przewodniczącą Zespołu Nauczycieli Przedmiotów Przyrodniczych. Była niezwykle lubiana i szanowań nauczycielką. Zmarła mając 68 lat.

HENRYK BEDNARCZYK – urodził się w 1928 roku w Sycynie, gdzie uczył się w szkole podstawowej i na kursach, a w czasie wojny na tajnych kompletach. W 1945 roku zdobył maturę z wyróżnieniem w Liceum Chemiczno-Garbarskim w Radomiu i od razu otrzymał pracę w szkolnym laboratorium na stanowisku asystenta. Przerwał ją na rok z powodu powołania do wojska, ale wrócił po odbyciu służby i w radomskiej Wyższej Szkole Inżynierskiej na Wydziale Chemii podjął studia, które ukończył w 1955 roku. Pracował w Szkole Garbarskiej przez 40 lat na różnych stanowiskach, dochodząc do funkcji zastępcy dyrektora naczelnego. Zmarł mając 94 lata, pochowany jest na Firleju.

ZDZISŁAW KOSIOR – urodził się w 1962 roku. Był magistrem inżynierem, przez 16 lat nauczał przedmiotów zawodowych w Centrum Kształcenia Zawodowego, gdzie był także prezesem Ogniska ZNP. Zmarł mając 60 lat.

IWONA KURKIEWICZ – urodziła się w 1967 roku. Była naukowcem z tytułem doktora, wieloletnią wykładowczynią Akademii Handlowej Nauk Stosowanych (dawniej Wyższej Szkoły Handlowej) w Radomiu, gdzie spędziła znaczną część swojej kariery naukowej i pracy akademickiej. Była opiekunką Koła Naukowego Młodych Menadżerów. Zmarła mając 54 lata

JUSTYNA WULKIEWICZ – urodziła się w 1973 roku. Była dyplomowaną nauczycielką religii i wychowania w rodzinie. Pracowała w Zespole Szkół Skórzano-Odzieżowych, Stylizacji i Usług oraz w Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym im. Janusza Korczaka. Działała na rzecz osób niepełnosprawnych, opiekowała się Szkolnym Kołem Wolontariatu, a wraz z młodzieżą dbała o Kaplicę św. Maksymiliana Kolbe. Była znana społeczniczką, współzałożycielką Hospicjum Królowej Apostołów w Radomiu. Pełniła funkcję prezesa Zarządu Oddziału Polskiego Towarzystwa Schronisk Młodzieżowych „Ziemia Radomska” i prezesa Oddziału Radomskiego PTTK. Była muzyczną opiekunką młodzieży śpiewającej, współautorką podręczników do religii dla uczniów oraz poradników metodycznych dla nauczycieli liceów i techników. Zmarła mając 49 lat.

PAWEŁ NOWAK – urodził się w 1980 roku. Był nauczycielem wychowania fizycznego w Publicznej Szkole Podstawowej nr 9 w Radomiu i ratownikiem oraz instruktorem pływania. Służył także w środowiskowo-lekarskim Wodnym Ochotniczym Pogotowiu Ratunkowym. Zmarł po długiej chorobie mając 42 lata.

DANUTA TOMCZYK – urodziła się w 1929 roku. Przez 43 lata pracowała w Miejskiej, a potem Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej w Radomiu, również jako jej dyrektorka. Z bibliotekarstwem była związana od 1952 roku. Była inicjatorką Radomskiej Wiosny Literackiej oraz organizatorką struktur bibliotek w Radomiu. Zmarła mając 93 lata, pochowana jest w rodzinnym Świdniku.

BOGUSŁAWA SŁAWIŃSKA – była zasłużoną działaczką kultury regionu radomskiego. Przez 59 lat prowadziła Księgarnię Naukowo – Techniczną przy ul. 25 Czerwca w Radomiu. Została odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi.

STANISŁAW ZIELIŃSKI – urodził się w 1938 roku. Był znanym regionalistą i bibliofilem, znawcą historii Radomia i powiatu radomskiego. Całe życie poświęcił badaniom zebranych informacji o naszym regionie. Był autorem i redaktorem wielu publikacji na ten temat. W 1963 roku został kierownikiem biblioteki w Jastrzębi, w 1969 roku założył bibliotekę w Wyższej Szkole Inżynierskiej. Przez wiele lat pracował w redakcji roczników Muzeum Wsi Radomskiej, współredagował również Kwartalnik Radomskiego Towarzystwa Naukowego. Zmarł mając 83 lata.

ALEKSANDER SAWICKI – urodził się w 1930 roku. Był znanym społecznikiem i pedagogiem – przez wiele lat nauczycielem i wicedyrektorem Zespołu Szkół Budowlanych, którego był absolwentem. Założył Harcerski Zespół „Kamerton”. Znany był jako niestrudzony popularyzator wiedzy o Radomiu, założyciel (w 1997 roku) i aktywny działacz Społecznego Komitetu Ratowania Zabytków Radomia. Był autorem licznych publikacji, m.in. albumu „Radom. Zabytki architektury” zawierającego zdjęcia ponad 100 obiektów. Był również autorem, organizatorem i współorganizatorem wielu wystaw poświęconych naszemu miastu, wśród których znajdują się stałe wystawy: Galeria Dziedzictwa Kulturowego i Galeria Miasta Kazimierzowskiego. Z jego inicjatywy rozpoczęto budowę pomnika Jana Kochanowskiego, zagospodarowanie grodziska na Piotrówce oraz wykonanie tablic upamiętniających 600-lecie uchwalenia Konstytucji „Nihil novi”. Zmarł mając 92 lata. Pośmiertnie odznaczony medalem „Bene Merenti Civitas Radomiensis”. Pochowany jest na cmentarzu przy ul. Limanowskiego.

ANDRZEJ KOWALCZEWSKI – urodził się w 1938 roku. Był absolwentem Wydziału Leśnego SGGW. Pracował w Biurze Urządzania Lasu i Projektów Leśnictwa w Radomiu, w Okręgowych Zarządach Lasów Państwowych w Radomiu i Łodzi, w Placówce Zamiejscowej w Radomiu Mazowieckiego Urzędu Wojewódzkiego w Warszawie. Był współzałożycielem i prezesem Towarzystwa Przyrodniczego „Żółw Błotny” oraz członkiem Ligi Ochrony Przyrody, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Leśnictwa i Drzewnictwa oraz Rady Naukowo-Społecznej Leśnego Kompleksu Promocyjnego „Puszcza Kozienicka”. W latach 1979 – 1999 pełnił funkcję Wojewódzkiego Konserwatora Przyrody w Radomiu. Brał udział w wielu przedsięwzięciach badawczych i edukacyjnych związanych z ochroną przyrody. Był wieloletnim członkiem Polskiego Towarzystwa Leśnego, za co otrzymał srebrną i złotą odznakę. W 2021 roku jego imieniem nazwano Rezerwat Przyrody „Jedlnia”. Zmarł mając 82 lata.

JAN WOJCIECH BILEWSKI – urodził się w 1951 roku. Był zastępcą dyrektora Automobilklubu w Radomiu, zasłużonym członkiem Koła Łowieckiego „Ostoja” i członkiem Radomskiego Oddziału Związku Kynologicznego. Od 2008 roku był egzaminatorem Wojewódzkiego Ośrodka Ruchu Drogowego. Znany był z optymizmu i wielkiej życzliwości dla zdających egzaminy, z pasji wykonywania swego zawodu i chęci pomocy wszystkim potrzebującym. Zmarł mając 71 lat.

KRZYSZTOF KWIECIEŃ – urodził się w 1954 roku w Lublinie. Był sędzią, swoją pracę w wymiarze sprawiedliwości rozpoczął w Grójcu, a po przeniesieniu do Radomia pracował w Sądzie Rejonowym, Wojewódzkim i Okręgowym. Orzekał w sprawach karnych jako sędzia pierwszej instancji, potem Wydziału Odwoławczego, a następnie jako przewodniczący III Wydziału Penitencjarnego i Nadzoru nad wykonywaniem orzeczeń Sądu Okręgowego. Był jednym z pierwszych członków Stowarzyszenia Sędziów Polskich Justitia w Radomiu. Zmarł mając 76 lat.

SPIRYDION KUTYŁA – urodził się w 1933 roku w Radomiu. Był absolwentem Liceum Ogólnokształcącego im. Jana Kochanowskiego i Akademii Medycznej, po ukończeniu której został lekarzem chirurgiem. Pracował w swoim zawodzie ponad 50 lat. Przez wiele lat był ordynatorem Oddziału Chirurgii II i dyrektorem szpitala przy ul. Tochtermana. Był też lekarzem klubowym RKS Radomiak. Pod jego kierunkiem ponad 30 lekarzy uzyskało specjalizację z chirurgii. Zmarł mając 88 lat, pochowany jest na cmentarzu przy ul. Limanowskiego.

JANUSZ PISARSKI – urodził się w 1939 roku w Radomiu. Po nauce w liceum im. Tytusa Chałubińskiego i maturze w Liceum Techniki Dentystycznej w Warszawie ukończył studia na wydziale stomatologicznym Akademii Medycznej w Warszawie i rozpoczął pracę w przychodniach zakładowych Fabryki Łączników i Fabryki Płytek Ceramicznych „Marywil” w Radomiu. Równolegle prowadził prywatną praktykę w założonym przez siebie gabinecie. Był bardzo ceniony jako lekarz i dobry człowiek. Ostatnim jego miejscem zatrudnienia była przychodnia przy ulicy Wyścigowej, skąd przeszedł na emeryturę po 40 latach pracy. Był miłośnikiem przyrody, zapalonym wędkarzem i grzybiarzem, aktywnym członkiem Koła Łowieckiego „Daniel”. Zmarł mając 83 lata.

JERZY IWAŃSKI – urodził się w 1942 roku. Był pedagogiem i animatorem życia kulturalnego w Radomiu. Przez wiele lat był dyrektorem Publicznego Ogródka Jordanowskiego. Z wykształcenia był rusycystą, nauczał w Zespole Szkół Zawodowych im. Generała Waltera, był także dyrektorem Zakładowego Domu Kultury „Walter”, a potem instruktorem w Wydziale Edukacji Urzędu Miejskiego. Od 1990 roku do emerytury w 2007 roku był dyrektorem Publicznego Ogródka Jordanowskiego. Działał społecznie m.in. w Towarzystwie Kultury Teatralnej, był także wieloletnim jurorem konkursów recytatorskich dla dzieci i młodzieży. Tę aktywność doceniła w 2005 roku Kapituła Funduszu im. Biskupa Jana Chrapka, przyznając mu w I edycji nagrodę Viventi Caritate – „Żyjącemu miłością”. Zmarł mając 80 lat, pochowany jest na cmentarzu na Firleju.

MAGDALENA CIEPIELAK – Po studiach polonistycznych na Uniwersytecie Jagiellońskim pracowała w redakcji „Życia Warszawy”, potem została dziennikarką Gazety Wyborczej. Zmarła po długiej i ciężkiej chorobie.

ZOFIA GRUDZIEŃ – urodziła się w 1941 roku. Od 1993 roku do 2021 sprawowała funkcję zastępcy dyrektora Fundacji im. Mikołaja z Radomia, organizatora Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Organowej i Kameralnej Radom-Orońsko-Warszawa, którego inicjatorem i głównym wykonawcą był znany muzyk, jej syn Robert Grudzień. Koncerty festiwalowe odbywały się w 48 miastach Polski, a brali w nich udział najwybitniejsi muzycy i aktorzy. Była zasłużoną działaczką, animatorką kultury i pedagogiem, zamiłowaną tancerką, wokalistką i aktorką. Za swą działalność wyróżniona była m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi przyznanym przez Związek Weteranów i Rezerwistów Wojska Polskiego im. generała Franciszka Gągora. Zmarła mając 80 lat, pochowana jest w Stromcu.

SERGIUSZ PAPLIŃSKI – urodził się w 1927 roku w Radomiu. Już jako 16-letni chłopiec trafił do partyzanckiego oddziału Armii Krajowej pod dowództwem Antoniego Hedy „Szarego”. Brał udział w wielu akcjach pod pseudonimem „Kawka”, awansując po latach do stopnia majora. W 1945 roku trafił do więzienia, z którego – razem z innymi aresztowanymi przez UB – uwolniły go oddziały „Harnasia”. Został członkiem organizacji „Wolność i Niezawisłość” na Pomorzu, skąd przedostał się do amerykańskiej strefy okupacyjnej w Berlinie. Przez pewien czas przebywał w obozie w Niemczech, a potem dostał się do Anglii, gdzie ukończył Royal Academy na kierunku malarskim. Do końca życia mieszkał i tworzył w angielskim domu opieki, ale na własne życzenie został pochowany w Radomiu, na cmentarzu przy ul. Limanowskiego. Zmarł mając prawie 95 lat.

generał RYSZARD OLSZEWSKI – urodził się w 1947 roku. W latach 80. był dowódcą 60. Lotniczego Pułku Szkolnego w Radomiu, instruktorem w 58. Pułku Szkolnym w Wyższej Oficerskiej Szkole Lotniczej w Dęblinie. Miał tytuł doktora habilitowanego w zakresie strategii wojskowej. Studiował w Narodowym Uniwersytecie Obrony w Waszyngtonie, a po powrocie został szefem Generalnego Zarządu Operacyjnego P3 w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego. W latach 2002 – 2005 był dowódcą Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej. Był autorem ponad 30 prac i publikacji z zakresu strategii obronnej państwa. Otrzymał doktorat honoris causa Słowackiej Wojskowej Akademii Lotniczej w Koszycach. Był członkiem Rady Naukowej Instytutu Lotnictwa. Od 1966 roku był pilotem z mistrzowską klasą pilota wojskowego i z tytułem Zasłużonego Pilota Wojskowego RP. W latach 2005 – 2008 był ambasadorem RP w Kambodży. Zmarł mając 74 lata, pochowany jest w Warszawie.

starszy brygadier MAREK WESOŁOWSKI – urodził się w 1954 roku. Po ukończeniu studiów w Wyższej Oficerskiej Szkole Pożarniczej w Warszawie służył w byłej komendzie Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej w Radomiu, pracował także w Kozienicach i Czarnolesie. Ostatnio był komendantem Powiatowej Straży Pożarnej w Lipsku. Wielokrotnie odznaczano go za zasługi w działalności ratowniczej, organizacyjnej i profilaktycznej. Zmarł mając 68 lat, pochowany jest w Czarnolesie.

MARIAN BŁĘDOWSKI – urodził się w 1958 roku. Był strażakiem w stopniu aspiranta sztabowego. Przez wiele lat pracował w Komendzie Miejskiej Państwowej Straży Pożarnej w Radomiu, a po przejściu w stan spoczynku został zatrudniony w Radomskiej Orkiestrze Kameralnej na stanowisku pracownika dbającego o bezpieczeństwo przeciwpożarowe podczas wszystkich koncertów oraz spektakli teatralnych. Zmarł po ciężkiej chorobie mając 63 lata. Pochowany jest na radomskim cmentarzu na Firleju.

MARIUSZ MAZIERSKI – urodził się w 1980 roku. Był emerytowanym strażakiem i ratownikiem medycznym, cenionym szkoleniowcem w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy. Działał w Wodnym Ochotniczym Pogotowiu Ratunkowym w Radomiu. Zmarł mając 42 lata.

GRZEGORZ GUMIŃSKI – urodził się w 1958 roku. Był członkiem i zasłużonym działaczem Stowarzyszenia „Radomski Czerwiec`76”. Przez 30 lat działał w związku „Solidarność” w „Łuczniku”, był członkiem pocztu sztandarowego i Komisji Zakładowej w Zakładach Metalowych i w Fabryce Broni, gdzie odpowiadał za sprawy socjalne. Zmarł mając 63 lata, pochowany jest na Firleju.

KRZYSZTOF WNUK – urodził się w 1955 roku. Był emerytowanym policjantem, właścicielem agencji ochrony Cerber. Znany był ze swej działalności społecznej i charytatywnej dla różnych środowisk. Zmarł w szpitalu w wyniku ciężkich poparzeń, kiedy próbował gasić pożar w swoim domu. Miał 67 lat, pochowany jest w rodzinnym Słupsku.

HENRYK KOZIEŁ – urodził się w 1931 roku, pochodził z Zabrza. Był trenerem bokserów Broni Radom, współtwórcą największych sukcesów m.in. mistrza olimpijskiego Kazimierza Paździora oraz Leszka Drogosza, Jerzego Kuleja i Mariana Kacprzyka. Praktykował u słynnego Papy Stamma w Warszawie. W 1986 roku stworzył zespół pięściarzy, który wywalczył awans do ekstraklasy. W latach 60. pracował z kadrą narodową. Zmarł mając 91 lat.

ZYGMUNT KĄDZIELA – urodził się w 1935 roku. Był siatkarzem Radomiaka, Startu Radom i Zawiszy Bydgoszcz. W latach 50. i 60. brał udział w rozgrywkach II i III ligi. Po zakończeniu kariery zawodowej trenował siatkarki i siatkarzy Czarnych Radom. Był arbitrem klasy państwowej, przez 17 lat prezesem Radomskiego Okręgowego związku Piłki Siatkowej, jednym z komisarzy Profesjonalnej Ligi Piłki Siatkowej z tytułem Honorowego Sędziego PZPS. Był wielokrotnie odznaczany za zasługi w rozwoju tej dyscypliny. Zmarł mając 87 lat.

RYSZARD SWAT – urodził się w 1935 roku. Był kolarzem i trenerem kolarzy (m.in. Ryszarda Szurkowskiego i mistrza olimpijskiego Kazimierza Jasińskiego), znawcą budowy i serwisu rowerów, w późniejszych latach właścicielem warsztatu naprawczego. Wraz z bratem należał do sekcji kolarskiej Radomiaka. Był szosowym mistrzem województwa kieleckiego juniorów, wicemistrzem Radomia, zwycięzcą wielu biegów. Funkcję trenera sprawował w latach 1960 – 1984. W 1970 roku Zarząd Polskiego Związku Kolarskiego powołał go na stanowisko mechanika reprezentacji Polski i do współpracy z kadrą narodową kolarzy. Zmarł mając 87 lat.

STANISŁAW WÓJTOWICZ – urodził się w 1936 roku. Był zasłużonym działaczem, a w latach 80. prezesem Radomskiego Związku Lekkiej Atletyki. Przez wiele lat sprawował funkcję sędziego. Zmarł mając 85 lat.

ARTUR KUPIEC - urodził się w 1973 roku. Był piłkarzem i trenerem, wychowankiem Broni Radom. Po przejściu do Legii Warszawa zadebiutował na poziomie ekstraklasy, grając w 35 meczach i Pucharze UEFA. Występował także w Radomiaku, Koronie Kielce i Polonii Warszawa. W 2006 roku został trenerem Broni Radom i z tym klubem zdobył 3 awanse do trzeciej ligi. Prowadził w drugiej lidze zespół Siarka Tarnobrzeg oraz trenował zawodników w kilku klubach w regionie radomskim. Pracował także jako nauczyciel w szkole w Kowali. W 2010 roku otrzymał tytuł Najpopularniejszego Trenera Ziemi Radomskiej, a prowadzony przez niego zespół Broni został Drużyną Roku. Zmarł nagle mając 49 lat.

MARCIN BUKOWSKI – urodził się w 1981 roku. Był piłkarzem, wychowankiem Oronki Orońsko. Grał w zespole Broni Radom i kilku innych klubach w regionie. Zmarł mając 40 lat.

CZESŁAW KACZMARCZYK – urodził się w 1940 roku. Był długoletnim pracownikiem w dziale socjalnym Zakładów Metalowych „Łucznik”. Przez 25 lat prowadził działalność charytatywną w Stowarzyszeniu Kajakarzy Na Rzecz Osób Niepełnosprawnych, którego był współzałożycielem. Jego zasługą było zgromadzenie sprzętu sportowego – kajaków z pełnym wyposażeniem. Organizował i prowadził różnorodne spotkania i imprezy sportowe dla niepełnosprawnych dzieci i dorosłych w Radomiu, Pionkach, Iłży i Kozienicach. Od 1975 roku był aktywnym członkiem Polskiego Związku Działkowców i Zarządu Rodzinnego Ogrodu Działkowego „Konwalia” w Radomiu, gdzie zajmował się m.in. oprawą muzyczną i nagłośnieniem spotkań przy ognisku. Zmarł mając 82 lata, pochowany jest na cmentarzu przy ul. Limanowskiego.

Biogramy przygotowała i opracowała Izabella Mosańska-  Surma.