Dokumenty, które trafiły do muzeum są pamiątkami po Lucjanie Rusinowiczu, społeczniku, byłym radnym rady miejskiej. Archiwalia przekazał opoczyńskiej placówce wnuk Lucjana Rusinowicza – Tomasz. Jak przyznaje, od dawna nosił się z takim zamiarem.

Do muzeum trafiło ponad 60 dokumentów. Najcenniejszy z nich to datowany na koniec XVIII wieku wypis z lustracji Starostwa Opoczyńskiego z 1660 r, wyjaśnia Adam Grabowski, dyrektor Muzeum Regionalnego w Opocznie.

Z przekazanych przez rodzinę Rusinowiczów dokumentów cieszy się również burmistrz Opoczna Rafał Kądziela.

Uroczystość przekazania dokumentów odbyła się w opoczyńskim muzeum. Poprzedziły ją dwie prelekcje na temat ziemiaństwa. Wygłosili je historycy: Jerzy Gapys i Marcin Łuczkowski.

Lucjan Rusinowicz urodził się w 1888 r. Już w młodości był członkiem organizacji niepodległościowych działających na terenie Radomia. Zawodowo pracował wówczas jako urzędnik w Zarządzie Gubernialnym Radomskim. Wkrótce został zdekonspirowany i uciekł na kilka lat do Stanów Zjednoczonych. Powrócił do Polski w czasie I wojny światowej i zamieszkał w Opocznie. W okresie I wojny światowej Lucjan Rusinowicz był jednym z najaktywniejszych opocznian angażujących się w życie społeczne i kulturalno-oświatowe miasta. Przewodniczył i rozwijał Stronnictwo Narodowe w Opocznie, angażował się w działalność Macierzy Szkolnej, Powiatowego Komitetu Ratunkowego, Drukarni Polskiej, Czytelni 3 Maja. Był również jednym z 24 radnych Rady Miejskiej Opoczna powołanej w 1917 r. Należał do komitetu redakcyjnego tygodnika „Ziemia Opoczyńska”, ukazującego się od 20 czerwca 1918 r. do 22 maja 1919 r. oraz był członkiem spółki prowadzącej zakłady drukarskie, współwłaścicielem Polskich Zakładów Wapiennych „Biel”, właścicielem „Mroczkowskiej Kopalni Glinek Ogniotrwałych i Rudy Żelaznej” w Opocznie dostarczającej glinkę dla opoczyńskich zakładów ceramicznych. W 1918 r. brał czynny udział w rozbrajaniu żołnierzy austriackich i uczestniczył w tworzeniu niepodległej ojczyzny. W 1920 r. wstąpił jako ochotnik do Wojska Polskiego, aby z karabinem w ręku bronić kraju przed najazdem bolszewickim. Brał udział m.in. w bitwach pod Grabowcem i Hrubieszowem. Lucjan Rusinowicz zmarł 12 grudnia 1934 r. w Nałęczowie. Pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gielniowie.