W średniowieczu była królewszczyzną należącą do kasztelanii radomskiej. Obecna jej nazwa obowiązuje jednak dopiero od XIX wieku. Mowa o Puszczy Kozienickiej. Członkowie Rady Naukowo-Społecznej Leśnego Kompleksu Promocyjnego postulują powrót do historycznej nazwy - Puszczy Radomskiej, która przed wiekami rozciągała się w granicach rzek Pilicy (od północy), Wisły (od wschodu), Iłżanki (od południa) i Szabasówki - dopływu Radomki koło Szydłowca - (od zachodu). W jej skład wchodziła obecna Puszcza Kozienicka i Puszcza Stromiecka. I to właśnie z połączenia tych dwóch kompleksów leśnych ma powstać nazwa Puszcza Radomska. - Trzeba wrócić do dobrych nazw. Wszędzie w literaturze funkcjonuje Puszcza Radomska. Ta inicjatywa ma sens, jeśli połączy się Puszczę Stromiecką i Kozienicką - mówi Tomasz Gogacz, regionalista i członek Rady Naukowo-Społecznej LKP ''Puszcza Kozienicka''. Ewentualna decyzja o zmianie nazwy puszczy należeć będzie do Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych. Puszcza Radomska niemal od początku państwowości polskiej należała do dóbr królewskich. Obręb Zwoleń (bez Policznej, Boguszówki, Czarnolasu) i Obręb Lipsko (bez Jaworu) były lasami skarbowymi różnych starostw, a lasy Obrębu Garbatka były lasami stołowymi. W 1347 roku Kazimierz Wielki wydał Statuty Wiślickie zachęcające do osiedlania się w puszczy. Pierwszymi osadami znanymi już w XII wieku były Tczów, Bartodzieje, Brzezinki, Strykowice Górne, Strykowice Błotne, Ciepielów, Kozienice, Policzna, Sieciechów. Powierzchnia Puszczy Kozienickiej wynosi obecnie ponad 29 tys. hektarów.