Pochodzący z ok. 1600 roku obraz po renowacji wrócił już na swoje miejsce w kościele. Przed rozpoczęciem prac obraz był w bardzo złym stanie zarówno technicznym, jak i estetycznym. Wpływ na znaczące zniszczenia miały w dużej mierze niewłaściwe renowacje, wykonane przy nim w XX wieku. Przeprowadzona konserwacja - restauracja obrazu wraz z ramą miała na celu poprawę jego stanu zachowania oraz przywrócenie pierwotnego wyglądu. Cele te zrealizowano m.in. przez wzmocnienie drewnianego podłoża, utrwalenie i zabezpieczenie osypujących się oryginalnych warstw malarskich, usunięcie zabrudzeń powierzchniowych oraz szpecących wtórnych nawarstwień, a także przez uzupełnienie ubytków wszystkich oryginalnych warstw technologicznych. Prace, które w części finansowane były przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego wykonali Konserwatorzy Zabytków Angelika Lament-Kosińska i Krzysztof Kosiński. W kościele znajduje się sztaluga, gdzie można zapoznać się z opisem prac i zdjęciami pokazującymi obraz przed, w trakcie i po renowacji. W radomskiej Farze trwa także kolejny etap prac konserwatorsko - restauratorskich nawy głównej, a dokładnie empory chórowej. Zostały już wstępnie oczyszczone wykonane z piaskowca arkady. Empora chórowa w kościele farnym została wzniesiona podczas przebudowy świątyni w latach 1908 - 1909. Po rozebraniu ściany zachodniej przedłużono nawę główną o jedno przęsło i wstawiono chór muzyczny z rzeźbioną kamienną balustradą. Empora przepruta jest w dolnej partii trzema ostrołukowymi arkadami, oprofilowanymi, które spoczywają na niskich spiralnych kolumnach z piaskowca. Nad kolumnami znajdują się dwa malowidła, herby Radomia i Sandomierza. Od strony nawy głównej, przy balustradzie, znajduje się kamienny wspornik pierwotnego sklepienia, informujący, gdzie kończyła się Fara przed przebudową, która miała miejsce w latach 1908-1909, (za: Piotr Stanikowski)