Wolontariusze służą chorym 24 godziny na dobę i przez 7 dni w tygodniu. - Dlatego zachęcamy do podjęcia próby włączenia się w jakikolwiek sposób w wolontariat, nawet raz w tygodniu. Każdy jest mile widziany i znajdzie dla siebie zajęcie. Rozpaczliwie natomiast brakuje nam lekarzy i pielęgniarek, bo chorych wciąż przybywa a nasz telefon nie milknie, bo tyle ludzi dzwoni z prośbą o objęcie opieką mamy, taty, dziecka - mówi ks. Marek Kujawski.

Obecnie trwa budowa Hospicjum Królowej Apostołów, które powstaje w podradomskim Sołtykowie. Inwestycja jest odpowiedzią na problemy zidentyfikowane na terenie województwa mazowieckiego w zakresie dostępu do świadczeń opieki hospicyjnej. Najbogatsze w kraju województwo charakteryzuje się jednym z najniższych wskaźników dostępności do świadczeń stacjonarnych w tym zakresie w całej Polsce. Dysponuje tylko 19 hospicjami stacjonarnymi, a liczba dostępnych w nich łóżek jest niemal 30 procent niższa niż średnio dla Polski w stosunku do liczby mieszkańców.

W południowej części województwa jedyną tego typu placówką jest oddział paliatywny w Zwoleniu, dysponujący zaledwie 10 łóżkami oraz zaledwie 8 ośrodków udzielających świadczeń w trybie ambulatoryjnym (ponad 60 procent mniej niż średnio w kraju w stosunku do liczby mieszkańców). Tylko jedna placówka w Warszawie prowadzi opiekę perinatalną.

Kosztorys całej inwestycji, czyli domu hospicyjnego, domów mieszkalnych dla rodzin oraz towarzyszącej im infrastruktury opiewa na kwotę ok. 60 milionów złotych. Powierzchnia użytkowa budynku głównego wyniesie ponad 5700 metrów kwadratowych. Hospicjum będzie mogło przyjąć kilkaset chorych.

W regionie radomskim nie ma stacjonarnego hospicjum dla osób nieuleczalnie chorych. Stowarzyszenie Hospicjum Królowej Apostołów swoją posługę jako Hospicjum Domowe prowadzi od 2003 roku. Wolontariusze hospicjum codziennie sprawują opiekę nad chorymi, dziećmi, młodzieżą i dorosłymi, w ich domach, oddalonych nawet kilkadziesiąt kilometrów od Radomia. Niektórzy podopieczni wymagają opieki stacjonarnej. Wiele z tych osób nie ma rodzin, a potrzebuje opieki medycznej, psychologicznej, socjalnej, duchowej na miejscu. Dla wielu leczenie poza domem to też dramat rozstania z bliskimi. Dlatego stworzenie domu hospicyjnego byłoby odpowiedzią na te potrzeby.