Rita, zanim została kanonizowana, była córką, żoną, matką a później zakonnicą i pewnie dlatego tak dobrze rozumie ludzkie troski oraz kłopoty. Od kilku stuleci wygrywa też w rankingach świętych. Na swoją pozycję solidnie zapracowała... skutecznością. I to w problemach, które z ludzkiego punktu widzenia wydają się niemożliwe do rozwiązania. Ale nie dla św. Rity.

Została augustiańską mniszką po śmierci męża i synów, i za murami klasztoru spędziła 40 lat. Zmarła 22 maja 1457 r. i od tamtej pory św. Rita podbija serca ludzi na całym świecie. Również w diecezji radomskiej jej kult rośnie z roku na rok.

Od 24 grudnia 2023 r. jest obecna w relikwiach, w kościele parafialnym w Nieświniu. Na nabożeństwa do parafialnej świątyni zjeżdżają ludzie z różnych stron diecezji radomskiej oraz Polski, czego dowodem są prośby składane każdego miesiąca. Nie brakuje też róż, z którymi przychodzą wierni, by prosić: Rito, o wspomóż. Tak bardzo Cię proszę, usuń ten, ból co w sercu swoim noszę…i naucz nas kochać, ufać jak ty …

Rita, mimo ogromnej liczby łask, jakie ma na koncie u Boga, pozostała bardzo ludzka. Była prawdziwym człowiekiem. Doświadczała tego samego, co my. Znała też smak rozczarowań, odrzucenia, niezrozumienia, samotności wśród najbliższych. Jednym słowem: problemy Rity i problemy zwykłego człowieka są takie same. To wspólne doświadczenie czyni ją nam bliską.

Tego dnia szczególnie pamiętajmy, by podziękować św. Ricie. Mocno się napracowała, prosząc za nami.

To święta na każdy czas i w każdym strapieniu.

Przy kościele tworzony jest Ogród Świętej Rity z różami, modlitewnikami oraz pamiątkami.