„Żywot św. Kazimierza królewica polskiego i książęcia litewskiego” wydany przez Muzeum Historii Polski jest najstarszym spisanym w języku polskim żywotem św. Kazimierza Jagiellończyka, pióra Mateusza Chryzostoma Wołodkiewicza. Druk ukazał się w 1606 roku, po czym zaginął bez śladu na kilkaset lat. Dzięki odnalezieniu w ostatnim czasie we Lwowie unikatowego egzemplarza tego tekstu czytelnicy mają dziś szansę poznać nieznany dotąd utwór w starannym i przystępnym opracowaniu Jana Okonia przy współpracy Katarzyny Gary i Jolanty Rzegockiej. Maciej Jaworski, Muzeum Historii Polski

Tekst został opublikowany razem z pozostałymi żywotami świętego: pierwszą z serii biografią królewicza autorstwa legata papieskiego Zachariasza Ferreriego (1521), łacińskim dziełem Grzegorza Święcickiego (1604), służącym za podstawę przekładu Wołodkiewicza, a także powstałą niemal równolegle wersją Piotra Skargi (1610).

Lektura nie zawiera opisów miejsc, z którymi związany był św. Kazimierz, choć wiadomo, że kierował państwem z Radomia. To jest raczej żywot świętego niż kronika – mówi prof. Dariusz Kupisz, Radomskie Towarzystwo Naukowe:

Popularyzacją życia św. Kaziemierza, patrona Miasta Radomia zajmuje się ks. prał. Edward Poniewierski. W rozmowie z Radiem Plus Radom wspomina dzień, w którym Święty Kazimierz został ogłoszony patronem Radomia:

Publikacja Muzeum Historii Polski jest bogato ilustrowana i wyróżnia się piękną szatą graficzną nawiązującą do siedemnastowiecznych wydań.