29 października zmarł wybitny skrzypek regionu radomskiego Tadeusz Jedynak. Miał 97 lat.

Tadeusz Jedynak urodził się 16 stycznia 1923 roku w Przystałowicach Małych. To stąd pochodzili Piotr Gaca (1927 – 2017) oraz jego brat Jan Gaca (1933 – 2013). Tutaj mieszka nadal, spokrewniony z nieżyjącym Tadeuszem Jedynakiem, znany skrzypek Jan Kmita - czytamy na Fb Muzeum Wsi Radomskiej. W rodzinie Tadeusza Jedynaka nie było tradycji zawodowego muzykowania, jednak on przejawiał zdolności muzyczne już od najwcześniejszego dzieciństwa. Zyskał wsparcie ojca, który wykonał dla niego pierwsze skrzypce, na których podjął pierwsze próby grania. W kolejnych latach uczył się grać na skrzypcach od muzykantów: Józefa Kędzierskiego, Franciszka Pańczaka oraz legendarnego Jana Bogusza z Kamiennej Woli. Tadeusz Jedynak rzadko grywał z harmonistami, swoje doświadczenie zdobywał głównie na wiejskich potańcówkach. Jedynie sporadyczne grywanie na weselach, w sposób znaczący wpłynęło zarówno na styl grania, jak i repertuar Tadeusza Jedynaka, które to pozostały niezmienne, niejako zakonserwowane przez wszystkie te lata, podczas których większość muzykantów w sposób naturalny musiała się poddać modom pochodzącym z miasta, zarówno w kwestii grywanych melodii, jak i współtowarzyszeniu coraz to nowym instrumentom - czytamy na Fb Muzeum Wsi Radomskiej. Fakt ten zachwycił w latach 80. XX wieku folklorystów i etnografów, a po 2000 roku również poszukujących „źródeł” muzyki ludowej pasjonatów. Tadeusz Jedynak został „odkryty” na nowo. Dowodem jego umiejętności, jak również znacznej wartości jego gry są zdobywane w kolejnych latach nagrody, w tym najważniejsze: Złota Baszta na Ogólnopolskim Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu Dolnym (1983), Nagroda im. Oskara Kolberga za zasługi dla kultury ludowej (1994), srebrny medal „Zasłużony kulturze Gloria Artis” (2014) oraz nagroda „Muzyka Źródeł”, przyznawana przez Program 2 Polskiego Radia (2015). Z kolei zainteresowanie, jakie muzyka grana przez Tadeusza Jedynaka, wzbudziła w środowisku inspirującym się muzyką ludową, zaowocowało wyjątkowo bogatą dokumentacją dorobku muzykanta. (Fb Muzeum Wsi Radomskiej).