Ks. prof. Ignacy Bokwa to kapłan diecezji radomskiej, który obecnie pracuje w Szwajcarii. Specjalizuje się w teologii współczesnej, teologii kultury, teologii religii i dialogu międzyreligijnym. Jest autorem szeregu książek, artykułów oraz tłumaczem publikacji teologicznych z języków niemieckiego i włoskiego.

Koprzywnica to rodzinna parafia ks. prof. Ignacego Bokwy. Z tej okazji 22 maja celebrowano Mszę św., której przewodniczył sam jubilat, a liturgię koncelebrowali przyjaciele, księża pochodzący z Koprzywnicy i proboszcz parafii. Homilię wygłosił ks. Paweł Nowak, wikariusz z parafii św. Barbary w Pionkach.

- Chcę podziękować Bogu za ten czas mojego kapłaństwa. Staję wobec tajemnicy, którą wyraził wyraził ks. Jan Twardowski, że "własnego kapłaństwa się boję, własnego kapłaństwa się lękam i przed kapłaństwem w proch padam, i przed kapłaństwem klękam". To słowa wielkiego kapłana i poety. Dziękuje wszystkim kapłanom, których spotkałem na mojej drodze życiowej, szczególnie ks. Franciszkowi Wolakowi i ks. Janowi Wojtanowi - mówił ks. Ignacy Bokwa.

Ks. Bokwę wspominał proboszcz parafii św. Floriana, ks. Jerzy Burek. - Pamiętam, jak mówili, że Bokwa jest odważny, bo idzie do seminarium. Komuniści nękali młodego Bokwę jeszcze pół godziny przed egzaminem maturalnym. Takie były trudne czasy - wspominał ks. Burek.

Aktualnie ks. Bokwa jest administratorem trzech parafii Oberkirch-Meltingen-Himmelried w diecezji Bazylea w Szwajcarii.

Wczoraj też w kolegiacie św. Mikołaja w Końskich, abp Wacław Depo przewodniczył mszy świętej jubileuszowej dwóch innych kolegów z roku ks. prof. Bokwy: ks. Artura Hejdy i ks. Józefa Hernogi.

Ks. Bokwa urodził się 14 kwietnia 1957 roku w Koprzywnicy. W latach 1976-1978 odbył zasadniczą służbę wojskową w jednostce kleryckiej w Bartoszycach. Zaliczył w tym czasie dwa lata studiów seminaryjnych. Dalsze studia seminaryjne odbył w Sandomierzu. Święcenia kapłańskie przyjął w 1982 roku w bazylice katedralnej w Sandomierzu. Był wikariuszem w parafii Matki Bożej Miłosierdzia w Radomiu. W latach 1983-1989 studiował na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Uzyskał licencjat rzymski z teologii dogmatycznej. W 1989 roku obronił doktorat z teologii dogmatycznej, napisanej pod kierunkiem o. prof drdra Karla Heinza Neufelda SJ. W 1998 roku uzyskał kolokwium habilitacyjne na podstawie dorobku naukowego i rozprawy habilitacyjnej: Trynitarno-chrystologiczna interpretacja eschatologii według Hansa Ursa von Balthasara.

W latach 1989-1991 był ojcem duchownym alumnów i wykładowcą w Wyższym Seminarium Duchownym w Sandomierzu. Pracował w Katedrze Teologii Dogmatycznej na Wydziale Teologicznym Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Wykładał z teologii dogmatycznej, teologii fundamentalnej i ekumenicznej w Ośrodku Studiów Teologicznych w Suwałkach. Był adiunktem w Katedrze Teologii Dogmatycznej na Wydziale Teologicznym Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie.

Od stycznia 1999 roku jest profesorem nadzwyczajnym UKSW w Warszawie i kierownikiem Katedry Teologii Współczesnej na Wydziale Teologicznym UKSW. W latach 1998-2000 był profesorem nadzwyczajny na Wydziale Teologicznym UAM w Poznaniu. Organizował Wydział Teologiczny UKSW w Radomiu. W latach 2000-2003 był dziekanem Wydziału Teologicznego UKSW w Radomiu, następnie dyrektorem Instytutu Teologicznego w Radomiu. W 2007 roku wznowił działalność naukową na Wydziale Teologicznym UKSW w Warszawie.

Ks. Ignacy Bokwa był sekretarzem redakcji Studia Theologica Varsaviensia (1992-1996) i członkiem redakcji od 1996 r. Jest członkiem Rady Redakcji Przeglądu Powszechnego. Był współpracownikiem Redakcji Katolickiej Polskiego Radia i Telewizji Polskiej. Jest członkiem stowarzyszeń naukowych: Görres-Gesellschaft, Köln, Arbeitsgemeinschaft der Dogmatiker und Fundamentaltheologen, Societas Oecumenica, Polskiego Towarzystwa Teologów Dogmatyków, Polskiego Towarzystwa Teologicznego – Oddział w Radomiu.

Ks. Bokwa zdobył nagrodę rektorską Rektora ATK w Warszawie za szczególne osiągnięcia w pracy redakcyjnej, nagrodę rektorską Rektora UKSW za szczególne osiągnięcia organizacyjne, nagrodę indywidualną MEN za rozprawę habilitacyjną. Napisał 6 książek autorskich, 2 redakcje książki, 69 artykułów naukowych, 85 sprawozdań, recenzji, prac popularyzatorskich. Jest także autorem 15 haseł słownikowych i encyklopedycznych.