Radom 90.7 FM | Końskie i Opoczno 94 FM | Skarżysko Kam. 94.5 FM | Kozienice 97.9 FM
Na antenie:
PRZEBOJE Z NUTĄ NOSTALGII
Radio Plus Radom
Patron dnia: św. Zygmunt, król i męczennik
Dziś jest: Czwartek, 02 maja 2024

RADOM

Venimus, vidimus et Deus vicit

wtorek, 08 września 2015 14:34 / Autor: Radosław Mizera
Radosław Mizera
Radomianie uczczą w najbliższą niedzielę 332. rocznicę wiktorii wiedeńskiej. Mszy świętej w katedrze Opieki Najświętszej Maryi Panny będzie przewodniczył ks. Edward Poniewierski, kanclerz Kurii Biskupiej. Liturgię będzie celebrował w ornacie pochodzącym z XVII wieku z udziałem przedstawicieli Klubu Miłośników Dawnego Oręża Polskiego i Sztuki Walki Signum Polonicum z całej Polski. 
Głównym organizatorem i pomysłodawcą obchodów jest Ireneusz Kobrzycki z klubu Signum Polonicum. - Naszym celem jest rozwijanie i propagowanie polskiej sztuki walki, polskich tradycji orężnych i polskiej kultury narodowej. Zaprosiliśmy naszych członków z całej Polski m.in. z Zawiercia, Katowic, Łodzi i Bydgoszczy. Będziemy w historycznych strojach epoki. Chcemy oddać i złożyć hołd tym wszystkim, którzy troszczyli się o losy kraju - powiedział Ireneusz Kobrzycki.

W czasie liturgii wystąpi reprezentacyjny zespół sygnalistów myśliwskich z Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Radomiu - bo jak tłumaczy Ireneusz Kobrzycki - król Polski był naczelnym łowczym. Ireneusz Kobrzycki zwraca również uwagę, że stosunkowo mało się znany fakt nadania przez Jana III Sobieskiego Zakonowi Ojców Pijarów, jako uposażenia terenów wsi Zerwikaptur - obecnie dzielnica Zamłynie. Miało to miejsce w 1686 roku i umożliwiło rozpoczęcie przez zakon działalności edukacyjnej w Radomiu. - Można więc zaryzykować twierdzenie, że król Polski przyczynił się do powstania nowożytnego szkolnictwa w mieście - dodał Kobrzycki.

Dodajmy, że w sanktuarium diecezji radomskiej w Studzianie znajduje się Muzeum im. ks. Jana Zbąskiego. Warto w nim zobaczyć dary, jakie zostawił w Studziannie triumfator spod Wiednia, król Jan III Sobieski. Są nimi wykonany ze złota i kryształu polowy ołtarzyk oraz zdobyczny turecki kobierzec.

Bitwa pod Wiedniem stoczona została 12 września 1683 roku między wojskami polsko-austriacko-niemieckimi, pod dowództwem króla Jana III Sobieskiego a armią Imperium Osmańskiego pod wodzą wezyra Kara Mustafy. Pod murami austriackiej stolicy stanęło prawie 140 000 ludzi. Była to największa armia, jaką Turcy zmobilizowali w XVII wieku. Obrona miała do dyspozycji 11 tysięcy żołnierzy, prawie 5 tysięcy straży miejskiej oraz mocną artylerię, jednakże zarówno zapasy jak i siły obrońców szybko się kurczyły.

Bitwa zakończyła się klęską Osmanów, którzy od tej pory przeszli do defensywy i przestali stanowić zagrożenie dla chrześcijańskiej części Europy. Starcie to uważane jest za jedną z dwudziestu przełomowych bitew w dziejach świata. Momentem kulminacyjnym była szarża polskiej husarii, która złamała opór turecki. Zdaniem niektórych historyków w szarży brało udział ponad 20 000 jeźdźców.

Po bitwie, w zdobycznym namiocie wezyra, król Polski napisał list do papieża Innocentego XI ze słynnymi słowami: Venimus, vidimus et Deus vicit (Przybyliśmy, zobaczyliśmy i Bóg zwyciężył). Na pamiątkę odsieczy wiedeńskiej, 12 września został ustanowiony jako święto Wojsk Lądowych.