Wierni przynoszą do kościoła w mniejszych lub większych koszyczkach pokarmy. Koszyki są pięknie przystrojone. Zwykle to rodzinne wydarzenie. Na święcenie pokarmów zabierane są nawet najmłodsze dzieci. Świątynia napełnia się niecodziennymi zapachami. Mimo że woń jest kusząca, tzw. święconka spożyta zostanie dopiero jutro podczas śniadania wielkanocnego.

A co jest w koszykach? Chleb - pamiątka chleba, którym Jezus nakarmił lud, jajka - symbol nowego życia, baranek - znak Chrystusa "Baranka Bożego", wędliny, mięso - znak ofiary Chrystusa złożonej na krzyżu, ciała za nas wydanego, chrzan - ze względu na ostry smak znak cierpień Jezusa, jego męki i okrutnej śmierci, sól i pieprz - symbol zachowania przed zepsuciem. To lista podstawowa, która niejednokrotnie jest rozszerzana.

Błogosławieństwo pokarmów przypomina o wadze wspólnoty stołu. Chrystus nakazał uczniom przygotować Ostatnią Wieczerzę, zasiadł także do stołu z uczniami w Emaus, posilał się po zmartwychwstaniu z apostołami. - Prosimy Cię, daj nam z wiarą przeżywać Twoją obecność między nami podczas świątecznego posiłku, w dzień Twojego zwycięstwa, abyśmy, mogli się radować z udziału w Twoim życiu i zmartwychwstaniu - słyszymy w modlitwie przy błogosławieństwie pokarmów. W parafii św. Łukasza obrzędu dokonywał m.in. ks. Grzegorz Opiela.

Kapłan zaapelował także, abyśmy w tych dniach szczególnie pamiętali o chorych, samotnych i ubogich i dzieli się z nimi paschalną radością. 

Wierni usłyszeli też pierwsze życzenia.

Warto pamiętać, aby będąc na święceniu pokarmów zatrzymać się nawet na chwilę adoracji Najśw. Sakramentu. Przekonywała o tym w parafii bł. Annuarity w Radomiu Wspólnota św. Dobrego Łotra.