Radom 90.7 FM | Końskie i Opoczno 94 FM | Skarżysko Kam. 94.5 FM | Kozienice 97.9 FM
Na antenie:
PRZEBOJE Z NUTĄ NOSTALGII
Agnieszka Morawska
Patron dnia: św. Cecylia, dziewica i męczennica
Dziś jest: Piątek, 22 listopada 2024

REGION

Prace w Nowej Żelaznej

piątek, 03 lipca 2015 10:29 / Autor: Elżbieta Warchoł
za: Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu
Elżbieta Warchoł
Archeolodzy wrócili do Nowej Żelaznej.
Przez cały lipiec w Nowej Żelaznej prowadzone będą badania archeologiczne. Kilka lat temu prowadzili je archeolodzy z Muzeum im. Jacka Malczewskiego w Radomiu. Jak informuje Małgorzata Cieślak- Kopyt, kierownik Działu Archeologii Muzeum w Radomiu- w tym roku prace będą kontynuowane we współpracy z Muzeum Regionalnym w Kozienicach oraz Uniwersytetem Warszawskim.    Na wakacyjne praktyki przyjadą studenci z UW pod opieką prof. Joanny Kalagi. W organizację badan bardzo zaangażowały się lokalne władze samorządowe- dodaje Małgorzata Cieślak- Kopyt. Dla mieszkańców planujemy zorganizować: Niedzielę z archeologią. Prowadzone 7 late temu badania w Nowej Żelaznej przyniosły rewelacyjne wyniki. Odkryta została między innymi nekropola, która okazała się być cmentarzyskiem długowiecznym (II w p.n.e– III w n.e). Można na nim zaobserwować interesujący, a na terenie Mazowsza wręcz unikatowy, zespół pochówków ograniczony czworokątnym rowem, datowany na początki naszej ery- przypomina Małgorzata Cieślak- Kopyt z radomskiego Muzeum. Warto dodać, że odnaleziony obiekt ten jest częścią większego założenia grobowego spotykanego na celtyckich cmentarzyskach, tworzącego prawdopodobnie pochówek rodzinny. W jego skład wchodzi czworokątny rów otaczający zespół trzech grobów. Jeden z nich został dokładnie ograbiony, drugi jest tzw. pochówkiem jamowym, z małą ilością pozostałości ciałopalenia i kawałkami potłuczonych naczyń, natomiast trzeci grób, najbardziej interesujący, to podwójny grób popielnicowy , (prawdopodobnie kobiety i małego dziecka) z licznymi darami grobowymi: zapinką, szklanym paciorkiem, przęślikami, ciekawymi formami naczyń, itd.   W Europie Środkowej czworokątne i koliste obiekty rowkowe znane są z celtyckich cmentarzysk z południowo-zachodniej Słowacji, Moraw, północnych Węgier oraz środkowych Czech. W Europie Zachodniej (między dolnym i środkowym Renem) podobne obiekty występowały od końca epoki brązu do okresu rzymskiego. Stamtąd idea ich budowy rozprzestrzeniła się aż po Morze Północne na zachodzie i dolną Wezerę na wschodzie. Pojedyncze obiekty tego typu znane są także z hrabstwa York w Wielkiej Brytanii. Skupiska grobów otoczone konstrukcjami rowkowymi są odczytywane (interpretowane) jako pochówki rodzinne. Do nich m. in. zaliczyć należy nekropolię w Wederath w Belgii. Obiekty rowkowe mają ścisły związek z wierzeniami plemion celtyckich. Na ziemiach polskich występują głównie na terenach skolonizowanych w okresie lateńskim przez Celtów. Będzie to m. in. grupa tyniecka i znaleziska z Kujaw.    Obecność obiektu rowkowego na nowożelaznej nekropoli świadczy o przejmowaniu przez miejscową ludność niektórych elementów kultury duchowej wywodzących się wprost ze świata Celtów- podkreśla Małgorzata Cieślak- Kopyt.