Pierwsza z nich została założona w 1873 roku w miejscu wcześniejszego cmentarza cholerycznego. Najstarsze zachowane nagrobki powstały w pod koniec XIX wieku i jest to nagrobek Janickich i nagrobek rodziny Poterów. Większość obiektów wykonano w piaskowcu, pojawia się też granit czy odlewy. Na cmentarzu pochowani są m.in. tutejsi proboszczowie, właściciele ziemscy w Bierwcach i Bartodziejach. Z kolei stara część cmentarza we Wrzosie pochodzi z XIX wieku. Pod względem artystycznym na szczególną uwagę zasługują: nagrobek ks. Antoniego Ambrozewicza, eklektyczny z dekoracją bogatej symbolice (motyw całunu, księga, stuła, kielich mszalny oraz uskrzydlona klepsydra); nagrobki Katarzyny Fokt i ks. Marka Gujskiego w formie i detalu neogotyckiej, nagrobek stela Julji Jasieńskiej, mogiła powstańców z 1863 roku (wpisana do rejestru zabytków w 1997 roku); figura Jana Nepomucena ustawiona na mogile. Na cmentarzu pochowani są m.in. tutejsi proboszczowie, właściciele ziemscy, powstańcy styczniowi. Znajduje się też grób uznanego artysty ks. Władysława Paciaka.