Od 1550 r. kolatorami parafii i właścicielami Policzny było Kochanowscy herbu Korwin. W kościele polickim został ochrzczony Jan Kochanowski – najwybitniejszy twórca polskiego renesansu. Na cmentarzu przykościelnym grzebano parafian, a wśród nich członków rodziny poety, m.in. córki Urszulkę i Hannę, syna Jana i jego żonę Dorotę. W 1584 r., po sprowadzeniu zwłok z Lublina, pochowano tam również Jana Kochanowskiego. W 1610 r. szczątki wszystkich Kochanowskich przeniesiono do krypty w kościele parafialnym w Zwoleniu.

W I połowie XIX w. w niewielkiej odległości od kościoła założono cmentarz grzebalny. Jednak jeszcze przez kilkadziesiąt lat zdarzały się pochówki na cmentarzu przykościelnym. Z tego okresu zachowały się dwa nagrobki: Tekli Boguckiej i Malachiasza Boguckiego w formie ozdobnego cippusu z akroterionami oraz płaskorzeźbiona płyta nagrobna Leokadii Krassowskiej. Obiekty wykonano z piaskowca w stylistyce klasycystycznej. Użyto motywu wieńca laurowego, rozety, płonącej pochodni oraz klepsydry.

Cmentarz jest ważnym dokumentem kilkusetletniej historii parafii oraz dziejów rodu Kochanowskich, a z uwagi na życie i twórczość Jana Kochanowskiego zajmuje istotną pozycję na kartach historii Polski.