W pierwszą niedzielę Adwentu coraz częściej, również w naszych domach i kościołach, pojawiają się wieńce adwentowe, w których umieszcza się cztery świece. Są one symbolem światła, podarowanego światu przez narodziny Jezusa w noc Bożego Narodzenia.

W Kościele katolickim wieniec adwentowy pojawił się po raz pierwszy w 1925 w Kolonii, a w sąsiedniej Austrii – dopiero w 1945 roku.

Okrągły kształt wieńca adwentowego rozumiany jest symbol okręgu Ziemi, wieczności oraz symbol Boga. Wieńce adwentowe poświęca się w sobotę przed pierwszą niedzielą Adwentu.

Podczas Adwentu sprawowane są Roraty, czyli zwyczajowo poranne Msze św. wotywna ku czci Najświętszej Maryi Panny. Niekiedy, z uwagi na udział dzieci i młodzieży, roraty odprawia się wieczorem. W niektórych parafiach dzieci przychodzą na msze roratne z zaświeconymi lampionami.

Podczas Adwentu wierni otrzymują opłatek wigilijny. Białym chlebem symbolicznie należy się podzielić w Święta Bożego Narodzenia. W kościołach musi zostać on poświęcony, a następnie, według określonego porządku, rozdany wiernym.

Kapłani zachęcają do zaopatrywania się w niego wyłącznie w parafiach, nie zaś w supermarkecie czy na bazarze. Ma to być znak przynależności do wspólnoty parafialnej. Należy jednak uważać, aby nie trafić na nieuczciwych dystrybutorów, chcących jedynie pozyskać ofiary pieniężne składane przy tej okazji przez wiernych.