W homilii bp Tomasik „dziękował za człowieka wielkiego formatu”. - Bogactwo zainteresowań, miłości i piękna, chrześcijanin zatroskany o to, by ukazać związek wiary i kultury. Zatroskany o dziedzictwo diecezji. Dziękujemy dzisiaj za duszpasterza, który zatroskany o Kościół, czuwał nad pięknem ludzkim serc ale także świątyń – mówił ksiądz biskup.

- Dziękujemy za budzenie poczucia odpowiedzialności za Kościół wśród księży i wiernych świeckich. Dziękujemy za to, że ksiądz prałat był autentycznym świadkiem Jezusa Chrystusa. Był nie tylko nauczycielem, ale przede wszystkim świadkiem, który swoim zaangażowaniem ukazywał wielkość i piękno Ewangelii, życia chrześcijańskiego i znaczenie Chrystusa w życiu człowieka. W czasach kiedy jest potężny atak na Kościół, potrzebne są żywe wzory. Bogu dziękujemy, że ksiądz prałat był i jest takim wzorem – mówił bp Tomasik.

Dalej bp Tomasik przywołał fragment wiersza Czesława Miłosza, laureata nagrody Nobla: „Przyjdź, Duchu Święty, Jestem człowiek tylko, więc potrzebuje widzialnych znaków, ale rozumiem, że znaki mogą być tylko ludzkie. Zbudź więc jednego człowieka gdziekolwiek na ziemi i pozwól, abym patrząc na niego podziwiać mógł Ciebie”.

- Dziękujemy Bogu za to, że ksiądz Edward był takim znakiem dla innych i był drogowskazem do Chrystusa i wzorem tego, jak można przyjąć Ewangelię i konsekwentnie ją realizować. Księże prałacie, wyszeptałeś na łożu szpitalnym tę dziwną myśl: „moja misja się skończyła”. Księże prałacie, twoja misja trwa i módl się do Boga za nas wszystkich, abyśmy byli świadkami Chrystusa. Módl się o światłość i siłę dla wszystkich kapłanów, którzy w tych trudnych czasach potrzebują nadzwyczajnej mocy – zakończył biskup-senior Henryk Tomasik.

Na zakończenie liturgii żałobnej głos zabrał ks. prałat Krzysztof Ćwiek, proboszcz radomskiej katedry. Mówił, że ksiądz prałat Poniewierski był wyjątkowym człowiekiem, jako duszpasterz, ale i też osoba zatroskana o losy Kościoła, diecezji, miasta i parafii katedralnej oraz dekanatu Radom Centrum, któremu przez wiele lat przewodniczył. - Był prawdziwie człowiekiem Kościoła na każdym odcinku swojego życia, na którym postawiła go Boża Opatrzność – powiedział ks. Krzysztof Ćwiek.

W imieniu wiernych świeckich głos zabrali Roman Opałka i Barbara Zarychta: