Głównym objawem choroby Parkinsona jest spowolnienie ruchowe (tzw. bradykinezja). Oznacza ono zwolnione wykonywanie wszystkich czynności dnia codziennego - wolniejsze ubieranie się, chodzenie, mówienie itd. Chory ma problemy z rozpoczęciem ruchu i z jego przyspieszeniem. Widoczne to jest w trakcie badania pacjenta - kiedy lekarz prosi go o otwieranie i zamykanie ręki - chory robi to wolno i nie umie tego ruchu przyspieszyć!

Ddr. n. med. Andrzej Borysowicz, kierownik Oddziału Neurologicznego i Udarowego Radomskiego Szpitala Specjalistycznego mówi o tej chorobie - m.in. jakie są pierwsze objawy i co wtedy należy zrobić.

Objawy choroby Parkinsona:

Drżenie w chorobie Parkinsona ma charakter drżenia spoczynkowego. Oznacza to, że ręka lub noga drżą, kiedy chory nie wykonuje żadnej czynności, czyli w spoczynku, a w okresie początkowym choroby drżenie ustępuje w momencie sięgania po przedmioty albo wykonywania jakiejś czynności. Oczywiście w nasilonej, trwającej wiele lat chorobie Parkinsona drżenie może pojawić się także podczas ruchu kończyną. Charakterystyczne jest to, że drżenie głowy w chorobie Parkinsona praktycznie nie występuje. Może natomiast pojawiać się drżenie brody.

Sztywność mięśniowa - Może się ona objawiać bólem, dyskomfortem podczas ruchów kończyny, trudności w pokonaniu oporu podczas ruchu. Sztywność mięśni obejmuje zwykle kończyny, ale może dotyczyć także mięśni tułowia i szyi, co powoduje charakterystyczną dla choroby Parkinsona pochyloną sylwetkę. Sztywność mięśni i spowolnienie ruchów widoczne są także na twarzy chorego w postaci zubożenia mimiki twarzy (tzw. twarz maskowata, twarz pokerzysty).

Niestabilność postawy, którą chorzy często nazywają zawrotami głowy. W istocie są to bardziej trudności z utrzymaniem równowagi, niestabilność, która w późniejszym okresie choroby prowadzić może do upadków.

Dla Choroby Parkinsona charakterystyczny jest asymetryczny, jednostronny początek objawów. Asymetria ta utrzymuje się do końca choroby, nawet wtedy, kiedy objawy są już obustronne.

Choroba Parkinsona występuje u 0,15-0,3% populacji ogólnej. W wieku powyżej 65 lat częstość wyraźnie wzrasta i wynosi 1,5%. Szacuje się, że na chorobę Parkinsona choruje średnio 120-180 osób na 100 tys. mieszkańców, a w Polsce jest ok. 60-70 tys. chorych. Nieco częściej chorują mężczyźni. Początek choroby przypada ok. 60. roku życia, ale mogą chorować także osoby młodsze.