Panie leśniczy, znalazłem w lesie podczas spaceru młodą, porzuconą sarenkę/zajączka, mogę ją do pana podrzucić? – takie telefony dostają leśnicy każdej wiosny. Jeszcze więcej podobnych zgłoszeń i pytań napływa do ośrodków rehabilitacji i azylów dla dzikich zwierząt. Okazuje się, jednak, że w 90% zabierane z lasu młode sarny, jelenie czy ptaki wcale nie potrzebują naszej pomocy. To, że są same, nie oznacza, że są porzucone. - Troska zwierzęca różni się od troski ludzkiej - zauważa Paweł Kosin z Nadleśnictwa Daleszyce: 

Podobnie jest jeśli chodzi o zające:

Młode dziki są bardzo ciekawskie i często odłączają się od grupy. Nasza chęć pomocy może skończyć się źle - zwłaszcza dla nas:

Często "ofiarami" naszej pomocy padają również ptaki. - Jeżeli widzimy, że pisklę wypadło z gniazda musimy ocenić, czy damy radę włożyć je tam z powrotem. Nie starajmy się za wszelką cenę, wchodząc na drabinę lub szukając innych sposobów ulokować pisklęcia w gnieździe - apeluje Paweł Kosin. Często chcemy również pomóc tzw. podlotom, czyli ptakom, które dopiero uczą się latać. Tutaj nasza ingerencja również może przynieść więcej szkody niż pożytku: 

Jeżeli widzimy, że zwierzę jest ranne i na pewno potrzebuje pomocy, powinniśmy poszukać najbliższego ośrodka rehabilitacji dla dzikich zwierząt lub azylu dla dzikich zwierząt: 

Musimy zrozumieć, że zwierzęca troska różni się od tej ludzkiej. Dlatego lepiej dobrze ocenić, czy zwierzę faktycznie potrzebuje naszej pomocy, by przez niewiedzę nie skazać go na prawdziwe kłopoty.