Uroczystości otworzyła Msza święta odprawiona w miejscowym kościele. Nabożeństwu przewodniczył dziekan opoczyński ks. Jan Serszyński. Podczas Mszy, a także potem już w czasie wykładu ks. prof. Józef Marecki mówił o genezie ukraińskiego nacjonalizmu i ofiarach banderowców. Przypomniał także, że właśnie na Wołyniu zginął pochodzący z Białaczowa ojciec Kasjan. - Zginął dlatego, że świadomie poszedł do banderowców prosić ich, by przestali mordować. Postać bardzo heroiczna. Na Wołyniu mówią o nim: anioł dobroci, anioł pojednania - przypominał ks. prof z krakowskiego IPN-u. Ojciec Kasjan został zamordowany w okolicach Kowla, jego ciało banderowcy wrzucili do rzeki. Nigdy nie zostało odnalezione. - Ale dzięki odsłoniętej dziś tablicy możemy oddać hołd ojcu Kasjanowi, a pamięć o nim zachowa się wśród okolicznych mieszkańców - mówi Tomasz Łuczkowski, dyrektor opoczyńskiego muzeum.
Głównymi organizatorami uroczystości byli Jan Jóźwik, wójt Gminy Białaczów, ks. Henryk Wójcik, proboszcz parafii pw. św. Jana Chrzciciela oraz Tomasz Łuczkowski, dyrektor Muzeum Regionalnego w Opocznie, we współpracy z Oddziałem Instytutu Pamięci Narodowej w Łodzi oraz Klubem Historycznym im. gen. Stefana Roweckiego „Grota” w Piotrkowie Trybunalskim.
Ojciec Kasjan Józef Czechowicz urodził się 16 stycznia 1912 r. w Białaczowie jako syn Franciszka i Katarzyny Podlewskiej. Po ukończeniu siódmej klasy szkoły powszechnej w 1926 r. rozpoczął naukę w Kolegium św. Fidelisa w Łomży. Do kapucynów komisariatu warszawskiego wstąpił 14 sierpnia 1930 r. w Nowym Mieście nad Pilicą. Śluby proste złożył tam 15 sierpnia 1931 r., a uroczyste – 15 sierpnia 1934 r. Przez dwa lata studiował filozofię w Łomży, a trzeci kurs ukończył w Zakroczymiu. Teologię studiował w Studium Teologii w Lublinie. Święcenia kapłańskie otrzymał 11 lipca 1937 r. w Lublinie. W 1938 r. przeszedł na obrządek słowiański i zamieszkał w Lubieszowie w kapucyńskiej misji wschodniej. W 1943 r. Ukraińcy zlikwidowali misję, dlatego o. Kasjan wraz z o. Aniołem Dąbrowskim i br. Bartłomiejem Snochowskim przebywał na kolonii Horomecko. Potem udał się do obozu UPA – zapewne w celach misyjnych. Został uwięziony i przewieziony do Kowla. Prawdopodobnie w czerwcu 1943 r. banderowcy zrzucili go z mostu nad Styrem do rzeki.