Dziś w Sejmie zaplanowano konferencję z udziałem przeciwników tego rozwiązania. Jak podkreśla Adam Struzik przekonywanie, że na region bez Warszawy popłynie większe źródło środków unijnych jest nieprawdziwe i bałamutne. - Do roku 2020 fundusze strukturalne są wynegocjowane przez województwa i rząd i podzielone. Żadne podziały administracyjne nie zwiększą tej puli środków. Takie działania mogą zaburzyć politykę spójności. To są bardzo niebezpieczne działania, chodzi tu tylko o politykę – mówi marszałek Mazowsza. Tłumacząc nierównomierny rozwój i wysokie bezrobocie, wskaźnik ubóstwa w większej części województwa Mazowieckiego Marszałek tłumaczy tym, że to jest naturalne, że znaczące, duże firmy mają swoje siedziby w większych miastach, aglomeracjach, ośrodkach. - Ale chcę podkreślić, że biorąc pod uwagę tempo rozwoju na przestrzeni ostatnich 18 lat, kiedy w takim kształcie funkcjonuje województwo, to widać że cały region jest dzisiaj liderem, jeśli chodzi o rozwój nie tylko w Polsce, ale w całej Unii. Dzisiaj Mazowsze, jako całość wytwarza 22,2% PKB – mówi Adam Struzik.

Dodaje też, że proponuje inny podział nie administracyjny, ale statystyczny. - I o to powinniśmy zabiegać wszyscy w Brukseli, to w tej kwestii musimy mówić jednym chórem – przekonuje Marszałek. Z kolei w kwestii „janosikowego” również nie ma argumentów „za”. Jak tłumaczy Adam Struzik. - Jeśli dziś podzielimy województwo, to tylko część „janosikowego” trafiałaby do Mazowsza, a większość do innych województw. Nieporozumieniem jest argumentowanie, że biedniejsze województwa utrzyma się z dotacji, z subwencji. Nie ma sensu tworzenia takiego województwa z dziurą w środku, którą jest lokomotywą województwa, mam na myśli Warszawę i okolice. Podział województwa sprawi, że nie będzie redystrybucji środków, które dziś idą na szkoły, drogi, placówki kultury – przekonuje Marszałek Adam Struzik.Przypomnijmy, podział województwa z wyłączeniem Warszawy zapowiadali politycy PiS. Te i inne argumenty, przytaczane przez Marszałka Mazowsza będą omawiany dziś poodczas konferencji w Sejmie.

Poniżej prezentujemy list otwarty marszałka Adama Struzika w sprawie ewentualnego podziału administracyjnego województwa mazowieckiego 

Szanowni Państwo!

„Przed nami wyzwanie podziału Mazowsza” – zapowiedział 13 stycznia Marszałek Sejmu Marek Kuchciński. Pomysł Prawa i Sprawiedliwości nie tyle podziału, co rozbioru Mazowsza nie jest nowy. Do tej pory wracał jedynie w okresie przedwyborczym i na szczęście nie był realizowany. Biorąc jednak pod uwagę nowe okoliczności oraz skalę i tempo zmian zachodzących w ostatnich tygodniach w naszym kraju, zapowiedź tę należy dziś traktować poważnie. Obecne centralne, największe i najprężniej rozwijające się województwo nie tylko w kraju, ale i w UE, może niebawem zostać podzielone na bogate województwo A i jedno z najbiedniejszych w Polsce – województwo B.

Tymczasem dziś, jak mówią dane GUS, Mazowsze ma prawie 23-procentowy udział w tworzeniu PKB. Jest liderem rozwoju w kraju i jednym z najszybciej rozwijających się regionów UE. Jaka przyszłość czekałaby nasz region, gdyby doszło do zapowiadanego wyodrębnienia Warszawy i powiatów ją okalających? Liczby mówią same za siebie. Powierzchnia województwa nie zmniejszyłaby się drastycznie, bo tylko o 14 proc. Jednak to właśnie na tych 14 proc. – czyli w stolicy i jej sąsiedztwie – działa 70 proc. firm generujących wpływy do mazowieckiego budżetu. Jak przełożyłoby się to na dochody „nowego” województwa?

Dochody z podatku CIT spadłyby o ok. 90 proc.! A warto zauważyć, że większość dotychczasowych zadań pozostałaby do wykonania. Czy jakikolwiek, nawet najbardziej doświadczony i kompetentny wójt czy starosta byłby w stanie z dnia na dzień zredukować swój budżet o 90 proc.? Obawiam się, że jest to niemożliwe. 

Jednak rozbiór administracyjny Mazowsza to nie tylko kwestia zmiany granic województw i podwojenia administracji, to przede wszystkim rewolucja dla wszystkich samorządów i mieszkańców Mazowsza. Pierwszym zagrożeniem jest utrata wynegocjowanych już i wdrażanych środków unijnych na lata 2014-2020. Wiedzą Państwo najlepiej, ile pracy i środków już zaangażowały nasze samorządy, aby przygotować się do tej perspektywy. Tymczasem zmiana granic województwa oznacza konieczność renegocjacji wsparcia z Komisją Europejską, co w najlepszym wypadku oznaczać będzie opóźnienie w wydatkowaniu pomocy unijnej. Nie bez znaczenia dla postępu takich rozmów może mieć wszczęta przez Komisję Europejską procedura kontroli praworządności.

Kolejnymi konsekwencjami rozbijania Mazowsza na dwa osobne województwa jest konieczność olbrzymich i kosztownych zmian w strategicznych dokumentach wszystkich samorządów. Wszelkie strategie i analizy województwa, które są fundamentem dla wielu programów, planów i strategii gmin oraz powiatów, są przecież od 16 lat przygotowywane dla Mazowsza w obecnym kształcie. Dotychczasowy priorytet tych dokumentów – zrównoważony rozwój całego województwa – stoi w całkowitej sprzeczności z planowanym podziałem na województwo A i B. Oczywiście, pojawiają się dziesiątki kolejnych pytań i wątpliwości, na które w obecnej sytuacji trudno znaleźć racjonalną odpowiedź.

Skąd środki w „nowym” województwie B na remonty i modernizacje dróg, sprzęt dla szpitali, dotacje dla instytucji kultury, straży pożarnej czy organizacji pozarządowych? Brak środków uniemożliwić może zabezpieczenie wkładów własnych do projektów unijnych. Co z przyszłością najdynamiczniej rozwijającej się w Polsce spółki kolejowej Koleje Mazowieckie, która codziennie dowozi do Warszawy 170 tys. mieszkańców z wszystkich rejonów Mazowsza?

Podział województwa to trudny do wyobrażenia podział spółki, który zdezorganizowałby przewozy regionalne w obrębie tych dwóch województw. W tym kontekście, mimo szczerych chęci zrozumienia intencji pomysłodawców, trudno uciec od refleksji, że zmiana ta przyniesie regionowi, który jest dziś przedstawiany jako przykład dynamicznego rozwoju – marginalizację i destabilizację. Po wyrwaniu centralnej część województwa wiele z miast znajdzie się na peryferiach nowego regionu. Poza tym fakt umiejscowienia w kluczowej, centralnej części obszaru innego tworu administracyjnego utrudni proces komunikacji i integracji całego regionu.

Paradoksalnie zmiany te nie przyniosą nic dobrego stolicy i powiatom przyległym. Warszawa wydzielona jako samodzielne województwo miałaby zamkniętą drogę do funduszy unijnych, ponieważ sama jest na tyle zamożna, że nie byłoby podstawy do występowania o wsparcie ze strony UE. Trudno zatem znaleźć racjonalny i pozapolityczny powód rozbioru Mazowsza. Argument zachowania w ten sposób po 2020 r. środków unijnych stracił już rację bytu. Rada ministrów Rządu PO-PSL poparła bowiem wprowadzenie nowego „podziału” statystycznego i określenia dwóch NUTS-2 dla Mazowsza (czyli statystycznych obszarów, dla których liczone są środki unijne). To tańsze i rozsądniejsze rozwiązanie, które zagwarantuje Mazowszu pieniądze unijne w kolejnej perspektywie. Taki zabieg nie generuje żadnych kosztów, a zapewnia subregionom: siedleckiemu, ostrołęckiemu, radomskiemu, płockiemu i ciechanowskiemu korzystanie ze środków unijnych w przyszłej perspektywie. 

W obliczu zapowiedzi Rządu RP zwracam się do Państwa z prośbą o zajęcie przez Rady Gmin i Powiatów stanowisk broniących integralności naszego województwa. Pamiętajmy, że jego rozwój i dobra kondycja to zasługa mieszkańców Mazowsza i całej naszej samorządowej wspólnoty. Pamiętajmy również słowa śp. prof. Michała Kuleszy, współtwórcy reformy samorządowej, dla którego Polska samorządowa miała opierać się na silnych, samowystarczalnych i niezależnych samorządach.