Mszy św. żałobnej w katedrze Opieki NMP przewodniczył i homilię wygłosił Ordynariusz Diecezji Radomskiej. Śp. Lucyna Wiśniewska zmarła 30 października w wypadku samochodowym w Modrzejowicach w gm. Skaryszew.

W ostatnim pożegnaniu zmarłej towarzyszyli licznie zgromadzeni: rodzina i przyjaciele, koleżanki i koledzy z ław poselskich, władze miasta i samorządowcy, przedstawiciele organizacji społecznych i kościelnych, instytucji z Radomia i regionu, środowiska medycznego i pielgrzymi. W Liturgii wzięło udział ponad 3 tys. wiernych oraz ok. 50 kapłanów z diecezji radomskiej.

- Boże nasz, Ojcze, niech owocny dla nas będzie udział w Eucharystii, która daje nam przedsmak Nieba. Niech nam wyjedna pomoc w życiu doczesnym i przysposobi nas do życia wiecznego. Te słowa, tutaj w katedrze na zkończenie Mszy św. ok. godz. 10.30 (30 października) były słowami modlitwy pani Lucyny. Można powiedzieć, na chwilę: przed.... odkryciem i wejściem w tajemnicę Nieba - mówił rozpoczynając Liturgię bp Marek Solarczyk:

- Już nie będziemy mogli do Niej zadzwonić. Już nas nie pokieruje w sposób zauważalny do kogoś innego. Ale... jest, bo Bóg jest, bo On żyje, a ona żyje z Nim. I niech żyje z Nim na wieki - powiedział w homilii bp Marek:

- Początek listopada, te dni, które rozpoczyna Uroczystość Wszystkich Świętych, a potem prowadzi nas przez wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych. Dociera do nas ta zachęta, że każdego dnia oktawy przy właściwym pragnieniu, podejmowanych staraniach, tych zewnętrznych i tych duchowych, możemy wyprosić łaskę odpustu dla zmarłych osób. Dociera do nas z taką jasnością ta prawda, że w naszym życiu to, co Boże, jest. Że w naszej doczesności to, co wieczne, ma miejsce. Że poprzez to, kim jesteśmy, jak przeżywamy nasze życie, naszą wiarę, już jesteśmy świadkami i uczestnikami wiecznych darów Boga. Dzisiaj, kiedy jesteśmy tutaj zgromadzeni, w naszej katedrze radomskiej, kiedy otaczamy trumnę z ciałem śp. Lucyny Wiśniewskiej to ta prawda jeszcze bardziej do nas dociera.

Ordynariusz przytoczył świadectwo kobiety, którą spotkał 1 listopada, jadąc autobusem na cmentarz na Firleju: - Jakiś czas temu w pewnych okolicznościach poczuła się gorzej, zaczęła słabnąć. I wtedy w jej sercu zrodziła się taka modlitwa: „Panie Jezu, okaż mi swoje łaskawe oblicze”. I wtedy zobaczyła panią Lucynę. Ona stała się obliczem Jezusa dla tej kobiety. Pomogła, umocniła. Może nawet uratowała - mówił bp Solarczyk. Odniósł także czytane osiem błogosławieństw z Ewangelii wg św. Mateusza do różnych obszarów działalności zmarłej.

Śp. Lucyna Wiśniewska żyła wartościami chrześcijańskimi służąc innym. Ochrona życia była priorytetem jej działań. - Kochana siostro. Dzisiaj są z Tobą Twoi pacjenci, dla których poświęciłaś swoje życie zawodowe. Są lekarze, są pielęgniarki, są pracownicy wszystkich instytucji - mówił podczas Eucharystii brat zmarłej, ks. Dariusz Sałek:

Wraz z Tobą odeszła część nas, naszych dusz. Bo przecież Mamo, my jestesmy częścią Ciebie - mówiła córka zmarłej -Sylwia. Po niej, głos zabrał także syn śp. Lucyny Wiśniewskiej:

Śp. Lucyna Wiśniewska odznaczona została pośmiertnie Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za działalność na rzecz ochrony zdrowia publicznego, za działalność publiczną i społeczną. Odznaczenie w imieniu prezydenta RP Andrzeja Dudy wręczył córce zmarłej wicewojewoda Artur Standowicz. Prezydent Radomia Radosław Witkowski uhonorował śp. Lucynę Wiśniewską medalem Bene Merenti Civitas Radomiensis - Dobrze Zasłużonemu - Mieszkańcy Radomia.

Sekretarz Miasta Michał Michalski w imieniu prezydenta Radosława Witkowskiego odczytał list pożegnalny:

- Odeszła od nas osoba pełna energii, kochająca życie, kochająca ludzi i oddana swojej pracy zawodowej. Zapamiętamy Ją, jako wzór lekarza, jako osobę pełną pasji i zapału, gotową do podejmowania nowych wyzwań, a jednocześnie osobę o wielkim sercu i wspaniałego szefa - mówił.

- Odeszła od nas wspaniała kobieta, wspaniały przyjaciel naszej gminy. Nie zdążyliśmy, bo w listopadzie mieliśmy nadać Lucynce tytuł Honorowego Obywatela Jedlni-Letniska - mówi burmistrz Piotr Leśnowolski:

- Miałem okazję współpracować ze śp. dr Lucyną Wiśniewską jeszcze w czasach, gdy była posłanką. To, jak dziś wyglada stacja sanepidu, to w dużej mierze właśnie Jej zasługa - mówi wicewojewoda Artur Standowicz:

- Była naszym największym przyjacielem. Zawsze była bardzo blisko Akcji Katolickiej - mówi jej prezes Teresa Połeć:

-Pośród nas są osoby, które dają przykład świętości, głębokiej wiary i dobroci. I Lucynka taka właśnie była - mówi poseł Anna Kwiecień: 

Lucyna Emilia Wiśniewska urodziła się 30 czerwca 1955 roku w Skaryszewie. Polska lekarka i polityk, posłanka na Sejm V kadencji.

Od 1981roku jako lekarz medycyny była związana ze Służbą Zdrowia w Warszawie i Radomiu, pełniąc funkcje i stanowiska kierownicze. Od kilku lat sprawowała urząd dyrektora SANEPID-u w Radomiu. Działała w Katolickim Stowarzyszeniu Lekarzy Polskich. Od 1974 zajmowała się organizacją pielgrzymek na Jasną Górę i kierowała służbami medycznymi. Od ponad 16 lat była zaangażowana w Dzieło Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa Króla królów i Pana panów w diecezji radomskiej i w Polsce.

W 2006 roku wraz z senator RP Janiną Fetlińską (zginęła w katastrofie smoleńskiej) założyła Parlamentarną Wspólnotę dla Intronizacji NSPJ wynagradzającą Bożemu Sercu za grzechy osobiste i społeczne. Uczestniczyła w Ogólnopolskich Czuwaniach Modlitewnych Wspólnot na Jasnej Górze i Świętym Krzyżu, podczas których wraz ze wspólnotą parlamentarną prowadziła modlitwę za naszą Ojczyznę. Jako diecezjalna animatorka Wspólnot Dzieła Intronizacji NSPJ podejmowała inicjatywy apostolskie i przyczyniała się do budowania wspólnot adorujących Pana Jezusa w Najświętszym
Sakramencie w parafiach.

W 2009 roku na Ogólnopolskim Sympozjum w Krakowie poświęconym 65. rocznicy śmierci Czcigodnej Sł. Bożej Rozalii Celakówny – „Rozalia Celakówna wzorem dla Pracowników Służby Zdrowia” - jako prelegent, przedstawiając referat: „Wspólnota dla Intronizacji NSPJ inspiracją, potrzebą i pomocą w Dziele Intronizacji” powiedziała: "Zapragnęłam, aby w Polsce Jezus Chrystus królował w każdym sercu przez Jego prawdę, pokój, sprawiedliwość, dobroć, miłość i miłosierdzie. Zapragnęłam takiej Polski, gdzie prawo będzie oparte na dekalogu, poszanowaniu każdego życia i godności człowieka i sama zapragnęłam należeć do takiej wspólnoty dla Boga i dla dobra Polski.

Dalsza część uroczystości odbyła się na cmentarzu wojskowym przy ul. Limanowskiego w Radomiu.