Ks. Andrzej Jędrzejewski, proboszcz parafii św. Stefana, witając zgromadzonych wiernych zwrócił uwagę, że przed liturgią zadzwonił po naprawie, pierwszy raz od dłuższego czasu, największy z trzech dzwonów, który nosi imię Kardynał Stefan Wyszyński. – W tym roku mija dokładnie 40 lat od odlewu i poświęcenia tego dzwonu. To znak wielkiej uroczystości. Chcemy się modlić w intencji kanonizacji Prymasa Tysiąclecia, za jego kapłaństwo i posługę duszpasterską – mówił kustosz sanktuarium kard. Stefana Wyszyńskiego w Radomiu.

W homilii bp Marek Solarczyk przypomniał, że 3 sierpnia mija 100. rocznica święceń kapłańskich kard. Wyszyńskiego. – Prymas Tysiąclecia przez całe swoje życie prowadził człowieka na drogach jego życia ku wiecznej chwale Boga. Prymas Wyszyński tak wiele odwoływał się do tego, co sam przeżywał jako kapłan biskup, czy kardynał. Przejmujące są również jego listy skierowane do kapłanów. Patrzył na kapłaństwo i tłumaczył je zawsze w kluczu miłości. On niósł pragnienie niesienia tej miłości do wszystkich ludzi – mówił biskup radomski.

Dalej nawiązał do słów kard. Wyszyńskiego, że nie wystarczy mieć dobrych wychowawców i mądrych nauczycieli, ale trzeba samemu to przeżyć i ponieść to z całą troską i miłością do ludzi. – Niech ta dzisiejsza uroczystość, niech wstawiennictwo bł. Stefana Wyszyńskiego i tajemnica Bożych dzieł miłości, które Bóg wpisał w życie błogosławionego, niech pomoże nam odnowić to nasze zawierzenie i wyznanie miłości do Boga. Niech pomoże nam być wytrwałymi ale i jednocześnie być zawsze świadkami miłości Boga dla innych – mówił na zakończenie bp Solarczyk.

Przed liturgią wykład „Kardynał Stefan Wyszyński – Wychowawca Narodu” wygłosił prof. dr. hab. Jan Żaryn. Mówił, że Prymas Wyszyński wziął na swoje baki, przeniesienie narodu polskiego z pierwszego, w drugie tysiąclecie. Wszystko to odbywało się w trudnym dla chrześcijaństwa czasie komunizmu. Kard. Wyszyński wierzył, że jako człowiek nie byłby w stanie udźwignąć tego wszystkiego bez opieki Matki Bożej. – Jak wiemy, polskie kapłaństwo od samego początku jest mocno naznaczone męczeństwem, od św. Wojciecha, Stanisława Biskupa aż po wszystkie następne pokolenia, do XIX wieku włącznie. On żył w tej rzeczywistości męczeństwa także swoich kolegów kapłanów. To męczeństwo nie jest dla niego zjawiskiem zewnętrznym lecz towarzyszącym – mówił prof. Żaryn.

– Komuniści niszczyli Kościół na jego oczach. On był tym, który niósł brzemię odpowiedzialności za katolicyzm, Kościół i Polaków dotkniętych stalinowską ideologią i praktyką. Prymas Tysiąclecia dążył do tego, aby w tym trudnym czasie Bóg wzrastał w narodzie – dodał prelegent.

Pomnik kard. Wyszyńskiego został odlany z brązu a jego wysokość wynosi 2,3 m. Monument stoi przed kościołem św. Stefana. Jego autorem jest znany radomski rzeźbiarz Dominik Wdowski. Pomniki jego autorstwa (Jana Pawła II i i kard. Stefana Wyszyńskiego) stoją przed radomską katedrą oraz (Jana Pawła II) przed gmachem Wyższego Seminarium Duchownego w Radomiu. Poświęcony dzisiaj pomnik przedstawia kard. Wyszyńskiego w pozycji stojącej i ubranego w liturgiczne szaty. Pomnik waży ok. 350 kilogramów. – Cieszę się, że miałem wolną rękę przy jego zaprojektowaniu. Kard. Wyszyński w jednej ręce trzyma różaniec a w drugiej Biblię – powiedział D. Wdowski.

Dodajmy, że kościół św. Stefana w Radomiu zbudowano jako wotum wdzięczności Prymasowi Tysiąclecia. Cześć kardynałowi Wyszyńskiemu oddano przez fakt uformowania bryły kościoła na wzór rzymskiej bazyliki Najświętszej Maryi Panny na Zatybrzu, która była tytularnym kościołem kardynalskim Prymasa Polski.

W koncelebrze uczestniczyli biskupi Piotr Turzyński i Paweł Socha – świadek posługi duszpasterskiej Prymasa Tysiąclecia. Eucharystię koncelebrowali również: ks. Marek Fituch, kanclerz Kurii Diecezji Radomskiej, ks. Marek Adamczyk, rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Radomiu, ks. Jan Pawlik, który przez ponad 30 lat pełnił posługę duszpasterską wśród Polaków w Niemczech i jezuita ks. Mariusz Bigiel, organizator i pomysłodawca Kongresu Prymasa Wyszyńskiego.