2 lutego Kościół obchodzi Święto Ofiarowania Pańskiego czyli Święto Matki Boskiej Gromnicznej. W Muzeum Wsi Radomskiej odbędą się obchody tego święta. Rozpocznie je o godz. 16. 30 Msza w kościółku św. Doroty z Wolanowa, po niej tradycyjnie przejdzie procesja z gronicami do zagród. Tam Zespół Folklorystyczny Gotardowie ze Zwolenia zaprezentuje tradycyjne obrzędy związane ze świętem Matki Boskiej Gromnicznej. W dalszej części uroczystości w skansenie, już w dworze wygłoszony zostanie wykład na temat jasełek i szopek. Podczas spotkania zaplanowano także rozstrzygnięcie konkursu na szopkę bożonarodzeniową. Na zakończenie odbędzie się koncert kolęd z udziałem uczniów Zespołu Szkół Muzycznych w Radomiu oraz Zespołu Folklorystycznego Gotardowie ze Zwolenia.

Czterdzieści dni od Bożego Narodzenia, obchodzimy Święto Ofiarowania Pańskiego. Jest to jedno z najstarszych świąt w chrześcijaństwie.
W Jerozolimie obchodzono je już w IV wieku, a w polskiej tradycji zwane jest świętem Matki Boskiej Gromnicznej. Według tradycji, 2 lutego święcono w kościołach świece zwane gromnicami, które spełniały różnorodne funkcje. Według wierzeń ludowych mają one niezwykłą moc, przede wszystkim moc odwracania gromów i błyskawic. Przypisywano im także moc uzdrawiania różnych dolegliwości. Powszechnym poglądem było, iż gromnica zapalona przy osobie umierającej, miała powodować jej lekką i spokojną śmierć. Obejście domostwa z poświęconą świecą powodowało „zamknięcie” go przed złem. Gromnicy używano do wypalania na siestrzanie znaku krzyża, który miał chronić dom przed uderzeniem pioruna i wszelkimi nieszczęściami.

W Muzeum Wsi Radomskiej  po raz kolejny celebrowana będzie Msza święta w zabytkowym kościele z Wolanowa, a Zespół Folklorystyczny, w jednej z muzealnych zagród, zaprezentuje ludowe zwyczaje i obrzędy związane z uroczystością.

Tegoroczną uroczystość pragniemy wzbogacić o tematykę związaną z jasełkami i  szopkami bożonarodzeniowymi- zapowiada Ilona Jaroszek, dyrektor skansenu. 

Obyczaj adoracji figurki Dzieciątka Jezus w żłóbku, znany był już w Polsce w XV wieku. W okresie świąt Bożego Narodzenia ustawiano w kościołach przyklasztornych, głównie franciszkańskich. Obok żłóbka urządzano ekspozycję z nieruchomych figur drewnianych, uzupełnianych stosownie do dnia cyklu świątecznego, ilustrujących sceny biblijne, czasem ekspozycje takie wzbogacono o występy aktorów – przekształcając w misteria religijne , których treści stopniowo stały się bardziej  świeckie. Jasełka przyciągały do kościołów  rzesze wesołych i hałaśliwych widzów. W trosce o zachowanie powagi w świątyniach, 1738 r. biskup poznański Teodor Czartoryski, a w ślad za nim inni biskupi wydali zakaz urządzania przedstawień w kościołach. Zezwolono jedynie na ustawienie szopek z nieruchomych figur, które każdego roku, do dziś można oglądać w bocznych nawach we wszystkich kościołach. Przedstawienia jasełkowe organizowane są obecne w szkołach, rodzice budują dekoracje, na których występują ich dzieci.  (za: Muzeum Wsi Radomskiej)