Punktem wyjścia opowieści jest koncert zespołów Republika i UK Subs, który odbył się w Hali "Radoskóru" 27 lutego 1983 r.. Autor rozmawia z uczestnikami tego wydarzenia. Nie tylko o samym koncercie, ale też o tym, co dla ówczesnych młodych ludzi było ważne, jak wygladało wtedy ich życie. Z opowieści wyłania się więc obraz nie tylko pokolenia młodych ludzi w ostatnich latach PRL-u, ale też rzeczywistości, w jakiej wyrastali. 

Książka składa się z wypowiedzi bohaterów, przeplatanych od czasu do czasu odautorskim komentarzem. Dzięki temu opowieść staje się niezwykle wiarygodna. Oddając głos przede wszystkim uczestnikom opisywanych wydarzeń, pisarz świetnie nakreślił atmosferę tamtych lat - życie w szarych blokowiskach, pełne zakazów, biedy, nudy i braku perspektyw. Młodzież z książki Grzegorza Bartosa próbuje się buntować i nadać swojej młodości sens. Nie zawsze we własciwy sposób - Radom lat 80. ub. wieku to bowiem miasto, w którym jest sporo agresji i sporo strachu. Bójki prowokują nie tylko młodzi ludzie, ale i ówczesna milicja, która czuje się całkowicie bezkarna. 

"Zadymiarze" Grzegorza Bartosa to książka świetna pod każdym względem. Jest nie tylko nietuzinkowym portretem pokolenia. Bardzo dobrze się ją także czyta. Autentyczny język, rytm i dramatyzm sprawiają, że nie sposób się od niej oderwać. 

Posłuchaj rozmowy z Grzegorzem Bartosem o jego najnowszej książce "Zadymiarze":

Rozmawiała Beata Okulińska.

Grzegorz Bartos (ur. 1976) jest pisarzem i dramaturgiem. Związany z radomskimi Plantami. Autor powieści "Czapki z głów" (2007), „Anarchiści" (2007), „Rozdział zamknięty" (2011), „Opowieść o dwóch meczach i morderstwie" (2012), „Nigdzie teraz, teraz tutaj” (2015), „Cukiereczek” (2015). Autor sztuk teatralnych "Hazardziści", "Wszyscy jesteśmy grubasami", "Nadzy i martwi". Nominowany do Radomskiej Nagrody Kulturalnej za lata 2011 i 2012.