Pierwsze badania archeologiczne przy opoczyńskim zamku prowadzone były w 2017 roku. Kilka wykopów pokazało wtedy przebieg muru miejskiego. Odnalezione zostały także monety oraz fragmenty ceramiki. W tym roku badania archeologiczne wróciły na opoczyński zamek. Wszystko za sprawą prowadzonego remontu zabytkowego obiektu, w którym swoją siedzibę ma Muzeum Regionalne w Opocznie, wyjaśnia Adam Grabowski, dyrektor placówki. – Archeolodzy przekopali dookoła nasz zamek na głębokość 80 cm. Tu niestety warstwy były mocno zmieszane, więc ciekawych wniosków na podstawie tego materiału nie można było wyciągnąć. Ale wykonane zostały również trzy sondażowe głębsze wkopy do calca, w tym dwa na dziedzińcu, które okazały się najbardziej wartościowe – mówi dyrektor. Dzięki nim odkryte zostały najbardziej cenne warstwy, te nienaruszone przez człowieka.

Bardzo ciekawe okazały się zwłaszcza sondażowe wykopy na zamkowym dziedzińcu, mówi prowadzący badania w Opocznie archeolog Ireneusz Klimczyk. Jak wyjaśnia, odkopany mur średniowieczny pod ścianą lewego skrzydła zamku w pewnym momencie się kończy, a dalszy fragment budynku pozbawiony jest praktycznie starego fundamentu. – Jest wysoce prawdopodobne, że właśnie tu była brama – mówi.

A to oznacza, że zamek w Opocznie prawdopodobnie wyglądał przed wiekami inaczej niż do niedawna sądzono. Dotyczy to również skrzydła prostopadłego do obecnej ulicy Bończy.

Jak mówi archeolog, sondażowe wykopy na dziedzińcu pozwoliły dostać się do warstw nienaruszonych przez człowieka. Dzięki pracom odsłonięty został m.in. niewielki fragment bruku. Znajduje się on niemal 1,5 metra pod aktualnym poziomem dziedzińca zamkowego. – Bruk jest bezpośrednio położony na calcu, więc możemy powiedzieć, że to jest bruk, który został ułożony w czasie, gdy zamek był budowany. Nic starszego już nie możemy znaleźć, bo jest to położone na skale macierzystej – mówi archeolog Ireneusz Klimczyk. Wskazuje również poszczególne warstwy w sondażowym wykopie.

W wykopie udało się znaleźć pochodzące prawdopodobnie z XV wieku fragmenty kafla oraz sporo kości dzików i monety. – Większość to monety XIX-wieczne, ale mamy też przynajmniej dwie starsze, boratynkę Jana Kazimierza i Augusta Sasa – wyjaśnia archeolog. Zaznacza jednak, że większości nie udało na razie rozpoznać. Muszą zostać poddane konserwacji.

Uzyskany dzięki pracom archeologicznym materiał teraz zostanie oczyszczony, przebadany i opracowany naukowo. Dopiero po tym żmudnym procesie trafi do opoczyńskiego muzeum, gdzie udostępniony zostanie zwiedzającym.