Wiernych przywitał biskup radomski Marek Solarczyk. - Gromadzimy się w naszej katedrze, by zawierzać Bogu księdza prałata Edwarda Poniewierskiego. Trudno wymienić wszystkie tajemnicę, która nas łączą, ale stajemy z otwartością serca i wiary i witam was wszystkich serdecznie. Łączymy się także duchowo z biskupem Adamem Odzimkiem – mówił bp Solarczyk.

W homilii abp Wacław Depo mówił, że niezależnie od miejsca pracy i wyzwań, które stały przed ks. Edwardem, promieniowała z niego zawsze godność Chrystusowego kapłaństwa, która nie była z niego, ale przez niego dla każdego z nas i wszystkich, współbraci i ludzi powierzonych jego drodze. - Odznaczał się głębokim humanizmem życia dla drugich, obdarzony unikalnym poczuciem humoru i trafnymi w sytuacjach ripostami, każde słowo i zachowanie przeżywał głębiej, niż to wydawać się mogło na zewnątrz – powiedział ksiądz arcybiskup.

- Dzisiaj, kiedy tą Eucharystią dziękujemy Bogu za dar życia i posługiwania ks. Edwarda, również poprzez wspólnotę kapłanów wyświęconych w 1978 roku, pragnę zaświadczyć o dwóch darach, które stały się szczególnym świadectwem ale i troską, odpowiedzialnością kapłana: jest już szóstym kapłanem, który odchodzi z życia do domu Ojca z naszej osiemnastki a od pierwszego zmarłego ks. Stanisława Maickiego zobowiązał nas wszystkich i pilnował po obecny czas, zwołując nas kolegialne do kościołów i miejsc ich wiecznego spoczynku w rocznice ich śmierci. Uśmiechaliśmy się kiedyś, że będzie biedny ten ostatni, który będzie musiał jeździć do 17 miejsc i kościołów, by dziękować za każdego z nas – opowiadał abp Depo.

Drugiem darem – mówił dalej abp Depo - były wspólne rekolekcje w domu seminaryjnym w Sandomierzu na 40. rocznicę święceń we wrześniu 2018 roku. - Sprawowaliśmy mszę świętą w krypcie biskupów sandomierskich przy grobie sługi Bożego bp. Piotra Gołębiowskiego. Te drogi były wyreżyserowane łaską i współdziałaniem ks. Edwarda – powiedział kaznodzieja.

List Józefa Dąbrowskiego polskiego zwierzchnika Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie odczytał Dariusz Żytnicki, członek zakonu. - Jako kawaler zakonu był pokornym i cichym robotnikiem w polskim zwierzchnictwie. Przez 19 lat troszczył się o formację duchową i uświęcenie dam i kawalerów pochodzących z diecezji radomskiej. Był zawsze otwarty, życzliwy i uśmiechnięty. Umiał bez rozgłosu i fanfar pozyskiwać serca innych dla dzieł Pana w Ziemi Świętej – napisał w liście Józef Dąbrowski:

List rodziny ks. Poniewierskiego odczytał ks. Marek Adamczyk, proboszcz parafii św. Królowej Jadwigi w Radomiu. - Dziękujemy za świadectwo życia wiarą, za przykład ukochania drugiego człowieka - czytamy w liście.

Uroczystości pogrzebowe transmitowało Radio Plus Radom.

Ks. Edward Poniewierski urodził się 9 września 1953 roku w Radomiu, a święcenia kapłańskie przyjął 3 czerwca 1978 roku z rąk Sługi Bożego biskupa Piotra Gołębiowskiego w Sandomierzu. Swoje kapłaństwo rozpoczął od wikariatu w parafii Kuczki (1978-79), następnie pracował w parafii św. Jana Nepomucena w Przysusze (1979-82), a następnie w 1982 r. podjął studia specjalistyczne z teologii moralnej w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim w Lublinie, które ukończył licencjatem z teologii. w 1985 roku. Od 1986 roku pełnił posługę ojca duchownego alumnów Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu, a następnie w Radomiu, a także był kierownikiem duchowym księży i diecezjalnym dyrektorem Unii Apostolskiej Kapłanów. W dniu 7 marca 1991 r. został mianowany kanonikiem honorowym kapituły konkatedralnej w Radomiu. Podczas pielgrzymki Jana Pawła II prowadził komentarz w czasie mszy świętej na radomskim Sadkowie. Po reorganizacji Kościoła w Polsce bullą papieską z 25 marca 1992 r., został inkardynowany do nowo utworzonej diecezji radomskiej. Od 3 maja 1995 r. przez kilka dni był proboszczem parafii św. Idziego w Suchej. Z dniem 5 sierpnia 1996 r. został mianowany proboszczem parafii Matki Bożej Częstochowskiej w Radomiu.

W sierpniu 1999 roku posługę pasterską w diecezji przejął nowy biskup diecezjalny, bp Jan Chrapek, który w dzień swojego ingresu poprosił go, by podjął obowiązki kanclerza kurii diecezjalnej. Nominację otrzymał 4 września 1999 roku. 29 czerwca 2002 roku został proboszczem parafii katedralnej Opieki Najświętszej Maryi Panny w Radomiu i dziekanem Dekanatu Radom Centrum, a 24 czerwca 2004 roku otrzymał godność Kapelana Honorowego Jego Świątobliwości Jana Pawła II zostając prałatem. Od 2013 roku był wikariuszem generalnym diecezji radomskiej, kanclerzem Kurii Diecezji Radomskiej i rzecznikiem prasowym Biskupa Radomskiego.

Ks. Poniewierski był członkiem Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie, był kapelanem Klubu Inteligencji Katolickiej im. kard. Stefana Wyszyńskiego w Radomiu, regionalistą i miłośnikiem Radomia i Ziemi Radomskiej oraz autorem wielu opracowań o tematyce historycznej. Od grudnia 2018 roku był postulatorem w procesie beatyfikacyjnym ks. Romana Kotlarza, który prowadzi Diecezja Radomska.

Ks. Edward Poniewierski przeprowadził generalny remont radomskiej katedry. Przyczynił się do utworzenia Muzeum Katedralnego, gdzie eksponowane są pamiątki związane z historią katedry, biskupstwa radomskiego i męczennikami - kapłanami z okresy drugiej wojny światowej. W 2017 roku został laureatem nagrody św. Kazimierza, która jest przyznawana za osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechnianie i ochronę dóbr kultury, popularyzację dziedzictwa kulturowego i historii miasta Radomia.