Pamięć mieszkańców radomskiego getta uczczono w piątek, 4  sierpnia br. uroczystym apelem. Uroczystości odbyły się na placu przy Pomniku Ofiar Getta, u zbiegu ulic Anielewicza, Bóżnicznej i Podwalnej, gdzie kiedyś stała synagoga.

W obchodach 81 rocznicy likwidacji getta w Radomiu wzięli udział m.in. Michael Schudrich, naczelny rabin polski, Jakow Liwne, ambasador Izraela w Polsce, zastępca ambasadora Niemiec.

Prezydent Radomia Radosław Witkowski-powiedział między innymi: Radom przed II wojną światową był miastem wielokulturowym. Ludzie żyli ze sobą w zgodzie. II wojna światowa przerwała tę koegzystencję narodów, a my dzisiaj spotkaliśmy się, żeby dać świadectwo, że Radom zawsze był miastem tolerancyjnym i gotowym do pomocy. Naszym obowiązkiem jest pamiętać o społeczności żydowskiej, żyjącej w naszym mieście. To przecież nasza wspólna historia. Historia przyjaciół. Ludzi, którzy przez stulecia żyli i tworzyli nasze miasto. Ich śmierć nie poszła na marne. Dzisiejsza uroczystość skłania nas do refleksji i podejmowania działań ku temu, aby nigdy więcej tak straszne wydarzenia nie zaistniały-powiedział prezydent Radosław Witkowski.

Getto w Radomiu stanowiły dwie części: śródmiejska i na Glinicach. Granice tzw. dużego getta obejmowały tradycyjną dzielnicę żydowską i były wytyczone: od kościoła ewangelickiego ulicą Reja do Mireckiego, potem Mleczną do rzeki Mlecznej i Piotrówki, przecinały ulicę św. Wacława do Przechodniej, Starokrakowską, Mariacką, Narutowicza do Peretza, równolegle od ul. Narutowicza do Bernardyńskiej i do Wałowej, a następnie ul. Rwańską do Rynku i ul. Szwarlikowskiej.

Getto przestało istnieć w dwóch etapach 4-5 sierpnia i 16-18 sierpnia 1942 roku . Blisko 30 tys. mieszkańców getta wywieziono do Treblinki i wymordowano.