Józefa Życińska z Wołowa w gminie Bliżyn, jako ciężarna, została skazana na karę śmierci, jako wróg Polski Ludowej. Odebrano jej męża i całą rodzinę. Więcej o jej historii i cierpieniu Radosław Mizera:

Józefa Zycińska mając 13 lat, zaczęła swoją działalność w oddziałach partyzanckich jako łączniczka. W październiku 1943 roku złożyła przysięgę i dostała pseudonim „Zośka”. Przez kilka lat uczyła się jeszcze w liceum, ale funkcjonariusze UB, już po wojnie bardzo szybko zaczęli się interesować nią i jej rodziną. Na początku 1948 r. wzięła ślub z Aleksandrem Życińskim, ale niestety niedługo później dostała się wraz z mężem i innymi partyzantami do niewoli. Chociaż „Zośka” była już wtedy w ciąży, nie uniknęła katowania ze strony funkcjonariuszy. W październiku 1948, po miesiącach tortur, urodziła w kieleckim więzieniu córkę, którą nazwała imieniem swojego zmarłego już wtedy 22-letniego męża Aleksandra. Wypuszczono ją po amnestii w 1950 roku. Na wolności nie zaprzestała jednak swojej walki o wolną i niepodległą Polskę. (źródło:.janwarzecha.pl)