Kaplan diecezji sandomierskiej pochodził z Suchej koło Pionek. Ukończył filologię polską na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, a także teologię pastoralną uzyskując doktorat z homiletyki. Był diecezjalnym duszpasterzem młodzieży w diecezji sandomierskiej i sandomiersko-radomskiej, prekursorem ruchu Światło-Życie w naszej diecezji i wieloletnim wykładowcą homiletyki, pedagogiki, liturgiki i literatury polskiej i chrześcijańskiej. Był także organizatorem i reżyserem teatru seminaryjnego w Wyższym Seminarium Duchownym w Sandomierzu i Radomiu.

Bp Piotr Turzyński nazywa ks. prałata Wiesława Wilka świadkiem niewidzialnego:

- Był świadkiem Chrystusa, bo poszedł za Nim, a jako wykładowca uczył nas homiletyki, a więc tego, jak głosić słowo Boże. w drugim wymiarze był świadkiem kultury, który uczył alumnów literatury i teatru, gdyż ks. Wilk był reżyserem wielu spektakli, a my, klerycy wielu seminaryjnych pokoleń, graliśmy w diecezji, ale też i poza nią. A trzeci wymiar to przyszłość, też niewidzialna. Ks. Wilk zawsze okazywał miłość do młodzieży, która jest przyszłością Kościoła. Był jednym z prekursorów ruchu oazowego w naszej diecezji – wyjaśnia bp Piotr Turzyński.

Ks. infułat Józef Krasiński określał ks. Wiesława Wilka teologiem kultury, a także autentycznym humanistą i prawdziwym arystokratą ducha. - Dziękujemy za Twoją przyjaźń, wielkość, której wszyscyśmy doświadczyli i za Twoją pokorę.

W końcu lat 80 kardynał Józef Glemp mianował Księdza Profesora członkiem Komisji Przygotowawczej II Synodu Plenarnego. Posługa kapłańska Księdza Profesora została dostrzeżona i uhonorowana przez św. Jana Pawła II, który wyniósł go do godności kapelana Jego Świątobliwości, prałata papieskiego. Ksiądz Wilk był dziekanem kapituły katedralnej, dążył, m.in. poprzez organizowanie prelekcji naukowych, do rozwoju kultu bł. Wincentego Kadłubka. Ponadto za czasów jego dziekaństwa utrwalono marmurowymi tablicami postacie wielkich hierarchów związanych z Sandomierzem: abp. Mikołaja Trąby i kard. Zbigniewa Oleśnickiego.

Ks. prał. Wiesław Wilk urodził się 27 kwietnia 1932 roku w Czarnej, parafia Sucha, diec. radomska. Studia filozoficzno-teologiczne w latach 1951-1956 odbył w Wyższym Seminarium Duchownym w Sandomierzu. Święcenia kapłańskie przyjął dnia 17 czerwca 1956 roku.Ukończył studia specjalistyczne z zakresu filologii polskiej i teologii pastoralnej w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, zwieńczone w 1981 roku stopniem doktora teologii pastoralnej.

Jako wikariusz posługiwał w parafii pw. Wszystkich Świętych w Starachowicach w latach 1961-1966. Pracował w Referacie Duszpasterskim Kurii Diecezjalnej, a następnie był dyrektorem Wydziału Duszpasterstwa Diecezji Sandomierskiej w latach 1973-1979.

Został odznaczony godnościami: Kanonik honorowy Sandomierskiej Kapituły Katedralnej w 1976 roku; Kanonik gremialny Sandomierskiej Kapituły Katedralnej w 1986 roku; Prałat archidiakon Sandomierskiej Kapituły Katedralnej w 1995 roku; Kapelan honorowy Jego Świątobliwości w 1991 roku; Dziekan Kapituły Katedralnej Sandomierskiej w 2005 roku.

Był autorem 40 rozpraw i artykułów naukowych oraz 70 publikacji popularnych z historii, homiletyki i teatrologii.

Program uroczystości pogrzebowych:

Wtorek, 15 czerwca 2021 r., godz. 15.00 - Msza św. żałobna w Bazylice katedralnej w Sandomierzu.Środa,

16 czerwca 2021 r., godz. 12.00 - Msza św. pogrzebowa w kościele parafialnym w Suchej (Diecezja Radomska) i złożenie ciała na miejscowym cmentarzu.

+ Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie!