W koncelebrze uczestniczyli bp Marek Solarczyk i bp senior Henryk Tomasik oraz kilkudziesięciu księży. Po liturgii, w kaplicy ostrobramskiej, została odmówiona Koronka do MB Miłosierdzia.

Witając zgromadzonych bp Solarczyk powiedział, że zgromadziliśmy się, aby dziękować za dary Bożego błogosławieństwa i bogactwo Bożych łask, jakie są naszym udziałem w tym miejscu przez wstawiennictwo Maryi. - Dziękuję za to wszystko, co się przez te lata dokonało w tym sanktuarium. Niech ta Eucharystia będzie naszym uwielbieniem za owoce tych 20 lat, ale i zawierzeniem tego wszystkiego, co przed nami, abyśmy jako pielgrzymi nadziei podążali dalej drogami Boga, wypełniając Jego dzieła - mówił biskup radomski.

Abp Filipazzi podkreślił, że dzisiejsza uroczystość przypada w roku jubileuszowym, który cały Kościół obchodzi w Rzymie i na całym świecie. Przypomniał, że papież Franciszek ogłosił ten czas pod znakiem cnoty nadziei, zapraszając nas, byśmy stali się „pielgrzymami nadziei”.

W dalszej części zwrócił uwagę, że kult Maryi jako Bramy Jutrzenki pomaga nam lepiej zrozumieć treść Jubileuszu w kontekście nadziei. Dodał, że w naszym codziennym języku często mówimy o nadziei, wskazując na to, czego pragniemy i oczekujemy. Przypomniał, że papież Benedykt XVI nazywał te nadzieje małymi lub dużymi nadziejami życia ludzkiego i nauczał, że nie są one jeszcze tą wielką, prawdziwą nadzieją, do której zaprasza nas jubileusz. - Ta prawdziwa nadzieja sprawia, że pragniemy i oczekujemy życia wiecznego z Bogiem oraz otrzymania od Niego środków potrzebnych do jego osiągnięcia. To właśnie jest chrześcijańska nadzieja – niebo, którego Maryja jest „szczęśliwą bramą” - powiedział kaznodzieja, nawiązując do hymnu "Witaj, Gwiazdo morza".

- Niestety, także wśród chrześcijan, a zwłaszcza w naszym głoszeniu przesłania Kościoła światu, temat życia wiecznego – główny przedmiot nadziei chrześcijańskiej – bywa pomijany. Wobec ataków pewnych ideologii, wciąż mających wpływ na mentalność i społeczeństwo i wytykających nam, że zajmujemy się niebem, a nie problemami ziemi, zbyt łatwo ulegamy tej krytyce i zaczynamy mówić tylko o sprawach ziemskich, zapominając, że jedynie perspektywa życia wiecznego nadaje prawdziwy i trwały sens naszemu życiu tutaj. Uważajmy, by jako chrześcijanie nie stać się materialistami, jak ci, o których pisze święty Paweł jako o ludziach „bez nadziei ani Boga na tym świecie”, ponieważ bez Boga nie ma prawdziwej nadziei – tylko On pozwala nam patrzeć dalej, poza ból i śmierć - mówił dalej nuncjusz apostolski w Polsce.

Od ponad 21 lat przewodnikiem w sanktuarium jest Agnieszka Polak. Wyraził radość, że ruch pielgrzymkowy utrzymuje się na tym samym poziomie, czyli ok. 70 tys. osób rocznie. - Kto raz modlił się przed obrazem, wraca ponownie, aby – jak sami mówią pielgrzymi – naładować duchowe baterie – opowiada przewodniczka sanktuarium. Podobnego zdania jest też siostra Izabela Gwóźdź, która w sanktuarium jest od 6 lat. – Wierni wracają tu cały czas. Dziękują za otrzymane łaski i proszą o następne – opowiada elżbietanka cieszyńska.

Budowniczy całego kompleksu sanktuaryjnego ks. Jerzy Karbownik przypomniał, że kopię obrazu Matki Bożej Miłosierdzia z wileńskiej Ostrej Bramy namalowała artystka Akademii Sztuk Pięknych w Wilnie, Izabela Borowska na zamówienie pierwszego biskupa radomskiego Edwarda Materskiego. – Nie byłoby tego miejsca, gdyby nie postać biskupa Edwarda Materskiego, pochodzącego z Wilna. To sanktuarium gromadzi ludzi, którzy szukają Boga, chcą wzmocnić swoją wiarę. Na pewno w pamięci pozostaną mi obrazy ludzi, którzy na kolanach obchodzą obraz Matki Bożej w kaplicy ostrobramskiej – powiedział ks. Karbownik.

Ks. prof. Marek Chmielewski wchodzi w skład Kapituły Ostrobramskiej w Skarżysku-Kamiennej. Jest przekonany, że koronacja obrazu była impulsem do dynamicznego rozwoju kultu Matki Bożej Ostrobramskiej. Mówi, że sanktuarium rozkwitło nie tylko pod względem estetycznym, lecz przede wszystkim jako miejsce wielu dzieł charytatywnych.

W koronacji obrazu w 2005 roku uczestniczyło ok. 30 tysięcy osób. Mszy świętej przewodniczył wówczas kardynał Henryk Gulbinowicz. Mszę świętą koncelebrowało prawie 350 księży i 28 biskupów. Specjalny telegram przysłał Ojciec Święty Benedykt XVI. Wizerunek maryjny koronowano 2 lipca – tego samego dnia, co oryginał w Wilnie, w roku 1927.

Kopię obrazu Matki Bożej Miłosierdzia z wileńskiej Ostrej Bramy namalowała artystka Akademii Sztuk Pięknych w Wilnie Izabela Borowska na zamówienie pierwszego biskupa radomskiego Edwarda Materskiego. 10 czerwca 1988 roku Jan Paweł II poświęcił kamień węgielny pod budowę sanktuarium, a pięć lat później Prymas Polski kardynał Józef Glemp dokonał konsekracji kościoła.

Od 1997 roku „Ostra Brama” w Skarżysku-Kamiennej stała się sanktuarium diecezjalnym. W kaplicy poświęconej Matce Bożej złożono dotychczas ponad trzy tysiące wotów. Najdroższym i najcenniejszym jest Różaniec od Ojca Świętego Jana Pawła II. Sanktuarium przechowuje także własnoręcznie napisany tekst przez papieża-Polaka „Matce Miłosierdzia Skarżysko-Kamienną zawierzam”.